از دیدار نماینده ترامپ با بارزانی تا رایزنی های سردار سلیمانی در بغداد؛ ایران و آمریکا هریک به دنبال چه دولتی در عراق هستند؟
القدس العربی چاپ لندن در مطلبی به قلم پروفسور كمال مجيد نوشت: پیش از آغاز انتخابات عراق، دونالد ترامپ مجموعه اقداماتی را اتخاذ کرد تا هشدار دهد جنگ سوریه را به ایران می کشاند. از جمله این اقدامات، ورود بولتون و پمپئو به کاخ سفید بود، کسانی که ترامپ را به سمت خروج از توافق هسته ای با ایران سوق دادند.
به گزارش انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: در تاریخ 13/5/2018 جان کریاکو، افسر سابق سازمان جاسوسی امریکا پرده از این نکته برداشت که سناریوی حمله به عراق در مورد ایران نیز تکرار می شود و واشنگتن قصد دارد بزرگترین پایگاه نظامی در جنوب عراق را بنا کند و بهانه هایی که برای حمله آمریکا به عراق مطرح می شد، بسیار شبیه به توجیهاتی است که برای مقابله با ایران بیان می کنند.
آمریکا نمی تواند ارتش خود را در مقابله با ایران به خدمت گیرد، بی آنکه دولت روسیه در این امر دخالتی داشته باشد؛ چرا که 4 توافق نظامی بین این دو دولت وجود دارد. در زمان حمله آمریکا به عراق، تبلیغات به گونه ای بود که گویا ایران به عراق حمله کرده و قصد اشغال آن را دارد، نه آمریکا! چنین وانمود می شد که حمله ای که در سال 2003 توسط آمریکا از اراضی عربستان سعودی برای اشغال بغداد انجام شد، واقع نشده است! اما واقعیت شرایط کنونی چیست؟
واقعیت اول آن است که این آمریکاست که با 6000 نظامی آمریکایی، عراق را اشغال کرده است. به گفته وزیر دفاع آمریکا، متیس، ایالات متحده این بار قصد ندارد عراق را رها کند. این در حالی است که تعداد زیادی پایگاه نظامی در عراق تحت فرمان آمریکاست و حدود 200 سرباز انگلیسی در فرودگاه بغداد حاضرند.
واقعیت دوم آن است که ارتش ترکیه شهر بعشیقه را با وجود اعتراض دولت عراق اشغال کرده و در منطقه کرد نشین تعدادی پایگاه نظامی دارد. اما تبلیغاتی که در دشمنی با ایران انجام می شود، هیچ گاه به اشغال عراق توسط آمریکا و ترکیه اشاره نمی کند.
بسیاری از شیعیان عراق مخالف دشمنی با ایران هستند و روابط اقتصادی، خانوادگی و مذهبی با مردم ایران دارند و حمله به ایران را به مثابه یک دشمنی پنهان علیه خود می دانند.
کردها هیچ احساس ضد ایرانی ندارند. منطقه کرد بسیاری از کالاهای مصرفی خود را از ایران وارد کرده و تولیدات مختلفی را به این کشور صادر می کند. کردها قائل به هیچ مرزی بین عراق و ایران نیستند، چرا که صدها هزار نفر از آنها در سال 1960 به ایران منتقل شدند؛ زمانی که جنگ بین دو حزب کردی و دولتهای مختلف در بغداد آغاز شد.
دشمنان مدام از سیطره ایران بر اقتصاد عراق می گویند، اما واقعیت آن است که بخش نفت که بیش از 90 درصد درآمد عراق از آن تامین می شود، در سیطره اشغالگران آمریکایی است، نه ایران. فعالیتهای اقتصادی ترکیه بویژه در شمال عراق بسیار بیشتر از ایران است و در طول سالهای اشغال عراق توسط آمریکا، حزب مسعود بارزانی به تنهایی و با همکاری با داعش توانست میلیونها بشکه نفت را به ترکیه قاچاق کند، که ارزش ان معادل میلیاردها دلار است. بنابراین، مطرح کردن حرص و تمایل کاذب ایران برای حمایت از منافع ملی عراق، امری است که از سوی تبلیغات آمریکایی، سعودی و اسرائیلی صورت می گیرد و واقعیت ندارد. اینها حتی یک بار به نقشه اسرائیل برای توسعه شهرکهای خود در عراق اشاره نمی کنند، نقشه ای که با هدف تحقق رویای اسرائیل طرح ریزی شده بود و طبق آن یهودی های کرد از سال 2003 زمینهای وسیعی را در دو استان نینوا و دهوک خریداری کردند. بهتر آن است که به جای پاشیدن بذر کینه بین ما و همسایه مان ایران، بر اینگونه رفتارهای منفعت طلبانه اسرائیل در عراق هم اشاره ای شود.
