انتقاد دبیر کارگروه کاهش آلودگی هوا از نوع برخورد با طرح اخذ عوارض از تونل‌ها
دبیرکارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کشور با اشاره به اینکه در زمینه اعمال قانون معاینه فنی مشکل جدی داریم، گفت: موضوع عوارض تونل را در محیط‌های دانشگاهی بررسی کنیم چرا باید این موضوع ابتدا سیاسی سپس پاک شود؟
وحید حسینی در هفتمین همایش ملی مدیریت آلودگی هوا و صدا اظهار کرد: خودرو یکی از مهمترین عوامل مرتبط با آلودگی هوا است. بر اساس سیاهه انتشار شهر تهران ۷۰ درصد ذرات آلاینده از منابع متحرک تولید می‌شود همچنین خسارت اقتصادی آلودگی هوا بالغ بر ۲.۸ میلیارد دلار در سال است.
وی در ادامه درباره تولید و شماره‌گذاری خودروها گفت: هیأت وزیران سطح مجاز آلایندگی خودروها را تعیین می‌کند که متأسفانه این استانداردها از استانداردهای اروپایی کپی می‌شود.
دبیر کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا کشور ادامه داد: حداقل استاندارد برای دیزلی‌ها یورو ۴، موتورسیکلت یورو ۳ و از ابتدای سال ۹۴ استاندارد خودروهای سواری یورو ۴ است و بر اساس قانون هوای پاک قرار است که از اسفند سال ۱۴۰۰ به بعد به استانداردهای جدید اتحادیه اروپا (یورو ۶) برسیم.
وی با انتقاد از این موضوع تصریح کرد: با توجه به اینکه ما زیر ساخت‌های لازم از جمله سوخت مناسب و حتی روغن موتورهای مناسب را نداریم حرکت به سمت استاندارد یورو ۶ اشتباه است و حتی سبب افزایش تخلفات می‌شود.
حسینی در ادامه گفت: موضوع دیگر در بحث خودروها این است که برای آزمایش استانداردهای خودرو آزمایشگاه‌هایی وجود دارد که مستقیم با خودروساز قرارداد بسته‌اند. پیمانکار و کارفرما نمی‌توانند با هم قرار داد ببندند و رابطه مستقیم داشته باشد و این موضوعی است که حاکمیت باید به آن وارد شود.
دبیر کارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کشور افزود: شرکت‌های خودروسازی بنگاه‌های اقتصادی با هدف کسب سود هستند و انتظار اینکه خودروساز مسائل زیست محیطی را رعایت کند انتظار بی‌جایی است.
وی تاکید کرد: حدود مجاز را نباید با گرته‌برداری از اروپا تعیین کنیم بلکه باید با توجه به جنس آلودگی هوا در شهرهای مختلف استاندارد را ویژه‌سازی کنیم.
به گزارش ایسنا، حسینی با اشاره به اینکه زمانی که خودرو وارد بازار مصرف می‌شود دوام آلایندگی ندارد، گفت: در زمینه اعمال قانون معاینه فنی مشکل جدی داریم. سوال من این است که زمان اجرای کامل قوانین و مصوبات LEZ کی فرا می‌رسد؟
وی در پایان اظهارکرد: موضوعی که درباره عوارض تونل مطرح شده است را باید در محیط‌های دانشگاهی به بحث بگذاریم و دقیق مشخص کنیم که این عوارض چه قدر باید باشد، هزینه آنچه طور صرف شود، چرا اصلاً باید عوارض بگیریم و جنبه‌های مختلف اجتماعی آن به بحث دانشگاهی گذاشته شود. چرا باید موضوعی را که در دنیا آزمون شده است سیاسی و آن را پاک کنیم؟
