روزگار برزخی مردم تپانی
زلزله که آمد فقط سرپل ذهاب و روستاهای دشت ذهاب را با خاک یکسان نکرد؛ بلکه زخمهای دیگری هم در این میان سر باز کردند. یکی از آنها زخم مردم روستای تپانی است. روستایی که در زلزله کاملا تخریب شد و حالا بعد از گذشت چهار ماه این روستا همچنان شبیه همان روزهای اول است. حتی آواربرداری هم نشده. تنها فونداسیون یکی دو خانه در آن دیده میشود. هیچ کدام از اهالی در روستا نیستند و هیچ چیز متفاوت از چهار ماه قبل نیست.
به گزارش ایسنا، اهالی 50 متر بالاتر در جایی به نام گاوداری اسکان کردهاند. جایی که تمام ماجرای سکون روستا و تغییر نکردن اوضاع مردم مربوط به همان جا میشود. اهالی میگویند در خود روستا زمین کم است و با شرایط جدید نمیشود همه در آنجا خانه بسازند و به همین دلیل میخواهند در زمینهای گاوداری روستا را بسازند. جایی که در آن به جز ساختمان متروکه گاوداری اثری از پرورش دام نیست. جایی که بر اساس نامهها و مستنداتی که اعضای شورای روستا نشان میدهند، در حال حاضر از اعتبار ساقط است و نمیتوان از این زمین به عنوان گاوداری استفاده کرد.
علی صفری یکی از اهالی روستا میگوید: فعلا ساکن گاوداری هستیم که زمینش را تملک و به گاوداری تبدیل کردهاند. این زمین قبلا به عدهای واگذار شده که اختلاس کردهاند. ما هم در حال حاضر جا برای ساخت و ساز نداریم. زمین روستای تپانی قدیم هم به علت زلزله سست شده و قابل سکونت نیست.
اهالی روستا حالا نه در روستای خودشان میتوانند اسکان داشته باشند و نه میتوانند در زمینهای گاوداری ساخت و ساز کنند. چرا که به گفته آنها، صاحبان گاوداری وامهایی برای احداث آن گرفتهاند که چیزی در حدود 950 میلیون تومان بوده و حالا خبری از صاحب گاوداری هم نیست. به دلیل همین بدهی صاحبان، نمیشود این زمین را به روستائیان داد. زمینی که اهالی تپانی معتقدند چند سال قبل به زور از آنها گرفته شده است.
با این وجود اهالی روستا حرفشان این است که اگر در زمینهای گاوداری نمیتوانند ساخت و ساز کنند، یک زمین دیگر به آنها داده شود و بتوانند آنجا خانه سازی کنند. آنها حتی پیشنهاد میکنند سه روستای نور آباد، تپانی قدیم و جدید با هم تجمیع شوند و یک روستا را تشکیل دهند.
فرهاد صفری یکی از ساکنان تپانی که در زلزله همسر و دو فرزندش را از دست داده بود و حالا با فرزند کوچکش زندگی می کند؛ می گوید: این زمین مگر چقدر هزینه بر میدارد؟ دولت کجا است که به داد ما برسد دولتی که در این شرایط باید به فکر ملت باشد. وقتی جنگ شد اولین گلوله بالای سر ما آمد. حالا هم زلزله تمام هست و نیست ما را گرفته است.
محمد پیکری عضو شورای روستا نیز میگوید: آمدیم اینجا و گفتیم ما دامداریم و بومی محلی هستیم اگر شما زمینی تملک کردید برای دامداری، خب ما هم بومی هستیم، هم کارمان دامداری است و هم جا نداریم. ما ماندیم بین ادارات . حالا که حرف میزنم از 21 آبان که زلزله آمده تا این تاریخ تکلیف ما روشن نشده است. مسئولان حرف ما را بشنوند و تکلیفمان را روشن کنند. گرما در راه است و اینجا تابستانها حتی از زمستان هم سخت تر است.
به گزارش ایسنا، با شرایطی که برای تپانی ایجاد شده آنها نه میتوانند در روستای خود ساخت و ساز کنند، نه هنوز امکانی ایجاد شده که بتوانند در مجموعه گاوداری اسکان کنند. آنها راضی هستند هر جای دیگر هم که شده زمینی برای ساخت و ساز به آنها بدهند و در آن منطقه اسکان کنند. با این حال اما وضعیت اهالی روستا مشخص نشده و بر خلاف روستاهای دیگر که کار ساخت و ساز آغاز شده، اینجا هنوز اقدامی صورت نگرفته و اهالی چهار ماه بعد از زلزله همچنان در میان این برزخ ماندهاند.