اثرات غیرقابل جبران تنبیه بر روی کودکان
مودت با بیان اینکه در تنبیه کودک باید توجه داشت که شخصیت او را تنبیه نکنیم، بلکه عمل اوست که مورد تنبیه قرار میگیرد، تصریح کرد: خود کودک نباید زیر سوال برده شود، بلکه عمل نادرست اوست که مورد رضایت والدین نبوده و تنبیه میشود.
ساینازمودت روان شناس کودک و نوجوانی اظهار کرد: قبل از تشویق یا تنبیه کودک باید تشخیص دهیم چه عملی انجام داده است تا متناسب با رفتارش با او برخورد شود.
وی با بیان اینکه تشویق و تنبیه کودک باید بلافاصله بعد از عمل او انجام شود، گفت: بهترین تنبیه برای کودک تنبیه رفتاری است، تنبیههای بدنی، توهین، تهدید به هیچ وجه توصیه نمیشود.
مودت ادامه داد: محرومیت بهترین راه حل برای تنبیه کودکان است. در این شرایط پدر و مادر از چیزی که کودک به آن علاقه دارد، او را محروم میکنند.
این روان شناس کودک افزود: والدین در تنبیه کودک خود باید نظری هم سو داشته باشند. اگر پدر و مادر نظر هم را قبول ندارند، کودکشان نباید متوجه این تناقض شود. تناقضات والدین حتی در زمان نوجوانی فرزند، روی او تاثیر دارد.
وی با بیان اینکه در تنبیه کودک باید توجه داشت که شخصیت او را تنبیه نکنیم، بلکه عمل اوست که مورد تنبیه قرار میگیرد، تصریح کرد: خود کودک نباید زیر سوال برده شود، بلکه عمل نادرست اوست که مورد رضایت والدین نبوده و تنبیه میشود.
مودت در نهایت خاطرنشان کرد: تنبیهی که پدر و مادر در نظر میگیرند نباید مبهم باشد. در این شرایط گاه از این عبارت استفاده میشود «حالا ببین چه کارت میکنم!» این نوع تنبیه بیشتر جنبه سردرگمی برای کودک دارد. هنگام تنبیه بهتر است پدر و مادر حرفشان یکی باشد و عمل تنبیه را به یکدیگر موکول نکنند.