تعیین مجازات‌های سه‌گانه برای زمینه‌سازان خودکشی کودکان ونوجوانان
مجلس شورای اسلامی مجازات‌های سه‌گانه‌ای را برای کسانی که به هر نحو زمینه ارتکاب به خودکشی را برای کودکان و نوجوانان فراهم کنند، تعیین کرد.
به گزارش مهر، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ادامه جلسه علنی امروز (یکشنبه-7 مرداد) به بررسی مواد دیگری از لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان پرداختند و ماده ۱۴ این لایحه را تصویب کردند.
این ماده مجازات افرادی را که به هر نحو زمینه ارتکاب به خودکشی را در کودکان و نوجوانان فراهم کنند، تعیین کرده است.
مطابق ماده ۱۴ این لایحه که به تصویب مجلس رسید «هرکس به هر نحو موجبات ارتکاب به خودکشی طفل یا نوجوان را فراهم آورد یا تسهیل کند و مشمول مقررات حد یا قصاص نشود، علاوه بر پرداخت دیه طبق مقررات، حسب مورد به ترتیب زیر مجازات می‌شود:
الف) هرگاه رفتار مرتکب موجبِ خودکشی منجر به فوت کودک و نوجوان شود، به مجازات حبس درجه ۵.
ب) هرگاه اقدامات مرتکب موجب فوت طفل و نوجوان نشود ولی منجر به ورود آسیب جسمی یا روانی به طفل یا نوجوان شود، به مجازات حبس درجه ۶.
پ) هرگاه اقدامات مرتکب مؤثر واقع نشود به مجازات حبس درجه ۸».
مطابق قانون مجازات اسلامی، درجات مجازات‌های مورد اشاره به شرح زیر است؛
مجازات درجه پنج؛
حبس بیش از دو تا پنج سال
– جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال
– محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال
– ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی
– ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی.
مجازات درجه شش؛
– حبس بیش از شش ماه تا دو سال
– جزای نقدی بیش از بیست میلیون (۲۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا هشتاد میلیون (۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال
– شلاق از سی‌و‌یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا 99 ضربه در جرائم منافی عفت
– محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش‌ماه تا پنج‌سال
– انتشار حکم قطعی در رسانه‌ها
– ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال
– ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال
– ممنوعیت صدور برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال.
مجازات درجه هشت؛
– حبس تا سه ماه
– جزای نقدی تا ده میلیون (۱۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال
– شلاق تا ده ضربه
تبصره١- موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات‌های تبعی ذکر شده است.
تبصره۲- مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد، از درجه بالاتر محسوب می‌شود.
تبصره۳- درصورت تعدد مجازات‌ها، مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر، مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ‌یک از بندهای هشت‌گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می‌شود.
تبصره۴- مقررات این ماده و تبصره‌های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تأثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات‌های مقرر در قوانین جاری ندارد.
تبصره۵- ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به‌کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده(۲۰) خارج و در مورد آنها برابر ماده(۲۱۵) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می‌شود باید هزینه‌های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.
