استفاده از گوی های سیاه در لس آنجلس باعث صرفه جویی در مصرف آب نشد

از سه سال قبل و با جدی شدن خطر کم آبی در لس آنجلس طرح های مختلفی به منظور صرفه جویی در مصرف این ماده حیاتی به اجرا گذاشته شد.

به گزارش بازتاب به نقل از نیچر، یکی از این طرح ها تولید ۹۶ میلیون گوی سیاه رنگ بود که بر روی سطح آب شناور می مانند و جلوی تبخیر آب موجود در سدها و دریاچه ها و غیره را می گیرند.

علیرغم اینکه امریکایی ها تصور می کنند بدین طریق موفق به ذخیره سازی حجم قابل توجهی از آب شده اند، بررسی های یک گروه از محققان ایرانی، آمریکایی، انگلیسی و هلندی نشان می دهد تولید این گوی های پلاستیکی مستلزم مصرف میزان زیادی آب است و در نتیجه تولید آنها برای صرفه جویی آبی مقرون به صرفه نیست.

عرفان حقیقی پژوهشگر ایرانی همکار این طرح است که هم اکنون در دانشگاه ام آی تی آمریکا به تدریس و پژوهش مشغول است.

گوی های سیاه رنگ مذکور ۵ میلیمتر ضخامت دارند و از یک سال و نیم پیش به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. این گوی ها تا به حال جلوی بخار شدن تقریبا ۱.۷ میلیون متر مکعب آب را گرفته اند. اما تولید این گوی ها موجب مصرف شدن ۲.۹ میلیون متر مکعب آب شده است.

استفاده بیش از حد از آب برای تولید گوی های پلاستیکی مذکور در شرایطی اتفاق افتاده که منابع نفت و گاز طبیعی در آمریکا به اندازه کافی برای تولید محصولات پتروشیمی و از جمله پلاستیک وجود دارد.

برای اینکه این گوی ها بتوانند به اندازه آبی که برای تولیدشان مصرف شده، مفید واقع شوند باید حداقل دو سال و نیم بر روی سطح منابع آبی در لس آنجلس شناور باقی بمانند.

از سوی دیگر باید توجه داشت که شرایط تولید این گوی ها هزینه های زیست محیطی منفی دیگری نیز داشته که از جمله آنها می توان به تصاعد گازهای گلخانه ای و آلودگی آب هم اشاره کرد.

بنابراین در مجموع تولید و استفاده از گوی های یادشده برای صرفه جویی در مصرف آب اقدام مقرون به صرفه نبوده است.

بر اساس مقاله ای که توسط پژوهشگران این طرح در نشریه معتبر نیچر منتشر شده، استفاده از دستاوردهای فناوری به منظور صرفه جویی در مصرف منابع مختلف انرژی و از جمله آب باید همراه با ارزیابی ها و محاسبات بسیار دقیق انجام شود تا از اتلاف منابع مادی جلوگیری شود. آنان هشدار داده اند که استفاده از این گوی های سیاه رنگ بر روی سطح آب می تواند به علت ایجاد گرمای زیاد، محیط مساعدی برای رشد باکتری های خطرناک و بیماری زا هم ایجاد کند که البته بررسی دقیق این موضوع مستلزم انجام پژوهش های مستقل دیگری است.