عوارض خطرناک خشکی دهان!
خشکی دهان یا زروستومی نوعی بیماری است که در اثر کاهش ترشح بزاق ایجاد می‌شود. از آنجا که بزاق در دهان با داشتن پادزهرها و ایمنوگلوبولین، مواد بافر و خنثی کننده اسید محلول در آب نقش حفاظتی علیه میکروب‌های عامل پوسیدگی دندان و عفونت لثه را دارد، کاهش ترشح آن و خشکی دهان منجر به ایجاد پوسیدگی و انواع عفونت در دهان می‌شود.
شاید گاهی اوقات احساس کرده باشید که دهان‌تان به شدت خشک است. پس از تحقیقات و آزمایشات مختلف ثابت شده که عفونت، آسیب‌های عصبی، استفاده از داروهایی مثل داروی فشار خون بالا (کلونیدین) و داروی زخم معده، آنتی هیستامین‌ها، تحریک کننده‌ها مثل آمفتامین و داروی گوارشی مثل آتروپین و داشتن نوعی التهاب مفاصل می‌توانند علت خشکی دهان باشند.
کمبود بزاق دهان موجب بروز درد دهان و گردن، عفونت، اشکال در صحبت کردن و خوابیدن، پوسیدگی دندان و اشکال در بلع غذا می‌شود. تا موقعی که میکروارگانیسم‌های طبیعی محیط دهان وجود داشته باشند، باکتری که باعث خشکی دهان می‌شود رشد نخواهد کرد، اما در بعضی افراد برای از بین بردن باکتری‌های مولد خشکی دهان، بایستی آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل مترونیدازول و کلاری‌ترومایسین به مدت دو هفته مصرف شوند.
اگر با مصرف این آنتی‌بیوتیک‌ها خشکی دهان برطرف نشود، بایستی تحت‌نظر پزشک قرص پیلوکارپین ۷۵میلی‌گرمی را چهار بار در روز مصرف کرد، اما این دارو باعث افزایش تعریق، تهوع، آبریزش بینی، احساس سرما، سرگیجه و تکرر ادرار خواهد شد.
همچنین ممکن است پزشک توسط یک دستگاه الکتریکی مخصوص، باعث تحرک ترشح بزاق از غدد بزاقی موجود در دهان شود.
