بچههای«خنداننده شو»هنجارهای تلویزیون را نمیدانند!
حسن وارسته نویسنده سریال های طنز درباره شوخی های استندآپ کمدی های «خندوانه» بیان کرد که این شوخی ها حتی برای خلوت و دورهمی های زنانه و مردانه نیز مناسب نیست.
حسن وارسته نویسنده سریال های طنز تلویزیونی با اشاره به برنامه «خندوانه» و استندآپ های «خنداننده شو» که از شبکه نسیم روی آنتن می رود، بیان کرد: برخی از این استندآپ ها تبدیل به خاطره گویی صرف شده است و چیزی از کمدی و طنز در آنها وجود ندارد.
وی با اشاره به هدف خنداندن در این استندآپ ها اظهار کرد: در برخی از شوخی های «خنداننده شو» به شکل غیرمستقیم به فضای اروتیک اشاره می شود درحالیکه به هر قیمتی خنداندن درست نیست. اگر قرار بود کمدی ها به این شکل باشد ما هم می توانیم در سریال های نمایشی سراغ چنین رویکردی برویم و به راحتی مردم را بخندانیم اما این کار درست نیست.
استفاده از شوخی هایی که در دورهمی های زنانه و مردانه هم مناسب نیست
نویسنده فصل دوم، سوم و چهارم «پایتخت» اظهار کرد: ما نوعی هنجارهای عرفی و شرعی داریم که این هنجارها اجازه نمی دهد به هر قیمت به سمت خنداندن مخاطب برویم اما گاهی در شوخی های نوجوانان و جوانانی که برای استعدادیابی در زمینه استندآپ کمدی به «خندوانه» می آیند، می بینیم از لطیفه ها و کنایه هایی استفاده می شود که در خلوت زنانه و مردانه هم کاربردشان مناسب نیست.
وی با اشاره به شوخی های این برنامه یادآور شد: ابتذال یعنی «بیش از اندازه» و از بذل می آید و در «خندوانه» روی بعضی نکات تاکید «بیش از اندازه» می شود که همین تاکید مخاطب را نسبت به یک واژه به تعابیر دیگری سوق می دهد. تاکید به گونه ای روی یک کلمه صورت می گیرد که ذهن تحلیل می کند حتما شخص از به کار گیری این واژه منظوری داشته است.
نویسنده «دودکش» با اشاره به ظرافت طنز عنوان کرد: ما در محدودیت های رسانه ای قرار داریم ولی همین محدودیت باعث خلاقیت های ما شده است به طور مثال دوره ای موسیقی های لس آنجلسی گوی سبقت را از جامعه ما ربوده بود اما حالا در دل محدودیت ها، موسیقی هایی ساخته شد که قوی تر از آثار لس آنجلسی است.
بچه هایی که استندآپ کمدی های «خندوانه» را اجرا می کنند چارچوب های اخلاقی را نمی شناسند
وی با اشاره به اینکه عوامل برنامه «خندوانه» باید به بچه ها آموزش بدهند، عنوان کرد: بچه هایی که برای اجرای استندآپ کمدی به «خندوانه» می آیند چارچوب های اخلاقی رسانه ملی را نمی شناسند و این خط قرمزها را باید به آنها توضیح داد.
این نویسنده اضافه کرد: البته ما گاهی می بینیم خود عوامل برنامه هم سخنانی می گویند و به مسایلی اشاره می کنند که باعث تعجب بیشتر است. من آدم دگمی نیستم ولی به هرحال برنامه تولیدی است و کار طنز ظرافت هایی نیاز دارد که مهارت می خواهد و اینجاست که اهمیت نویسنده که متن کاری را می نویسد مشخص می شود که چقدر می تواند روی لبه تیغ راه برود و مرزها را رد نکند.
مخاطب هم شوخی های رکیک و ناهنجار را پس می زند
نویسنده مجموعه «زندگی به شرط خنده» یادآور شد: البته خود مخاطب هم شوخی های رکیک و ناهنجار را پس می زند و ما حتی می بینیم که گاهی کسی که به این شوخی ها متوسل شده است در رای گیری ها نیز نتوانسته نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
وی در پایان با اشاره به تلاش عوامل «خندوانه» تصریح کرد: عوامل «خندوانه» تلاش می کنند و زحمت می کشند تا برنامه ای بسازند که مخاطب آن را دوست داشته باشد اما کیفیت دارد فدای کمیت می شود. این برنامه توانسته هنرمندان و افراد جدیدی را وارد عرصه طنز کند و این خوب است و ما نباید یادمان برود که در مراحل کودکی استندآپ هستیم و خوب است از همین مراحل چارچوب ها را رعایت کنیم.