عراق مرزهای طولانی با ایران دارد و این حالت تا ابد باقی خواهد ماند، چرا که امکان انتقال ایران به مکان دیگری وجود ندارد. باید این حقیقت ساده را درک کنیم و به دنبال ایجاد روابط دوستانه با همسایه بزرگمان ایران باشیم.
در تاریخ 13/5/2018 نتایج اولیه انتخابات عراق پیشتازی سائرون و الفتح را نشان داد. در ادامه بریت مک گورک نماینده ترامپ برای دیدار با بارزانی به عراق رفت و او را برای همکاری با حیدر العبادی، ایاد علاوی و نجیفی و تشکیل یک تشکل پارلمانی تشویق کرد، تا در نهایت دولتی ایجاد شود که با ایران دشمنی داشته باشد.
از سوی دیگر، روزنامه الاخبار لبنان در تاریخ 15/5/2018 خبری را منتشر کرد مبنی بر حضور سردار قاسم سلیمانی در عراق برای تشکیل ائتلافی بین عبادی، مالکی و حزب فتح، در کنار سائرون و حکیم، در راستای ایجاد دولتی که روابط دوستانه با ایران داشته باشد. تمام اینها نشان می دهد دولت جدید عراق از روز اول در معرض اختلافات بین آمریکا و ایران قرار دارد.
نسبت مشارکت مردم عراق در انتخابات اخیر از 45 درصد تجاوز نکرد. حتی حزب سائرون که بیشترین رای را به دست آورد، تنها 7 درصد از آراء افراد واجد شرایط را از آن خود کرد. بر این اساس، ایاد علاوی خواستار لغو نتایج انتخابات شد و آن را غیر قانونی خواند که منعکس کننده نظر اغلبیت مردم عراق نیست. دولتی که بر این پایه تشکیل می شود، شرعیت لازم برای حضور مردم عراق در حمله آمریکا برای وارد کردن ایران به جنگی مشابه در سوریه را ندارد.
جیش المهدی به رهبری مقتدی صدر در جریان مبارزه با اشغالگران آمریکایی نقش قهرمانانه ای را ایفا کرد؛ در حالی که علاوی، جعفری و مالکی بدون هیچ شرمی در کنار ارتش آمریکا ایستادند. حال چه شده است که همان مزدوران، سائرون را در ضمن نقشه های آمریکا برای در هم کوبیدن ملت عراق قرار می دهد؟ هدف اصلی آمریکا استفاده از خاک عراق برای تهاجمی به روسیه است، نه از بین بردن ایران. هدف اول و آخر ایالات متحده از این گونه اقدامات، تنها همین است و بس.
شایان ذکر است جنگی که در منطقه جریان دارد، نه جنگی بین سنی و شیعه، که در حقیقت آغاز نبردی بین آمریکا و روسیه است، از طریق منطقه، ایران، گرجستان و اوکراین. پس عجیب نیست که روسیه تصریح کند ایالات متحده از سال 2011 بدنبال پایان دادن به حیات سیاسی پوتین است. بنابراین، تحت کنترل درآوردن ایران یک ضرورت نظامی برای آغاز حمله تازه ای علیه روسیه در جنوب است. می توان گفت تحلیل کارشناس سیاسی استرالیایی، جان بیلجر در مورد آغاز جنگ جهانی سوم، با این شرایط درست باشد.
یک سال پیش دولت ایران متعرض مسعود بارزانی شد که چرا با تکیه بر اموال سعودی اقدام به آموزش برخی کردهای ایرانی که در منطقه کردستان عراق حاضرند، کرده و قصد داشت آنها را برای انجام اقدامات تروریستی روانه ایران کند. همانطور که دولت سعودی در مناسبتهای مختلفی از تلاش برای تجهیز کردها در جهت براندازی نظام ایران سخن گفته بود.
تمام این واقعیتها اشاره واضحی به این نکته دارد که در جنگ آینده علیه ایران از عراقی ها و بویژه کردهای تابع بارزانی هم استفاده می شود. اما باید به یاد داشته باشیم که حدود نیم میلیون ایرانی چند ماه پیش بدون ویزا به مناسبت اربعین حسینی به راحتی وارد عراق شدند. همین افراد و بسیاری دیگر می توانند بار دیگر به سهولت وارد خاک عراق شده و حتی با استفاده از سلاح به دنبال از بین بردن نفوذ مزدوران عراقی باشند که توسط آمریکا اجیر شده اند. در این شرایط است که ما ملت عراق قربانی خدمت به آمریکا می شویم، پس باید برای مقابله با ایالات متحده و برای جلوگیری از تبدیل شدن به بازیچه سیاستهای آن، با یکدیگر و بویژه با همسایه ایرانی خود متحد شویم.
مترجم: مریم نصرالهی
