لبخند ظریف و سخنان اعتدالی روحانی مربوط به دوره مذاکرات بود
العرب چاپ لندن نوشت: هنگامی که ایران با افتخار مجموعه ای از اثار باستانی خود که از موزه لوور پاریس به تهران رسیده بود را به معرض نمایش گذاشت، فرانسه گمان می کرد که این اقدام می تواند تهران را به سمت اقدامی بی سابقه سوق دهد؛ اما تلاش های لودریان با شکست مواجه شد؛ کسی که در حاشیه افتتاح موزه گفت: «میزان قدرت مذاکره فرهنگی را درک می کنیم. در محیط مضطرب و متشنجی از روابط بین المللی، باید از دیپلماسی فرهنگی محافظت شود».
این روزنامه عرب زبان ادامه داد: ایران نیز از میزان اهمیت دیپلماسی فرهنگی آگاه است، اما نه به همان شیوه ای که فرانسه برای نزدیکی و برقراری روابط در پیش گرفته است.
سفر لودریان به ایران و آشکار شدن نقش تهران در منطقه، نشانگر تغییر موضع هم پیمانان اروپایی ایران در مورد توافق هسته ای و خطرات آن است. اظهار نظرهای مسئولان ایرانی پس از سفر وزیر خارجه فرانسه به تهران نشان داد که این دیدار تنها در چارچوب ترتیبات تشریفاتی صورت گرفته است که در زمان نزدیکی موضع رئیس جمهور فرانسه به موضع ایران در مورد توافق هسته ای برنامه ریزی شده بود.
امروز، اروپایی ها از خواب بیدار شده اند و به یقین می دانند که بهای توافق هسته ای بسیار گران بوده و با ایرانی مواجه شده اند که با آنچه وزیر خارجه آن، ظریف با لبخند آرام و حسن روحانی با سخنان اعتدال گرای خود مجوّز توافق هسته ای این دولت با کشورهای اروپایی را گرفتند، تفاوت دارد. اما لودریان در حالی به ایران سفر کرد که چنین ذهنیتی داشته و پیش بینی می کرد بار دیگر با روحانی و ظریف مواجه می شود که در مورد سیاست ایران در خاورمیانه و برنامه های بالستیک نتیجه ای متفاوت از صحبتهای ولایتی دارند، کسی که پیش از این به وزیر خارجه فرانسه در مورد موضوع برنامه های هسته ای ایران هشدار داده بود.
به گزارش انتخاب، اما این سفر برای اروپایی ها روشن کرد که اطلاح طلبها به مانند اصولگرایان دو روی یک ایدئولوژی واحد هستند و همگی یک مأموریت را دنبال می کنند.
در میان مسئولان ایرانی، روحانی البته با لحنی آرام تر ضمن اشاره به قدرت ارتش ایران اعلام کرد این قدرت تهدیدی برای هیچ دولتی در منطقه نیست و سلاح ایران تنها برای تقویت صلح، آرامش و امنیت در منطقه به کار گرفته می شود و هیچ نگرانی در این باره وجود ندارد.
سخنان مسئولان بلند پایه ایران در مورد حضور قدرتمند در منطقه در واقع انگیزه های زنده کردن شوکت تاریخی خود را آشکار می کند، که از گذشته تا کنون، البته به شکلی بسیار جدی تر، دنبال شده است.
