همه چیز در باره «شیوا»ی سریال پرطرفدار این شبهای تلویزیون
مونا کرمی بازیگر سریال «حوالی پاییز» از واکنش مخاطبان نسبت به ایفای نقش شیوا در این سریال گفت.
مونا کرمی بازیگر نقش شیوا در سریال حوالی پاییز، فعالیت هنری خود را با تئاتر شروع کرد. او با حضور در آکادمی هنری به صورت تخصصی وارد تئاتر شد. اولین فعالیت تلویزیونی مونا کرمی بازی در سریال بیمار استاندارد در نقش دختری به نام سحر بود که موجب شد تا حدودی شناخته شود. به بهانه پخش سریال حوالی پاییز گفتگویی با این بازیگر داشتیم که در ادامه می‌خوانید؛
شما بازیگری را از تئاتر آغاز کردید. این انتخاب چگونه شکل گرفت و آیا موفقیت امروز خود را مدیون تئاتر هستید؟
از کودکی در مینودشت استان گلستان در این حوزه فعالیت خود را شروع کردم و بعد از سال ۸۹ به صورت جدی تئاتر را در تهران دنبال می‌کنم. صحنه تئاتر برای من مثل کارگاه‌های آموزشی می‌ماند که این روز‌ها برگزار می‌شود. تئاتر برای من بسیار لذت بخش است.
اولین حضور جدی شما بازی در سریال بیمار استادندارد بود. چرا دوباره شاهد حضورتان نبودیم؟
من سریال بیمار استاندارد را سال ۹۴ با آقای آقاخانی کار کردم. یک وقفه دو ساله تا سریال حوالی پاییز را داشتم تا بتوانم مدتی مطالعه و تماشای فیلم به اندازه کافی داشته باشم؛ البته تئاتر را به صورت جدی کار کردم.
آیا دغدغه دیده شدن دارید، یعنی حاضر هستید کیفیت کار را با دیده شدن عوض کنید؟
واقعاً دوست دارم کار‌هایی انجام بدهم که یک روزی با افتخار رزومه‌ام را نگاه کنم و از انتخاب‌هایم راضی باشم. حالا اینکه پیش می‌آید و برخی کار‌ها کیفیت پایین دارد، به معنای این نیست که کیفیت را فدای کمیت کردیم. اولویت من این است در کار‌هایی بازی کنم که جدا از اینکه بازیگران حرفه‌ای و درجه یک دارد؛ از کیفیت بالایی هم برخوردار باشد.
از نگاه شما یک اثر هنری باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد تا هم بازیگران آن دیده شوند و هم خود کار؟
یک اثر هنری به نظر من جدا از بحث کیفی باید حرف دل مردم باشد و دغدغه روز داشته باشد. ما در بیشتر آثار زندگی‌های لوکس را می‌بینیم. این زندگی‌ها وجود دارد؛ اما آیا همه مخاطبان در شهر تهران زندگی می‌کنند؟ ما باید با در نظر گرفتن کل جامعه و دغدغه آن‌ها کار تولید کنیم.
به‌عنوان بازیگر خودتان را چطور به‌روز نگه می‌دارید؟ اهل کتاب خوندن هستید؟
با کتاب خواندن و تماشای فیلم‌های روز. البته این روز‌ها بیشتر کتاب‌های روانشناسی می‌خوانم.
این روز‌ها درگیر سریال حوالی پاییر هستید؟ هنوز منتظر غافل گیری باشیم؟
حوالی پاییز برایم جذاب و دوست داشتنی است و فکر می‌کنم همچنان باید منتظر غافلگیری جدید باشید.
کمی درباره نقش تان در حوالی پاییز صحبت کنید. چرا شیوا این قدر کنجکاو است؟ (خنده)
من واقعاً در میان اطرافیانم دختری به کنجکاوی شیوا را ندیدم؛ دلیل اینکه این نقش را دوست داشتم، جدا از اعتمادی که آقای نمازی به من داشت، این بود که شیوا خیلی دور از شخصیت خود من است. ما در این سریال دختر کنجکاو و فضولی را می‌بینیم که یک جا‌هایی حرص ما را در می‌آورد؛ اما در نهایت دوستش داریم. مطمئنم مخاطب دوست دارد که شیوا در سریال باشد؛ چون کاراکتر جذابی است. اگر چند قسمت نباشد، مخاطب نبود او را حس می کند.
چه شد که به حوالی پاییز پیوستید؟
آقای نمازی چند کار تئاتر از من دیده بودند و در کار آخر نمایش «آندورا» اظهار لطف کردند و دستیارشان ایمان غیرتمند با من تماس گرفتند. من جلساتی با ایشان داشتم و اتود زدم و برای نقش شیوا انتخاب شدم. آقای نمازی بسیار کارگردان و بازیگردان درجه یکی هستند و با جوانانی مثل ما که از تئاتر شروع کرده ایم، همراهی کردند.
نظر خانواده و دوستانتان درباره سریال و بازی شما چه بود؟
جدا از خانواده و پیام‌های خوبی که دریافت کردم، خدا را شکر اگر تلاش کردم بیهوده نبوده است. در این چند وقت واکنش مردم بی‌نظیر بود. در خیابان و مسافرت چند روزه‌ای که داشتیم، ارتباط مردم با من بسیار خوب بود. مردم با سریال ارتباط برقرار کردند و سریال و نقش شیوا را دوست داشتند.
این روز‌ها بسیاری از جوانان علاقه وافری به بازیگری دارند و در آموزشگاه‌های بازیگری، مشغول تحصیل هستند. در این خصوص نظری دارید؟
حضور در این کارگاه ها خیلی خوب است. به نظرم باید عاشق کارشان و عاشق بازیگری برای خودش باشند و دنبال حواشی و اتفاقات، پول و شهرت نباشند. باید بدانند که بازیگری کار سختی است.
حضور خانم تیموریان به عنوان یک پیشکسوت چقدر در فضای بازی ها تاثیرگذار بود؟
کار با خانم تیموریان بی‌نظیر بود؛ خدا را شکر می‌کنم که ایشان نقش مادرم را بازی کردند. در زمان فیلمبرداری از ایشان خیلی یاد گرفتم و اگر ارتباط پروین خانم و شیوا خوب بود، به خاطر تجربه خانم تیموریان بود.
این روز‌ها پبشنهاد جدیدی دارید؟
پیشنهادهایی داشته ام؛ اما هنوز مشخص نشده که در چه پروژه‌ای حضور پیدا می کنم. امیدوارم اتفاق و انتخاب خوبی رقم بخورد.
کلام پایانی؟
از حسین نمازی و سعید پروینی که به بازیگران تئاتر اعتماد کردند و همچنین از خانواده‌ام که همراهم هستند، تشکر می‌کنم. برای همه مردم سرزمینم آرزوی موفقیت و آرامش دارم.
