آیا اروپا به ایران تضمین حداقلی می‌دهد؟
با این حال، ایران درباره توانمندی حداکثری کشور‌های اتحادیه اروپا و نیز فضای مانور آن‌ها در سایه تهدید‌های آمریکا علیه شرکت‌های اروپایی، واقعگرایانه فکر می‌کند. ایران، سیاست گام به گام را انتخاب کرده است. بدین معنی که گام اول، تثبیت تبادل تجاری کنونی است. ایران در گام دوم، به دنبال افزایش سطح تبادل تجاری به بالاترین حد خواهد بود.
ایران درباره توانمندی اروپا در تضمین منافعش در برجام، واقعگرایانه فکر می‌کند.
به گزارش فرارو، با خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای، اروپا تلاش‌هایی برای نجات این توافق انجام داده است. ایران از اروپا تضمین‌هایی خواسته که منافعش از برجام را تامین کند. در همین رابطه، وبگاه شبکه خبری المیادین در یادداشتی به گفتگو‌های ایران و اروپا پرداخت.
المیادین با بیان اینکه روند گفتگو‌های کنونی ایران و ۱+۴ درباره توافق هسته‌ای، بدبینانه و منفی نیست، نوشت: ” همه طرف‌ها، بدون استثناء، در دنبال کردن یک گفتگوی عقلانی بدور از تنش برای رسیدن به راه‌حل‌هایی که تاثیر اقدام آمریکا را بر اقتصاد ایران و بر منافع کشورها و شرکت‌های دارای قرارداد‌های تجاری با ایران، محدود می‌کند، منفعت دارند”.
اخیرا در هتل کوبورگ وین، گفتگو‌های مفصلی بین نمایندگان ایران و ۱+۴ درباره موفق‌ترین راه‌های مورد نیاز برای محافظت از روابط اقتصادی بین ایران و جامعه بین المللی، استمرار فروش محصولات نفتی ایران و نحوه استمرار پرداخت‌های مالی و حمل ونقل انجام شده است.
به گفته المیادین، استراتژی ایران بر گام‌های مورد توافق برای رفع تحریم‌ها بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ متمرکز است. این بدان معناست که ایران به دنبال افزایش حجم تبادل تجاری با اروپا به بیشترین حد است. تبادل تجاری بین ایران و اروپا در سال ۲۰۱۷، به ۲۱ میلیارد دلار رسید. این در حالی است که تجارت ایران با چین در سال گذشته به ۳۷ میلیارد دلار رسید.
با این حال، ایران درباره توانمندی حداکثری کشور‌های اتحادیه اروپا و نیز فضای مانور آن‌ها در سایه تهدید‌های آمریکا علیه شرکت‌های اروپایی، واقعگرایانه فکر می‌کند. ایران، سیاست گام به گام را انتخاب کرده است. بدین معنی که گام اول، تثبیت تبادل تجاری کنونی است. ایران در گام دوم، به دنبال افزایش سطح تبادل تجاری به بالاترین حد خواهد بود.
اروپای غربی معتقد است که علیرغم تحریم‌های آمریکایی و تهدید شرکت‌های بزرگ اروپایی به خروج از ایران، می‌تواند سطح تبادل تجاری کنونی با ایران را حفظ کند. با این حال، به گفته المیادین، این اعتقاد اتحادیه اروپا، چیزی است که علنا بیان می‌شود. اما اروپایی‌ها پذیرفته‌اند که فضای مانور آن‌ها در سایه تهدیدات آمریکایی، محدود است. این محدودیت به چند دلیل است: نخست آنکه اروپایی‌ها گفته‌اند شرکت‌های کوچک می‌توانند جایگزین شرکت‌های بزرگ مانند توتال و انجی فرانسه شوند. این پیشنهاد اروپا، یک پیشنهاد نظری است. اروپا در گفتگو‌های آینده باید تضمین‌هایی بدهد که چنین شرکت‌هایی ماموریت شرکت‌های بزرگ را انجام می‌دهند.
دوم: اروپا هنوز مطمئن نیست که بتواند تراکنش‌های مالی ایران از طریق سوئیفت را تضمین دهد. زیرا همه این تراکنش‌ها از نیویورک می‌گذرد. در نتیجه در معرض تحریم‌های آمریکایی قرار دارد. اگر آمریکا تحریم‌هایی علیه نقل‌وانتقالات مالی سوئیفت اعمال کند، اروپا گزینه دشواری خواهد داشت. زیرا ناگزیر خواهد بود تا یک سیستم موازی با سوئیفت برای انجام انتقالات مالی ایران به یورو ایجاد کند.
سوم: ایران در صادر کردن محصولات و فرآورده‌های نفتی به خارج مشکلی ندارد. هنوز مقصد بخش اعظم این محصولات، چین و کره جنوبی است. شرکت‌های کوچک اروپایی ممکن است بتوانند در حوزه اکتشاف و استخراج نفت، جای شرکت‌های بزرگ را بگیرند. اما اروپا از ارائه کمک به سایر بخش‌های مورد نیاز اقتصاد ایران عاجز خواهد ماند.
اگر چه با بازگشت تحریم‌های آمریکا ممکن است تبادل تجاری ایران با اروپا محدود شود، اما ایران می‌تواند شرق را جایگزین غرب کند. بازار‌های روسی، چینی و آسیایی، از زمان قبل از رفع تحریم‌ها به روی ایران باز بود. پس از رفع تحریم‌ها، تبادل تجاری این کشورها، بویژه چین، با ایران در سال ۲۰۱۷، به شدت افزایش یافت. افزایش سرمایه‌گذاری‌ها و بالا رفتن سطح تبادل تجاری بین ایران و این کشورها از تحریم‌های آمریکا؛ به جز در بخش مرتبط با انتقالات مالی که هنوز از نیویورک می‌گذرد، تاثیر نخواهد پذیرفت.
سه هفته دیگر، وزرای خارجه ۱+۴ و ایران برای بررسی نتیجه گفتگو‌های کارگروه‌ها و کارشناسان طرف‌های برجام جلسه خواهد گرفت. محمد جواد ظریف، بسته اقدامات کشور‌های اروپایی و چین و روسیه را دریافت خواهد کرد. در آن زمان، ایران مشخص خواهد کرد که آیا اروپا تضمین‌های لازم برای بقای برجام را داده است یا خیر.
