وقتی شورای شهر تهران بر آزمون و خطا اصرار دارد!
شورای شهر تهران که پیشتر دو شیوه متفاوت را برای انتخاب شهردار تهران به کار بسته بود، حالا از شیوه جدیدی برای انتخاب سومین شهردار رونمایی کرده است!
به گزارش تابناک، به فاصله یک سال و اندی از آغاز به کار شورای پنجم، نمایندگان مردم تهران در شورای شهر، بار دیگر به تکراری‌ترین کار مهم دوران خدمت خود مشغول شده‌اند؛ «انتخاب شهردار»؛ کاری که پیش از این دو بار انجامش داده‌اند.
رویدادی که هرچند تکراری است، شواهد حکایت از ابتکار شورای شهر برای رقم زدنش دارد، به گونه‌ای که می‌شود از متفاوت بودن شیوه انتخاب سومین شهردار شورای پنجم با دو بار قبلی سخن به میان آورد و به تفاوت‌های اعمال شده دقت کرد.
سیر تطوری که می‌تواند حکایت از تغییر نگاه شورانشینان به انتخاب شهردار داشته باشد، اما به جهاتی قابل توجه و حتی نگران کننده است، از این رو که می‌بینیم نشانه‌های درس گرفتن از گذشته در انتخاب شهردار آتی تهران به چشم نمی‌خورد و ممکن است انتخاب سومین شهردار، آخرین انتخاب شهردار در شورای پنجم نباشد.
انتخاب‌هایی که نخستین‌شان پیش از آغاز به کار شورای پنجم کلید خورد. به این صورت که منتخبان انتخابات شورا با برگزاری جلساتی غیررسمی، گرد هم آمده و با شیوه رأی گیری، نسبت به انتخاب شهردار تهران اقدام کردند. به این صورت که هر عضو از ۲۱ عضو شورا اجازه داشت نام ۳ تن را روی برگه‌ای بنویسد و در نهایت ۲۳ اسمی که بیشتر از همه نوشته شده بودند، گزینه شهرداری تهران شدند.
با این یادآوری که در ادامه مسیر، هفت تن از میان ۲۳ تن با رأی گیری مشخص شده و اجازه یافتند تا برنامه هایشان برای اداره شهر و شهرداری را به شورا تسلیم نمایند تا در نهایت دو تن از ایشان با رأی شورای غیررسمی به فینال راه بیابند و انتخاب نهایی در روز افتتاح شورای پنجم با رأی گیری میان دو گزینه نهایی، صورت پذیرد و شهردار مشخص شود.
البته این شیوه نامه به گونه دیگری اجرا شد چراکه رقیب محمدعلی نجفی از رقابت کنار کشید تا نجفی با ۲۱ رأی موافق از ۲۱ رأی واصله، شهردار تهران شود. شهرداری که آغاز به کارش در نخستین روز‌های شهریورماه ۹۶ بود و استعفایش در اسفندماه به شورا تسلیم شد؛ استعفایی که ابتدا با قوت و قدرت با آن مقابله ولی سرانجام در فروردین ماه ۹۷ مورد پذیرفته شد.
شرایطی که اعضای شورای شهر را مجاب کرد این بار برای انتخاب شهردار راه دیگری در پیش بگیرند. به این صورت که با جمع آوری اسامی پیشنهادی اعضا، نفرات منتخب را شناسایی کرده و برای بررسی برنامه‌هایشان، ایشان را راهی کمیسیون‌های تخصصی شورا نمایند، اما پیش از آن تضمین دهند گزینه‌هایی که معرفی می‌کنند، جا نخواهند زد و کناره‌گیری نخواهند کرد.
تغییر بعدی در انتخاب دومین شهردار در شورای پنجم آن بود که گزینه‌های نهایی می‌بایست راهی کمیسیون‌های تخصصی شورا شده و در آنجا از برنامه هایشان دفاع کنند. دلیل اعمال این تغییر نیز آن بود که در انتخاب قبلی، اگرچه همه گزینه‌ها موظف به ارائه برنامه بودند، یکی یک مجلد برنامه ارائه داده بود و دیگری چند صفحه کاغذ. برنامه‌هایی که به باور کارشناسان، بسیاری شان شکل برنامه داشتند و عملا برنامه نبودند.
