آیا العبادی به طور کامل از تهران جدا شده است؟
دعاء سويدان در الاخبارنوشت: دیگر ابهامی در موضعگیری حیدر العبادی وجود ندارد. تلاش شدید ایالات متحده برای رسیدن عبادی به دور دوم نخست وزیری، نشان دهنده نقش حیاتی این مرد در رابطه با واشنگتن است، که آخرین نمود آن، موافقتش با استقرار نیروهای آمریکایی در صحرای غربی است. در صورتی که فشارهای آمریکا در مورد جلب موافقت کردها با ادامه حکومت عبادی، به نتیجه برسد، میدان تصمیم های بیشتری برای هدف قرار دادن حشد الشعبی و ایران گشوده می شود، اما دشمنان واشنگتن مانع تحقق این امر شده و اجازه نمی دهند به این آسانی اوضاع بر وفق مراد آمریکا پیش برود.
به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: ایالات متحده با چنگ و دندان، وارد معرکه «تشکل بزرگتر» در مجلس نمایندگان عراق شده است. حالت «توازن نفوذ» که در طول سالهای گذشته در عراق حاکم بود و با سرنگونی نوری مالکی و روی کار آمدن حیدر العبادی به اوج خود رسید، از نظر آمریکایی ها، کافی نیست. آمریکایی ها بر این عقیده اند که باید مانع رسیدن هم پیمانان ایران بویژه حشد الشعبی، به هر شکلی از اشکال قدرت و حکومت در عراق شوند، چرا که این مساله انعکاس های زیادی در سطوح استراتژیک دارد.
واشنگتن قبل از آزادی مناطق مختلف عراق از دست داعش، به دنبال تحقق این هدف بود و آن را در نتایج انتخابات عراق می جست. پیروزی جریان صدری در انتخابات، که آمریکایی ها آن را مخالف با ایران می دانستند، این تصور را نزد آنها ایجاد کرد که ابزارهای لازم برای دور کردن حشد الشعبی از عراق را در اختیار دارند.
در آغاز، آمریکایی ها به دنبال پی بردن به موضع جریان صدر و میزان آمادگی آن برای همکاری با واشنگتن بودند. در همین راستا، ارتباطات بین ایالات متحده و صدری ها بیشتر شد، بدون آنکه پیچیدگی موضع مقتدی صدر برای آمریکا روشن شده یا اطمینانی در مورد صدر، برای آمریکایی ها ایجاد شود. در این شرایط بود که ایالات متحده دریافت که بهترین و مناسب ترین گزینه، بازگشت به سمت عبادی است، بویژه آنکه وی موفق شد اوراق اعتماد تحریک کننده ای را به امریکا بدهد. به این ترتیب، صدر و ائتلاف انتخاباتی اش وسیله ای شد برای رسیدن عبادی به ریاست مجدد.
عبادی دیگر به مانند سالهای گذشته در موضعی میانه قرار ندارد، بلکه بوضوح و به شکل مستقیم در دینامیک اقدام امریکا قرار گرفته است. در گذشته، وی عضو حزب دعوت بود و سعی داشت تحت عنوان استراتژی توازن در روابط، همزمان با تهران و واشنگتن روابط نزدیکی داشته باشد.
در پنجشنبه گذشته عبادی حکمی صادر کرد مبنی بر برکناری فالح الفیاض، رئیس هیئت حشد الشعبی. به نظر می رسد این اقدام به منزله پیامی برای حشد الشعبی، نمایندگان سیاسی و حامیان منطقه ای آن بود. علاوه بر این، عبادی بوضوح طی صحبتهایی، با مشارکت تهران در آزادی عراق از دست داعش مخالفت کرده و از عزم جدی خود برای پایبندی به تحریمهای امریکا سخن گفت. اما در روز گذشته، این انقلاب عبادی به اوج خود رسیده و او خود را بعنوان رئیس حشد الشعبی و جایگزین الفیاض معرفی کرد، اقدامی تحریک آمیز که هدف از آن، دادن اطمینان به امریکا برای کنترل حشد الشعبی و جلوگیری از تبدیل آن به کانون دشمنی با واشنگتن است.
در حال حاضر، حیدر العبادی ساعتهای سختی را می گذراند و امیدوار است که آمریکایی ها بتوانند موافقت کردها برای پیوستن به «ائتلاف اصلاح و سازندگی» را به دست اورند تا بتواند فرصت لازم برای رسیدن به دوره دوم نخست وزیری را داشته باشد.
اما لازم است عبادی این مساله را در نظر داشته باشد نبردی که این روزها در عراق دایر است، نبرد استخوان شکنی بوده و عقب نشینی هر یک از طرفها در آن، به معنی تسلیم است.
