دانستنی‌هایی درباره عفونت پروستات
پروستاتیت حاد در نتیجه یک عفونت باکتریایی شکل می‌گیرد. اغلب، باکتری‌ها از ادرار به غده پروستات راه می‌یابند. باکتری‌ها می‌توانند پروستات را عفونی سازند که می‌تواند به بروز التهاب منجر شود. این شرایط به نام پروستاتیت باکتریایی شناخته می‌شود و می‌تواند موجب درد شدید و بروز تغییرات در دفع ادرار شود.
غده پروستات به اندازه یک گردو است. این اندام زیر مثانه قرار گرفته و یکی از ترکیبات مایع منی را تولید می‌کند. مجرای پیشاب، لوله‌ای که مثانه را به آلت تناسلی متصل می‌کند از پروستات عبور می‌کند و ادرار را انتقال می‌دهد.
انواع پروستاتیت (التهاب پروستات)
زمانی که دلیل یک عفونت است، دو نوع اصلی پروستاتیت وجود دارند:
پروستاتیت باکتریایی حاد
اگر فردی به یک عفونت حاد یا کوتاه مدت پروستات مبتلا باشد، علائم شدید بوده و به طور ناگهانی شکل می‌گیرند.
پروستاتیت اصطلاحی است که برای التهاب پروستات استفاده می‌شود. پروستاتیت حاد شایع نیست و دلیل آن همواره یک عفونت است.
عفونت نیازمند درمان فوری است زیرا می‌تواند موجب عوارض جدی شود.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
پروستاتیت باکتریایی مزمن یا بلندمدت موجب علائمی می‌شود که طی چندین ماه ظاهر شده و از بین می‌روند.
اگر یک عفونت عامل التهاب باشد، این شرایط توسط به نام پروستاتیت باکتریایی مزمن شناخته می‌شود.
اگر دلیل دیگری در پس التهاب پروستات باشد، این شرایط به نام پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن شناخته می‌شود.
دلایل پروستاتیت چه چیزهای هستند؟
پروستاتیت حاد در نتیجه یک عفونت باکتریایی شکل می‌گیرد. اغلب، باکتری‌ها از ادرار به غده پروستات راه می‌یابند.
اگر آنتی‌بیوتیک‌ها در نابودی باکتری‌ها ناموفق باشند، پروستاتیت ممکن است عود کند یا حالت مزمن به خود بگیرد.
اگر فردی به یک عفونت باکتریایی مبتلا نباشد، پروستاتیت می‌تواند در نتیجه موارد زیر شکل بگیرد:
* آسیب عصبی در قسمت پایینی دستگاه ادراری، پیرو عمل جراحی یا تروما
* واکنش سیستم ایمنی به یک عفونت دستگاه ادراری پیشین
عوامل خطرآفرین
برخی افراد احتمال بیشتری دارد به عفونت‌های پروستات مبتلا شوند. از جمله عوامل خطرآفرین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* ۵۰ ساله یا جوان‌تر بودن
* استفاده از یک کاتتر
* ابتلا به یک عفونت مثانه یا عفونت دستگاه ادراری
* سابقه ابتلا به پروستاتیت
* آسیب‌دیدگی‌های لگن
* عمل‌های جراحی شامل مجرای پیشاب یا پروستات
* ابتلا به HIV یا ایدز
علائم
نشانه‌ها و علائم پروستاتیت باکتریایی به این که حاد یا مزمن است، بستگی دارد.
پروستاتیت باکتریایی حاد
علائم به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و شدید هستند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* ادرار با بوی ناخوشایند
* خون در ادرار یا مایع منی
* بدن درد
* درد سوزنده هنگام دفع ادرار
* دشواری در دفع ادرار
* تب یا لرز
* تکرر ادرار
* حالت تهوع
* نوکتوریا (دفع ادرار دو یا سه بار در شب)
* درد قسمت پایینی شکم یا کمر
* استفراغ
پروستاتیت باکتریایی حاد نیازمند توجه پزشکی فوری است.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
علائم این شرایط ممکن است از شدت خفیف تا متوسط برخوردار باشند و به تدریج شکل گرفته یا طی چندین ماه ظاهر شده و از بین بروند.
