لوریس چکناواریان: خودم را در خانه زندانی کرده‌ام تا کارم به پایان برسد

لوریس چکناواریان گفت: اگر بخواهیم ارکسترهایمان پیشرفت کنند هیچ چاره‌ای جز دعوت از نوازندگان خوب خارجی و استخدام آنها نداریم. ما حداقل باید 20 نوازنده خوب خارجی به ارکسترهایمان اضافه کنیم تا هم سطح کار ارکستر را در ایران بالا ببرند و روی سایر نوازندگان اثر مثبت بگذارند و هم کلاس‌های آموزشی برگزار کنند و نسل جدید موسیقی‌مان را به خوبی آموزش بدهند.

چکناواریان که سابقه رهبری ارکستر در بسیاری از کشورها را دارد، درباره تجربه‌های موفق ساختن ارکستر در دنیا عنوان کرد: مدرسه موسیقی در تمام دنیا جزو پرهزینه‌ترین مدرسه‌ها محسوب می‌شود به دلیل اینکه برای هر سازی یکی دو استاد خوب باید حضور داشته باشند. اگر می‌خواهیم مسئله نوازندگی ارکستر در ایران حل شود باید مانند کشورهایی مثل چین و ژاپن رفتار کنیم؛ چینی‌ها و ژاپنی‌ها بعد از جنگ معلم‌های خوب و نوازندگان توانمندی را از خارج کشورشان استخدام کردند تا ارکسترهای خوبی بسازند.

وی در ادامه افزود: از آنجا که درست کردن ارکستر خوب حدود ۵۰ سال طول می‌کشد ژاپنی‌ها و چینی‌ها با برنامه‌ریزی‌هایشان بعد از ۴۰-۵۰ سال توانستند به جایی برسند که در تمام شهرهایشان ارکسترهای خوبی با نوازندگان خوب کشور خودشان داشته باشند. در آنجا دولت‌هایشان سرمایه‌گذاری خوبی روی این مسئله انجام دادند و نتیجه فوق‌العاده‌ای هم گرفتند.

این رهبر ارکستر همچنین عنوان کرد: قبل از انقلاب برای ارتقای سطح ارکستر آقای مشکات و یا ارکستر خود من هم اینگونه بود؛ حداقل ۵۰ درصد ارکستر ما خارجی‌هایی بودند که هم در ارکستر ساز می‌زدند و هم در کلاس‌هایی که برایشان ترتیب داده شده بود درس می‌دادند. به هر حال باید بپذیریم برای اینکه از مملکتی ارکسترهای خوبی در بیاوریم ۵۰ سال زمان می‌برد و اینگونه نیست که یک شبه بتوان صاحب ارکستر خوب شد. رشته موسیقی طولانی‌ترین رشته هنری است و یک نوازنده وقتی از هفت سالگی نوازندگی را آغاز می‌کند احتمال دارد در سی سالگی به یک ارکستر خوب راه پیدا کند.

لوریس چکناواریان گفت: نسل جدید موزیسین‌های موسیقی کلاسیک توانمند هستند و فعالیت خوبی دارند. کمبودی که ما در ایران داریم اصلا به میزان علامندان موسیقی کلاسیک مربوط نمی‌شود چون جوان‌های ما استقبال فوق‌العاده‌ای از این موسیقی دارند. مهمترین کمبود ما مسئله کمبود اساتید خوب است.

وی افزود: ما در برخی سازها شاید یکی دو استاد خوب داشته باشیم اما این تعداد استاد برای این تعداد از جوانان علاقمند بسیار ناچیز است. ما اساتید بسیار زیادی برای آموزش این همه علاقمندان موسیقی نیاز داریم؛ به همین دلیل ما می‌بایست این کمبود را با دعوت از اساتید خارجی جبران کنیم.

این رهبر ارکستر همچنین عنوان کرد: مسترکلاس‌هایی که در حال حاضر به صورت کوتاه‌مدت توسط برخی از اساتید خارجی برای نوازندگان ما برگزار می‌شود خوب است منتهی کافی نیست؛ یعنی ما باید حتما اساتیدی را به ایران دعوت کنیم تا اینجا استخدام شوند و ظرف چند سال تعدادی نوازنده از هر گروه سازی را پرورش بدهند.

لوریس چکناواریان در مورد اثر جدیدش نیز گفت: من در حال حاضر مشغول آهنگسازی هستم و مانند گذشته برای نوشتن یک اثر خودم را در خانه زندانی کرده‌ام تا کارم به پایان برسد. البته گاهی یک آهنگساز حدود یک سال وقتش را صرف نوشتن اثری می‌کند و در پایان به این نتیجه می‌رسد که ساخته‌اش به درد نمی‌خورد و مجبور می‌شود کارش را دور بیاندازد. به همین دلیل تا زمانی که کارم به‌طور کامل تمام نشود نمی توانم در موردش صحبت کنم.

وی همچنین درباره ضبط سمفونی”کورش کبیر” نیز گفت: پس از تکمیل این سمفونی آن را برای اولین بار هم‌زمان با آورده شدن لوح کوروش به سانفرانسیسکو اجرا کردند و در حال حاضر بسیار به دنبال این هستم که این کار ضبط شود. سمفونی”کورش کبیر” در طول ۴۰ سال در ذهن من آرام آرام شکل گرفته و بسیار برای من مهم است.

این آهنگساز افزود: در این 15 سال همواره مشغول تکمیل کاتالوگم بوده‌ام که شامل حدود ۲۰ هزار صفحه پارتیتور می‌شود.‌ این پارتیتورها مربوط به ۸۵ اثر از ساخته‌های خودم می‌شود که همه آنها در کاتالوگ آمده‌اند. واقعا بیشتر زندگی‌ام طی ۲۰- ۱۵ سال اخیر صرف آهنگسازی شده و امسال هم تا پایان سال احتمالا مشغول آهنگسازی باشم. ولی از سال آینده بیشتر در حوزه رهبری ارکستر فعالیت خواهم کرد.