به عبارت بهتر، اعضای شورا ترجیح دادند به جای دریافت برنامه و اسیر کردن گزینه‌های شهرداری و خودشان با مفاهیم کلان و گاه متفاوت با واقعیت، کمی عملیاتی‌تر فکر کرده و دریابند کدام گزینه تعامل و قرابت فکری بیشتری با ایشان خواهد داشت و راحت‌تر می‌شود با وی کار کرد. گزینه‌هایی که هشت تا شده بودند، اما با کناره گیری وزیر جهادکشاورزی و دو گزینه دیگر ـ بر خلاف تعهد اولیه اعضا به جانزدن گزینه‌هایی که معرفی می‌کنند! ـ عملا ۵ تایشان به جلسه رأی گیری در شورا رسیدند تا در نهایت دوتایشان که رأی بالاتری آوردند، گزینه نهایی شوند و به کمیسیون‌ها بروند.
دو نفری که از میانشان «افشانی» رأی بالاتری آورد و شهردار تهران شد تا همه چیز پایان یافته به نظر برسد، در حالی که اصلاحیه قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان از راه رسید و افشانی را مجاب به رفتن کرد. اتفاقی که البته هنوز رخ نداده و شهردار بازنشسته ترجیح داده که تا آخرین روز مهلت قانونی بر سر کار خود حضور بیابد.
مقدمه‌ای برای بازطراحی شیوه انتخاب شهردار بعدی در شورای شهر تهران که در نسخه جدیدش، ابتدا ۳۰ تن گزینه شهرداری تهران معرفی شدند و بعد با یک مرحله رأی گیری، شمارشان به پنج تن تقلیل یافت، اما آن گونه که محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران می‌گوید، هر آن ممکن است بر شمارشان افزوده شود!
او در این باره می‌گوید: «یکسری از گزینه‌ها در لیست ۵ نفره رأی نیاوردند و امکان دارد در آینده اسمشان در لیست بیاید. بر اساس رأی اعضای شورا، آقایان رسول کشت‌پور با ۱۴ رای، عباس آخوندی ۱۱ رأی، پیروز حناچی ۱۰ رأی، غلامرضا انصاری ۱۰ رأی و کامل تقوی‌نژاد با ۱۰ رأی به عنوان ۵ گزینه شهرداری تهران انتخاب شدند که در نهایت این افراد با حضور در جمع اعضا برنامه‌های خود را ارائه و در نهایت ۲ تن و سرانجام یکی برای شهرداری تهران انتخاب می‌شود.»
جز سخن تأمل برانگیز رئیس شورا در خصوص احتمال اضافه شدن گزینه‌های دیگر به گزینه‌های نهایی، نکته قابل تأمل در این نوبت انتخاب شهردار این است که ظاهرا خبری از حضور گزینه‌ها در کمیسیون‌های شورا نیست، بلکه در یکشنبه ۲۰ آبان، ۵ گزینه در دو نوبت صبح و عصر در صحن شورا حضور خواهند یافت و برنامه هایشان را ارائه خواهند داد و بعد در روز سه شنبه ۲۲ آبان، بار دیگر به شورا می‌روند تا یک بار دیگر رأی گیری شده و یکی شان شهردار تهران شود.
درست مثل اینکه فرصتی یک روزه برای فکر کردن به اعضای شورا در خصوص گزینه‌ها داده شده باشد تا بعد از آن رأی گیری شده و شهردار انتخاب شود. این در حالی است که می‌شود در همان روز یکشنبه انتخاب شهردار را نهایی یا به کل همه چیز را به روز سه شنبه موکول کرد نه اینکه یک بار از ۵ نفر به دو نفر و بعد از دو نفر به یک نفر برسند!
این در حالی است که شنیده‌ها حکایت از آن دارد که در میان ۵ گزینه نهایی شورای شهر تهران برای شهردار شدن، برخی گزینه‌ها به دلایلی واجد شرایط نیستند و انتخابشان می‌تواند همه چیز را بر هم بزند و سیر باطل باشد. گزینه‌هایی که شائبه‌هایی در خصوص بازنشسته بودن یا پرونده داشتن یا وجود نکات تامل برانگیز دیگر در کارنامه شان، این سوال را به وجود می‌آورد که آیا بهتر نبود اعضای شورا به جای تغییر در ظاهر برنامه انتخاب شهردار، ساز و کاری برای اطمینان از بازنشسته بودن یا نبودن گزینه‌ها بیابند؟!
