تفاوت نظر ۱۸۰ درجه ای ۲ مجری صدا و سیما درباره برنامه «ماه عسل»
درحالی که شهریاری مجری سابق صدا و سیما دستاندرکاران ماه عسل را به سؤاستفاده از احساسات مردم متهم میکند، رشید پور یکی از مجریان صدا و سیما با تمجید از برنامه ماه عسل، انتقادات علیه این برنامه را غیرمنصفانه خوانده است.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران پویا، برنامه ماه عسل سالهاست با ایام ماه مبارک رمضان عجین شده و برای احسان علیخانی جدی ترین برنامه تلویزیونی است. این برنامه البته همواره همانطور که طرفداران شش دانگی دارد، منتقدانی هم دارد که از محتوای بعضا بی پرده برنامه گلایه دارند. در جدیدترین بازخوردهای این برنامه، رضا رشیدپور و محمود شهریاری از مجریان سازمان صدا و سیما دو اظهار نظر کاملاً متضاد ابراز کردهاند.
محمود شهریاری در گفتگویی با انتقاد از رویکرد برنامه «ماه عسل» گفت: «من خود احسان علیخانی و اجرایش را دوست دارم و معتقدم اگر علیخانی را از برنامه جدا کنید دیگر جذابیتی ندارد، اما من این شیوه از برنامه سازی را نمیپسندم. این رویکرد، هنر برنامه سازی نیست بلکه سوءاستفاده از احساسات رقیق شده مردم به خاطر ماه رمضان و روزه و نزدیکی با زمان افطار است.» وی که با خبرگزاری مهر گفتوگو کرده است، همچنین با طرح ادعای سیلان روح غم انگیز در برنامه ماه عسل، گریاندن مردم در ماهی که در بقیه کشورهای اسلامی زمان جشن و سرور است را اقدامی نادرست دانست و گفت: «اگر «ماه عسل» هنوز تعداد زیادی بیننده دارد فقط به خاطر علیخانی است.»
این درحالی است که رضا رشید پور در پست اینستاگرامی خود با تمجید از برنامه ماه عسل با غیر منصفانه خواندن برخی انتقادات نسبت به «ماه عسل» اعتبار این برنامه را در بین مخاطبان بسیار بالا ارزیابی کرد و علت میهمانانی مانند سه قهرمان زن و بیان رازهای زندگیشان در آن را همین اعتبار دانست. وی در مورد موفقیت احسان علی خوانی نوشته است: «تماشای درخشش دیگران چشم امید آدم را روشن می کند و نشان می دهد که هنوز می توان با تکیه بر لطف و اعتماد مخاطب قدم های بزرگ برداشت و پیروزی های خوبی به دست آورد.» این مجری برخلاف شهریاری معتقد است برنامه ماه عسل (هرچند که جدا کردن احسان علی خوانی شاید آن را دچار نقصان کند) خودش دارای آنچنان شخصیتی شده که به صورت یک برند دربیاید. رشیدپور در این مورد نیز نوشته است: «حتما برنامه های مشابه را هم دیده اید که تلاش میکنند با بزرگنمایی ترحم پذیری و مظلوم نمایی به تحریک احساس مخاطب بپردازند و البته موفقیت بسیار کمی نصیبشان می شود.»