در صورت تداوم علائم برای حداقل سه ماه، این شرایط به عنوان پروستاتیت باکتریایی مزمن در نظر گرفته می‌شود و از جمله این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* نیاز فوری به دفع ادرار
* درد مثانه
* درد سوزنده هنگام دفع ادرار
* دشواری در دفع ادرار
* تکرر ادرار
* درد در قسمت پایینی شکم، کمر یا کشاله ران
* درد در بیضه‌ها یا آلت تناسلی
* انزال دردناک
* یک عفونت دستگاه ادراری
تشخیص
برای تشخیص عفونت پروستات پزشک ممکن است موارد زیر را مدنظر قرار دهد:
* دریافت سابقه پزشکی
* پرسش درباره علائم
* انجام معاینه جسمانی
پزشک ممکن است یک یا چند مورد زیر را نیز تجویز کند:
* آزمایش خون برای بررسی نشانه‌های عفونت یا مشکلی دیگر
* تجزیه و تحلیل مایع منی برای بررسی نشانه‌های عفونت
* آزمایش‌های تصویربرداری برای بررسی انسداد یا مسائل دیگر در دستگاه ادراری یا پروستات
* ماساژ پروستات، که شامل ماساژ پروستات و بررسی ترشح برای ناهنجاری‌ها می‌شود
* نمونه‌برداری که شامل برداشتن مقداری بافت از پروستات و آزمایش آن زیر میکروسکوپ می‌شود
این آزمایش‌ها می‌توانند تشخیص پروستاتیت را تأیید کرده و احتمال شرایط دیگر مانند سرطان را رد کنند.
نتایج آزمایش‌ها به تعیین بهترین روش درمان نیز کمک خواهند کرد.
گزینه‌های درمان
درمان‌های پزشکی و طبیعی می‌توانند به افراد مبتلا به پروستاتیت کمک کنند.
دارو
از داروهایی که برای درمان پروستاتیت استفاده می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* آنتی‌بیوتیک‌ها
* مسدودکننده‌های آلفا
* داروهای ضدالتهاب
برای تسکین درد و التهاب برخی افراد ممکن است داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تجویز شود.
عمل جراحی
درمان پروستاتیت ممکن است نیازمند انجام عمل جراحی باشد، اگرچه گزینه‌ای رایج نیست.
جراح می‌تواند با رفع انسدادها یا برداشتن بافت زخمی از مثانه به بهبود جریان ادرار و کاهش علائم پروستاتیت کمک کند.
درمان‌های طبیعی
درمان‌های خانگی نیز می‌توانند به تسکین علائم پروستاتیت کمک کنند، اما به طور معمول نمی‌توانند موجب نابودی باکتری‌ها در مثانه شوند. به طور معمول، درمان پزشکی ضروری است.
درمان‌های خانگی شامل موارد زیر می‌شوند:
* نوشیدن آب فراوان برای کمک به دفع باکتری‌ها از بدن
* پرهیز از محرک‌های مثانه مانند الکل، کافئین، و غذای تند
* نشستن در وان آب گرم
* پرهیز از فعالیت‌هایی که پروستات را تحریک می‌کنند، از جمله دوچرخه سواری، اسب سواری، و هر چیزی که شامل نشستن طولانی مدت می‌شود
* انجام تمرینات کگل برای تمرین دادن مثانه
برخی افراد نیز تسکین علائم با کمک درمان‌های جایگزین زیر را تجربه کرده‌اند:
* طب سوزنی
* بیوفیدبک یا بازخورد زیستی
* مکمل‌های گیاهی مانند چچم و عصاره نخل اره‌ای
