جمنا؛ صحنه شکست نامزدهای اصولگرا

اگر قرار بود نتیجه سازوکار جمنا حضور چهره‌های متعدد اصولگرا در روز ثبت نام باشد، اساسا چرا این ساز و کار و مدل پدید آمد؟ مدلی که نه مولفه های یک حزب را دارد و نه می توان به دلیل شکل وجودی آن نامش را جبهه گذاشت؟

از همان وقتی که اصولگرایان برای چندمین بار در سال های اخیر اعلام کردند بنا دارند ساز و کاری برای وحدت ایجاد کنند خیلی ها با استناد به همان تجارب همیشگی پیش بینی کردند که اتفاق فوق العاده ای رخ نخواهد؛ خصوصا که بزرگان و اعتدالیون اصولگرا وارد این سازوکار نشده بودند. پیش بینی می شد نتیجه این سازوکار همان می شود که همیشه شده . خاصه آنکه از چنین مدلی هیچگاه یک نامزد نهایی بیرون نیامده است؛ آنها باز مثل همیشه امیدوار بودند و چشم به روز موعود داشتند.

همان شد که گمانش می رفت؛ جمنا یعنی همان دستپخت جدید برای وحدت، به آنچه می خواست نرسید. به هزار یک واژه توصیف و توجیه کردند آنچه این روزها نمایان شده ؛ گفته اند«از اول هم بنای معرفی یک نامزد نداشتیم». به یک معنا همه چیز از زاویه دستگاه تصویرساز سیاسی آنها به خوبی و خوشی پیش می رود . اما کدام تحلیلگری است که از رخ نمایی داده های تحولات چند هفته اخیر نتواند بی سامانی موجود آنها را نبیند.

حاصل جلسات سنگین و پشت پرده رسیدن به یک لیست بلند بالا بود. تقریبا همه بودند، هم آنها که ائتلاف را پذیرفته و هم آنها که جمنا را از ریشه قبول نداشتند؛ مثل سعید جلیلی. کسی که اولین بار لقب و صفت قبیله گرایی را به این ساز و کار الصاق کرد.

اعتراضات کلید خورد /ماجرای آراء مهندسی شده

مجمع عمومی اول به سختی برگزار شد، با تاخیر و با اعتراض. ساختار مشخص شده برای رای گیری در مورد مصادیق با اتهام مهندسی شدن مواجه بود. همان زمان رسانه هایی از اصولگرایان منتقد، تعبیر کردند که علیرضا زاکانی پشت پرده این ائتلاف است گفتند او مسئول ساماندهی مجامع استانی بوده، یعنی همان کسانی که قرار بود به مصادیق رای بدهند . منتقدان همین را نوعی ابزار برای رای آوری تصویر کردند. هر چه بود مجمع اول که تمام شد هم زاکانی در لیست منتخبین بود و هم معترضینی چون سعید جلیلی. همان روزها هم بود که زمزمه هایی مطرح شد که یکی از اعتراضات به سازوکار جبهه مردمی امضا گرفتن از اعضای لیست برای کناره گیری به نفع نامزد نهایی و بستن کابینه با مشورت جمنا است.

پایه اعتراض از همانجا و از همان زمان سفت تر شد. آنها که حذف شدند رخ به رخ رهبران جناح شدند و با لابی و فشار خواستند که بمانند. اینچنین بود که به جای ده نفر، نام ۱۴ نفر به عنوان منتخبین جمنا اعلام شد ؛ برخلاف قرار ، برخلاف انتظار.سنتی ها یعنی موتلفه منتقدین سخت تری بودند. گفتند نامزد ما باید بماند که ماند و ثبت نام هم کرد

کسان دیگری هم بودند که اعتراض را از مجمع اول کلید زدند و بعد از مجمع دومی به صورت جدی تری آن را ادامه دادند .از زریبافان گرفته تا زاهدی .

برخی پیام دادند که ساز و کار را قبول نداشته و کار خود را می کنند و برخی دیگر هم نگفتند و کار خود را کردند . پدیده ها البته به همین ها خلاصه نشد. غیر منتظره بود اما عزت الله ضرغامی هم از همین ساز و کار لطمه خورد . او که چند ماه کار کرد تا نامزد انتخابات باشد و کاندیداتوری اش را هم در واپسین روزهای سال 95 اعلام کرد با مانع جمنا برای نامزدی مواجه شد . خیلی ها بر این باور بودند که او می تواند ضلع تکمیل کننده قالیباف و رییسی باشد برای مواجهه با حسن روحانی . او اما حذف شد. شاید از همان روندی که از مجمع اول تا مجمع دوم طی شد خودش هم فهمیده بود که این مدل او را هم برنمی تابد . همین هم موجب شده بود که صریح و رک بگوید :« آقای جلیلی را همه قبول داریم، بنابراین ایشان اگر نگران جبهه مردمی و نیروهای اسلامی است، نگرانی ایشان احترام بگذاریم و مراقب باشیم خطایی صورت نگیرد و بعد ببینیم به آقای جلیلی و دیگران اضافه شود. »

پدیده های عجیب و غریب جمنا البته قابل شمار تر از این چند موردند . برای مثال می توان به پرویز فتاح هم اشاره کرد . او از همان ابتدا گفته بودکه بنای نامزدی ندارد . آنها اما او را در فهرست نامزدها قرار دادند. هم در مجمع اول رای آورد و جزو ده نفر اول شد و هم بر اساس اعلام ابتدایی مجمع دوم جزو 5 نفر شد . غروب نشده اما او پیام داد ؛ اعتراض کرد و گفت از ابتدا هم بنای نامزدی نداشته . یکی از 5 نامزد اصلی منتخب به همین شیوه کنار رفت. چند روز بعد گفتند رای ها را اشتباه شمرده اند و حاجی بابایی را جایگزین کردند.

ماجراهای پیرامون جمنا آنجا جالب تر شد که هم ابراهیم رییسی در روز ثبت نام گفت که خودش مستقل آمده و چندان نگاهی به تصمیم جمنا ندارد و هم علیرضا زاکانی گفت که آمده است که بماند . محمد باقر قالیباف هم که بر اساس  اخبار رسمی و غیر رسمی دلخوری هایی از خروجی های جمنا دارد .

جمنا فعلا 4 نامزد در انتخابات دارد؛ زاهدی ، میرسلیم و زریبافان هم خارج از اراده آنها ثبت نام کرده اند و هنوز که هنوز است هیچ اراده ای برای کناره گیری در میان این افراد دیده نمی شود . سوال این است که اگر قرار بود نتیجه این ساز و کار حضور 7 نامزد اصولگرا در روز ثبت نام باشد، اساسا چرا این ساز و کار و مدل پدید آمد ؟ مدلی که نه مولفه های یک حزب را دارد و نه می توان به دلیل شکل وجودی آن نامش را جبهه گذاشت ؟

اصولگرایان فارغ از نتیجه ای که در انتخابات حاصل خواهد شد یک بار دیگر در ائتلاف ناکام ماندند. این مهمترین نکته ای است که می توان در مورد جمنا و عملکردش گفت.