«انتقام جویان» علیه ضدقهرمانان
«انتقام جویان» نه تنها از حیث سرگرمی قابل اهمیت است بلکه از نظر جلوه‌های ویژه و ترکیب ابرقهرمانان نیز جزو کنجکاوبرانگیزترین آثار سینمای جهان در یکسال اخیر بوده است.
بعد از «ترنسفورمرها»، این «انتقام جویان» است که با ترکیب ژانر ماجراجویانه، اکشن و تخیلی مخاطبان عظیمی را به سمت خود جذب کرده و دو قسمت پیشین‌اش که توسط جاش ودون، یکی از نویسندگان پیکسار، ساخته شد بیش از یک میلیارد و نیم دلار فروش داشته و در مجموع بیش از سه میلیارد دلار فروخته است.
«انتقام جویان: جنگ بی نهایت» نه تنها از حیث سرگرمی قابل اهمیت است و از بلک باستره‌ای مطرح چند سال اخیر محسوب می‌شود بلکه از نظر جلوه‌های ویژه و ترکیب ابرقهرمانان نیز جزو کنجکاوی برانگیزترین آثار سینمای جهان در یکسال اخیر بوده است.
انتقام جویان و ملغمه‌ای برای فروش
وقتی ابرقهرمانانی که خود به تنهایی حدود ۷۰۰ میلیون یا یک میلیارد دلار در بلک باسترها فروش داشته‌اند، در یک قالب داستانی و در یک فیلم گنجانده می‌شوند و قرار است تا با ابر ضدقهرمانانی که جهان را تهدید می‌کنند مقابله کنند، بی‌شک به تعداد مخاطبان فیلم نیز افزوده می‌شود.
از کاپیتان آمریکا تا هالک و مرد عنکبوتی و مرد آهنین؛ در این فیلم حضور دارند تا بلک ویدو و ثور. این ملغمه از ابرقهرمانان که خاصیت داستانی انتقام جویان است، یک پتانسیل بالقوه برای داستان ایجاد می‌کند که بالانس آن در روایت داستانی بسیار مشکل و گاه دارای حفره‌های عمیق داستانگویی می‌شود.
در واقع نویسنده کاراکتر اصلی خود را به شکلی مستمر با کاراکترهای فرعی جایگزین می‌کند و این رفت و آمد شناسایی حوادث و کاراکترها را برای مخاطب مشکل می‌کند.
چرا خوب؟ چرا بد؟
اگر بخواهیم دیدگاهی صرفاً تکنیکال و تکنولوژیک به یک فیلم داشته باشیم، می‌توانیم «انتقام جویان: جنگ بی‌نهایت» را یکی از مخلوقان بسیار پیچیده هالیوود بدانیم. پر از لوکیشن ها طراحی شده دقیق و کاراکترهای انیمیشنی با طراحی‌های حرکتی پیچیده.
اما آنچه «انتقام جویان: جنگ بی نهایت» را گامی به پس می‌کشاند و نه به پیش، تعدد خرده داستان‌ها و کاراکترها و مکان‌هاست. در واقع انتقام جویان جدید به زیاده گویی کشیده شده و گویی برای دخالت تمام قهرمانانش مجبور به سفر به مکان‌هایی است که در حد یک اطلاع تک خطی قرار است به بدنه داستان اصلی اضافه کند.
این وجه از پرداخت افراطی «انتقام‌جویان: جنگ بی نهایت» شاید بیش از اهمیت کیفیت روایی، در بحث سرگرمی فیلم دخیل و قابل اهمیت باشد. مسئله اصلی این پرداخت پیچیده و گاه زیاده داستان یکی از نقاط ضعف اساسی اثر است که ما را از ابعاد عاطفی و درگیری با کاراکتر و موقعیت مرکزی فیلم دور می‌کند.
بهترین سکانس
فیلم پر است از صحنه‌های غافلگیرکننده اما اهمیت یک اثر علمی-تخیلی که نقبی به آثار حماسی نیز می‌زند به اکشن‌های بیگ پروداکشن است که یکی از مهم‌ترین این سکانس‌ها حمله نیروهای تانوس با تعداد بالایی از سفینه‌هاست که به شکل حمله‌ای حماسی در می‌آید و تقابل خیر و شر را در ابعادی عظیم به نمایش می‌گذارد.
این سکانس یادآور نبرد نهایی ارباب حلقه‌هاست از حرکت دوربین تا ابعاد وسیع جنگ و لانگ شات هایش.
اکثر منتقدان فیلم را شلوغ توصیف کرده‌اند و همه معتقدند «ثانوس» جذاب‌ترین شخصیت فیلم است. سم آدامز و پیتر تراویس از اسلیت و رولینگ استون هر دو به شلوغی و پر سروصدا بودن فیلم اشاره دارند و گیتر تراویس می‌نویسد این اثر بینندگان خود را به مکان‌هایی می‌برد که شاید از آن‌ها استفاده نشده و هیچ نیازی به رفتن به آن محل‌ها نباشد.
بسیاری معتقدند پایان‌بندی فیلم بسیار قدرتمند است و از دلایل تماشای پرفروش‌ترین فیلم سال گذشته می‌توان به نزدیک بودن اکرانش به زمان پخش قسمت دوم در ۶ اردیبهشت امسال اشاره کرد.
