مشکلات بیمهای بچههای سندروم دان ادامه دارد
مدیرعامل بنیاد کشوری سندروم دان گفت: پس از تصویب لایحه جامع حمایت از حقوق معلولان و با توجه به محتوای «ماده ۶» این لایحه مسئولیت پوشش بیمه افراد سندروم داون به صورت صریح بر عهده وزارت بهداشت قرار گرفته است اما اقدامی از سوی این وزارتخانه صورت نمیپذیرد.
آزاده عباسزاده مدیرعامل بنیاد کشوری سندروم دان گفت: ده سال قبل در تاریخ ۱۳۸۷ نامهای مبسوط مبنی بر درخواست عاجزانه برای تحت پوشش بیمه قرار دادن تمامی افراد مبتلا به سندروم داون در کشور تنظیم کردم و به وزارت بهداشت وقت تحویل دادم؛ ولی مدتی بعد که پیگیر جواب نامهام شدم، مسئولین وزارتخانه بهداشت در آن زمان گفتند که نامه شما در حال رسیدگی است و مراحل اداری را طی میکند.
وی در ادامه افزود: پیمودن مسیر اداری نامه برای دریافت جواب چهار سال زمان برد؛ در این بین، ۴ سال از عمر همه کودکان و مبتلایان به سندروم داون و همینطور پدر و مادرشان نیز گذشت ولی باید دید چگونه در این مدت زندگی کردهاند.
عباسزاده گفت: در سال ۱۳۹۲ که دولت بعد روی کار آمد، بنده به صورت مجدد، تمامی نامهنگاریها و مصاحبهها را انجام دادم و در برنامههای تلویزیونی و همه جلساتی که در هر سازمان، نهاد و وزارتخانهای برگزار میشد، حضور پیدا میکردم؛ همچنین هر مرتبه که فرصتی مهیا میشد، همواره تحت پوشش قرار گرفتن بیماران سندروم داون مهمترین درخواست بنده از مسئولان بود ولی تا به امروز، هرگز پاسخی برای رفع مشکلات این قشر نشنیدم .
مدیرعامل بنیاد کشوری سندروم دان گفت: طی یک سال اخیر و مکاتباتی که با ادارات و نهادهای مختلف از جمله سازمان بهزیستی کل کشور داشتهام، مسئولان عالیرتبه این سازمان نوک پیکان مسئولیت رسیدگی به وضعیت بیماران سندروم داون را وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی دانستهاند.
حال پس از تصویب لایحه جامع حمایت از حقوق معلولان و با توجه به محتوای «ماده ۶» این لایحه مسئولیت پوشش بیمه افراد سندروم داون به صورت صریح بر عهده وزارت بهداشت قرار گرفته است؛ همچنین از سویی دیگر در یکی از مادههای انتهایی همین لایحه، اجرای این پوشش بیمهای منوط بر تخصیص یک ردیف مستقل بودجه توسط سازمان برنامه و بودجه شده است.
عباس زاده افزود: در معنای بسیار واضح و شفاف میتوان اینطور تلقی کرد که تا زمان تخصیص نیافتن این ردیف بودجه مستقل از سوی سازمان برنامه و بودجه تحت پوشش بیمه قرار گرفتن افراد سندروم داون به هیچ وجه امکانپذیر نیست.
در این بین سؤالی که در وهله اول به ذهن میرسد، این است که چرا اساسا «ماده ۶» قانون جامع حمایت از معلولین تا این حد همراه با پیششرط، پیشفرض و پر از چالش نوشته شده است؛ با وجود اینکه یکی از مهمترین دغدغههای همیشگی برای جامعه معلولین تخصیص تسهیلات رایگان پزشکی برای این قشر حساس و آسیبپذیر از لحاظ اقتصادی است ولی معلولین ما در جامعهای که حتی نمیتوانند شغلی برای خود اختیار کنند.
باید دید این افراد آسیبپذیر جامعه چگونه میتوانند از عهده هزینههای کمرشکن پزشکی برآیند و اینکه چرا وزارت بهداشت در پاسخ به خبرنگاران درباره تخصیص بیمه معلولین علیالخصوص افراد مبتلا به سندروم داون از بیمه سلامت صحبت میکند.
وی ادامه داد: آیا بیمه سلامت هزینه آزمایشهای تخصصی ایمونولوژیک، اکوکاردیوگرافیهای تخصصی قلب، تستهای تکمیلی خون و دهها تست تخصصی که برای مبتلایان به سندروم داون مورد نیاز است را متقبل خواهد شد؟!
وی در پایان افزود: چالشهای «ماده ۶» قانون جامع حمایت از حقوق معلولین تمام نشدنی است، این در حالی است که هیچ تغییری در روند هماهنگیهای لازم بین سازمان برنامه و بودجه ، وزارت بهداشت و دیگر سازمانهای مربوطه وجود ندارد.