جولان یک بیماری خطرناک در چابهار و مدیرانی که از طرح آن خجالت میکشند!
مدتی است، اخبار نگران کنندهای در مورد افزایش شمار مبتلایان به بیماری ایدز در یکی از شهرستانهای جنوبی استان سیستان و بلوچستان منتشر میشود که در نوع خود قابل تأمل است؛ بیمارانی که از قرار معلوم چندان مورد توجه مسئولان اجرایی شهرستان نیستند و با روند موجود، باید منتظر یک فاجعه بزرگ بود.
به گزارش تابناک؛ شهرستان چابهار را باید جنوبیترین شهرستان استان سیستان و بلوچستان دانست که هم اکنون سکونتگاه بیش از ۲۰۰ هزار ایرانی است و به واسطه آب و هوای معتدل و بهاری اش، از موقعیت گردشگری و اقتصادی مطلوبی به نسبت سایر شهرستانهای این این استان برخوردار است.
این شهرستان که به لحاظ موقعیت جغرافیایی ویژهای که دارد، به نوعی دروازه ورود ایران به اقیانوس هند معرفی میشود، در سالهای گذشته با توجه ویژه مسئولان و مقامات سیاسی و اقتصادی کشور رو به رو شده و قرار است، خیلی زود به یکی از بزرگترین مراکز اقتصادی و تجاری کشور بدل شود.
جدا از توجه اقتصادی مسئولان کشور به این منطقه از کشورمان که به نسبت سایر شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان این شهرستان را در سطح بالاتری از توسعه و رفاه قرار داده است، نکته بسیار نگران کننده در مورد چابهار این است که مدتی است، افزایش آسیبهای اجتماعی و شهروندان درگیر با آن در این شهرستان، خبرهای نگران کنندهای منتشر میشود.
روز گذشته یکی از مسئولان محلی در این شهرستان بر خلاف سایر مسئولان سخنهایی را در رابطه با شمار قابل تأمل مبتلایان به بیماری ایدز در شهرستان چابهار بر زبان آورد که با واکنشهای فراوانی در رسانهها رو به رو شد. به ویژه به این دلیل که مسئول مورد اشاره مدعی شده است، سایر مدیران اجرایی شهرستان چندان علاقهای به رسانهای شدن این مشکل ندارند. چرا که تصور میکنند با این اقدام خود به اقتصاد و گردشگری چابهار ضربه میزنند!
در همین باره حسن تاوانه، رئیس اداره بهزیستی چابهار در رابطه با افزایش شمار مبتلایان به بیماری HIV در شهرستان چابهار به رسانهها گفت: در یکی از روستاهای این منطقه به نام درگز آمار ابتلا بالای ۷۸ نفر تأیید شده است؛ البته بهتر بود این آمار از طریق مرکز بهداشت شهرستان رسما اعلام میشد، اما شاید ملاحظهکاری آنها به دلیل توریستی بودن شهرستان و محرمانه بودن این دست اطلاعات آماری است، آمار کلی ابتلا به HIV در شهرستان چابهار نیز تقریبا ۳۰۰ تن است.
تاوانه در ادامه گفت: اداره بهزیستی برای پیشگیری از گسترش HIV در منطقه درخواست کرده که اقدامات توافقی با نهادهای مسئول انجام شود، اما کارشناسان مرکز بهداشت شهرستان برای ثبت اطلاعات مشخصات سجلی و هویت در سامانه بهزیستی کشور، یک سال پاسخگو نبودند، به تازگی شبکه بهداشت شهرستان اعلام کرده است که در اختیار گذاشتن آن بسته به موافقت مسئولان بالادست استانی است.
رئیس اداره بهزیستی چابهار در ادامه گفت: با پیگیریهای انجام شده، توزیع کیتها، تست HIV در مددسراهای اضطراری، شلتر مرکز گذری کاهش آسیب (DIC) عملی شده است، همچنین در جلسه هفته هم شبکه بهداشت برای در اختیار گذاشتن کیتهای تست اعلام آمادگی کرد، حال باید دید چه میشود.
در این سخنان، رئیس اداره بهزیستی چابهار از آسیب و به بیان بهتر تهدیدی سخن گفت که خود معلول آسیب اجتماعی دیگری است و در آن حوزه نیز بررسیها نشان میدهد که مدیران اجرایی شهرستان چابهار چندان کارنامه قابل قبولی برای ارائه ندارند.
آنچنان که بررسیها نشان میدهد، نزدیک ده سال است، تکدی گری و شمار معتادان شهر چابهار و روستاهای مجاور آن به شکل قابل ملاحظهای افزایش یافته است؛ افرادی که بعضاً در مجاورت مناطق دفن زباله زندگی میکنند و به مواد مخدر نیز دسترسی آسانی دارند.
شهرستان چابهار که به عنوان یکی از شهرستانهای مهاجر پذیر در استان سیستان و بلوچستان معرفی میشود، در سالهای اخیر پذیرای مهاجرانی بوده که به واسطه عدم یافتن شغل مناسب، اکنون خود به بحرانی بزرگ برای این شهرستان بدل شده اند.
بسیاری از جمعیت معتادان شهرستان چابهار را افراد فاقد شناسنامه و هویت مشخص تشکیل میدهند که اصالت چابهاری ندارند و به دنبال تشدید مشکلات اقتصادی و بیکاری در سایر مناطق استان به این شهرستان مهاجرت کرده اند.
در چنین فضایی اسفناکتر این است که مسئولان و متولیان شهرستان چابهار از جمله رئیس مرکز بهداشت و درمان، فرمانده نیروی انتظامی، شهردار و فرماندار علاقهای به شفاف سازی در این باره ندارند و بر اساس آنچه رئیس اداره بهزیستی شهرستان گفته است، حداقل همکاریها را نیز با این اداره برای جمع آوری، درمان و نگهداری از بیماران صورت نمیدهند.
برای درک این شرایط بد کافی است به بخشی از سخنان حسن تاوانه اشاره کرد که اخیراً به رسانهها گفت: در شهرستان چابهار تنها برای نگهداری از ۶۰ نفر ظرفیت دارد. حال اینکه تنها در این شهرستان ۳۰۰ بیمار درگیر با بیماری ایدز و هزاران معتاد زباله گرد وجود دارد.
وی در همین رابطه افزوده است: یکی از بحران های دیگری که به علت اعتیاد درگیر آن شده ایم باردار شدن چند زن معتاد و رها شده در سطح شهر است، به گونه ای که تحت مراقبت کمپ زنان بهزیستی قرار گرفته اند و اینها اثرات جدی نگرفتن زباله گردی و اعتیاد توسط نهادهای سطح شهرستان است.
به نظر میرسد، تا هنگامی که مدیران شهرستان چابهار و مسئولان استانی، توضعیت موجود کنونی را به عنوان یک تهدید بزرگ نپذیرند و دنبال مطالعات دقیق بر روی آن نروند، امکان یافتن راه حل و آغاز تلاشها برای جلوگیری از شدت گرفتن بحران وجود نخواهد داشت.
مدیران اجرایی شهرستان مذکور به جای مطرح کردن این تهدید و تلاش برای جذب حمایتهای ملی و استانی برای حل آن، سعی میکنند با عادی جلوه دادن شرایط عملکرد خود را خوب توصیف کنند، غافل از اینکه با چنین رویهای به تشدید بحران و خسارات سنگینتر دامن خواهند زد.