پشت پرده استعفای محمد رضا عارف؛ چرا اصلاح طلبان از این تصمیم حمایت می کنند؟
محمدرضا عارف از ترکیب جدید شورای عالی اصلاح طلبان دفاع می کند. آنقدر که حاضر است استعفا داده اما شاهد تغییر این ترکیب نباشد.
فعالان سیاسی اصلاح طلب اما این برخورد او را نداشتن روحیه تشکیلاتی و نگاه دموکراتیک می خوانند. ویژگی هایی که نتیجه ای غیر از افزایش انتقادات به عملکرد عارف نخواهد داشت.
به گزارش نامه نیوز، هیچ یک از اصلاح طلبان تایید یا تکذیب نکرده اند اما آنطور که خبرگزاری فارس نوشته است، محمدرضا عارف رئیس شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان حسابی پشت سه عضو جوان این شورا درآمده و حتی تهدید کرده که در صورت تغییر ترکیب شورای عالی استعفا می دهد. اینکه حضور فرشید گلزاده مدید فروشگاه رفاه و دست پرورده آقای عارف، عماد بهاور یا پرستو سرمدی در شورای عالی اصلاح طلبان چقدر موثر یا در هفته های گذشته چقدر اختلاف آفرین بوده است؛ بحث دیگری است و موضوع مهم تر (به فرض صحت خبر) بحث استعفای احتمالی عارف است. قاعدتا تهدید به استعفا شیوه صحیحی از سیاست ورزی در اینگونه موارد و موقعیت ها نیست. مساله مهم تر و قابل تامل تر هم می شود اگر فرد تهدید کننده همان محمدرضا عارف باشد که پنج سال قبل به خواست جمعی اصلاح طلبان تن داد و از شرکت در رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری صرف نظر کرد. سوال اینجا که در این پنج سال چه اتفاقاتی افتاده و شهر چقدر شلوغ شده که عارف حاضر به تسلیم در مقابل خواست جمعی اصلاح طلبان نباشد؟
فعالان سیاسی اصلاح طلب نه انتقادات موجود بر عملکرد شورای عالی را نادیده می گیرند و نه زیر بار اینگونه تهدید کردن ها می روند، بر همین اساس است که علی تاجرنیا، نماینده پیشین مجلس به «نامه نیوز» می گوید: « شورای هماهنگی جبهه اصلاحات، شورای عالی اصلاح طلبان یا هیچ ساختار دیگری وحی منزل نیست و باید تلاش کنیم که هر ساختاری بتواند بیشتری کارآمدی را در راستای تصمیم گیری های جامع و کامل داشته باشد».
وی با تاکید بر اینکه «هیچ ساختاری بدون نقص نیست و باید برای کاهش نواقص آن تلاش کرد» گفت: «خروجی شورای عالی اصلاح طلبان تاکنون از جوانبی مورد انتقاد بوده است و طبیعتا روش برخورد با این انتقادات باید شایسته جریان اصلاح طلب باشد. به هر حال اصلاحات یک جریان دموکراسی خواه است و باید در چنین مسائل درون جریانی نیز نگاه دموکراتیک داشته باشد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب با تاکید بر اینکه «رای و نظر اکثریت در مورد ترکیب و عملکرد شورای عالی مهم است» گفت: « افراد وقتی تبعیت خود از تشکیلات را نشان خواهند داد که نظرات مخالف خود را بپذیرند و به تصمیم جمع احترام بگذارند. اگر قرار باشد با یک حزب و جبهه سیاسی تا زمانی که منویات خودمان را انجام می دهد، همراهی کنیم و به محض بروز موارد اختلافی استعفا داده یا رفتارهایی از این قبیل انجام دهیم یعنی روحیه کار تشکیلاتی نداریم».
تاجرنیا افزود: « من در مورد صحت خبری که در مورد استعفای احتمالی آقای عارف منتشر شده اطلاع ندارم اما به طور کلی معتقد هستم که باید روحیه تشکیلاتی داشت و نظر جمع را پذیرفت. مساله آقای عارف یا شورای عالی نیست. قطعا شورای عالی و جریان اصلاحات نیازمند انجام اصلاحاتی در درون خود است و همه فعالان سیاسی اصلاح طلب باید با نگاه دموکراتیک و روحیه تشکیلاتی در راستای تحقق اصلاحات مورد نیاز تلاش کنند».
پذیرفته نبودن تهدید به استعفا به عنوان یک کنش سیاسی تنها یک بخش از این ماجرا است. وجه قابل توجه دیگر این است که استعفا یا عدم استعفای عارف چه تاثیری بر شورای عالی دارد؟ رئیس شورای عالی اصلاح طلبان درحالی حرف از استعفا را پیش کشیده که عملکرد او طی سال های گذشته همواره مورد انتقاد بوده است. او رئیس شورایی است که از آزمون تهیه فهرست امید سربلند بیرون نیامد و با انتخاب های خود زمینه بروز خطاها و ناکارآمدی هایی بسیاری را در شوراهای شهر و روستا یا حتی مجلس شورای اسلامی فراهم کرد.
عارف حتی به عنوان یک فرد حقیقی و خارج از چارچوب شورای عالی هم عملکرد قابل توجه و قابل دفاعی نداشته است. او به عنوان نماینده تهران کاری بیش از سکوت نکرده و بارها به خاطر همین بی تفاوتی و سکوت مورد نقد قرار گرفته است. شاید عارف همان طور که پسرش مدعی شد ژن خوب داشته باشد اما نماینده، رئیس فراکسیون و رئیس شورای عالی خوبی نبوده است و بعید است که خود این واقعیت را نداند، لذا باید دید که هدفش از تهدید به استعفا چه بوده است؟ بسیاری از اصلاح طلبان از استعفای عارف استقبال می کنند و با این منطق تهدید او نه تنها جای پای اعضای جوان را سفت نمی کند بلکه جایگاه خودش را نیز به خطر می اندازد.
