از کنسرت دوبلور باگزبانی تا پرش بهنام بانی

خب هفته‌ای که گذشت بهترین خبر، تمام شدن جشنواره موسیقی فجر بود. خدا بخواد همه‌ اجراها که درجه یک بود و همه گروه‌هایی که از خارج آورده بودن درجه یک بودن و سرشناس؛ فقط بعضیاشون ویکی‌پدیا نداشتن که ما بیسوادا بتونیم یه نگاهی بندازیم. جایزه‌ها رو هم بین بهترین‌ها تقسیم کردن. فقط نمی‌دونم چرا با مثلا بازخوانی تصنیف‌های قدیمی جایزه آهنگسازی گرفته؛ البته افراد لایقی مانند سالار جان عقیلی هم جایزه گرفتند.

کلا از جشنواره بگذریم که خداروشکر تموم شد و راحت شدیم. اما یه خبر مهمی منتشر شده که واقعا جا داره از دست‌اندرکارانش تشکر کنم. تیتر خبر دقیقا این بود: «کنسرت دوبلور سریال برکینگ بد برگزار می‌شود».

در ابتدای امر کمی گیج شدم و فکر کردم یه آدم معروف و مهمی اومده ایران کنسرت داره و یه ربطی هم به سریال برکینگ بد داره، بعد فکر کردم شاید دوبلور جهانی و معروفی در سریال بازی می‌کرده و به ایران آمده که حالا با این تیتر خبرش را اعلام کردند. کم کم فهمیدم در جهل به سر می‌برم و از کم حواسی و کم هوشی است که متوجه نشدم شخص شخیصی در ایران دوبلور است و حالا کنسرت دارد؛ البته که ما باید خوشحال باشیم که چون سریال را دوست داشتیم و البته با زیرنویس فارسی تماشایش می‌کردیم حالا می‌توانیم با دوبلورش ملاقات کنیم و از او تشکر کنیم. و البته از مسئولان خانه هنرمندان که ناگهان سالن را در اختیار گروه موسیقی گذاشتند و یقینا اگر هرکسی به جز دوبلور برکینگ بد و باگزبانی هم اقدام کند، می‌تواند کنسرت برگزار کند.

وقایع اتفاقیه- سیامک قلی‌زاده: سرخوش از این اتفاق میمون بودم که عکس پریدن بهنام بانی منتشر شد. فکر می‌کردم بهنام بانی فقط در زمینه تقویت و بازگرداندن سنت سبیل‌داری دستی بر آتش دارد که دیدم ورزشکار هم از آب درآمد. امیدوارم هفته آینده در زمینه‌های دیگر هم هرآنچه بلد است یک جا نشان دهد که ما هر هفته ذوق‌مرگ نشویم. حالا که حرف پاپی‌ها شد، آقای مهرداد نصرتی که از قدیمی‌های داستان هستند، گفتند اجرای گروه داماهی بهترین اجرای این سال‌ها بود. من فقط یک سوال دارم؛ اجرای داماهی نسبت به چه گروهی بهتر بود؟ ایشان حداقل در ۹۰درصد اجراهای مهم کشور که تنها یک سانس هم بوده حضور نداشتند پس اگر داماهی را با دوتایی پاپی‌ها یا حتی رضا صادقی مقایسه کردند که به نظر نظرِ لطف‌شان نبود. من که خودم را جای رضا کولغانی و دیگر اعضای داماهی گذاشتم و احساس گنگ و عجیبی گریبانم را گرفت.