رشد خودروسازی آلمان و سهم ناروشن ایران
صنعت خودروسازی آلمان در سال 2017 برای چهارمین سال پیاپی رشد داشت. مهمترین کمپانیهای آلمان برای همکاری با خودروسازی ایران که در بحرانی شدید فرو رفته است، اعلام آمادگی کردهاند، اما همچنان موانع زیادی بر سر راه است.
به گزارش ایرانجیب به نقل از دویچهوله آلمان، صنعت خودروسازی آلمان در سال 2017 برای چهارمین سال پیاپی، رو به رشد بود. روی هم حدود سه و نیم میلیون خودروی تازه شمارهگذاری شد، که حدود 2.7 درصد بیش از یک سال قبل (2016) بود. طبق آماری که ۴ ژانویه منتشر شد، نزدیک ۵٨ درصد خودروهای فروختهشده بنزینی هستند. مطابق همین آمار علاقه آلمانیها به خودروهای دیزلی رو به کاهش است. این هم نشانه توجه عموم به محیط زیست است و هم واکنشی به تقلبهای فنی کارخانجات خودروسازی.
همکاری با ایران
به دنبال توافق هستهای (برجام) مقامهای آلمانی از نخستین مسئولانی بودند که از دورانی تازه در روابط با ایران سخن گفتند و نسبت به گسترش مناسبات اقتصادی با این کشور ابراز خوشبینی کردند.
فولکس واگن و دایملر، بزرگترین کنسرنهای خودروسازی آلمان، از جمله صنایعی بودند که ابراز تمایل کردند به بازار خودروسازی ایران وارد شوند و به مدرنسازی صنایع خودرو ایران کمک کنند. پسرفت کیفی و کاهش شدید صادرات صنعت خودروسازی ایران، مسئله آشکاریست که هم در رسانههای جمعی و هم در میان کارشناسان مورد بحث است. همه کارشناسان راه برونرفت از بحران خودروسازی را در گرو دو امر میدانند: یکی مدرنسازی صنعت در همکاری با تکنولوژی پیشرفته جهان و دیگری جذب سرمایه خارجی.
برای تحقق این دو هدف گامهایی اولیه نیز برداشته شد: برای نمونه در ۴ ژوئیه (برابر ۱۳ تیر امسال) شرکت فولکسواگن اعلام کرد که با شرکت خصوصی “ماموت خودروی” ایران قراردادی برای فروش مدلهای گوناگون، از جمله پاسات و تیگوان، بسته شده است.
شرکت خودروسازی دایملر نیز اعلام کرد که قصد دارد مارک فوسو را با همکاری “ماموت خودرو” در ایران راهاندازی کند.
اتاق بازرگانی ایران و آلمان امیدوار بود که این قراردادها به تأسیس کارخانه و تولید خودرو در ایران بینجامد؛ اما این امیدها به زودی نقش بر آب شد.
به گفته امیر علیزاده، معاون رئیس اتاق صنعت و بازرگانی ایران و آلمان، امید داشتیم که حجم مبادلات اقتصادی با آلمان تا سال ۲۰۱۸ به ۶ میلیارد یورو رشد کند و حتی به زودی به سالانه ده میلیارد یورو برسد.
این کارشناس اقتصادی میگوید، سطح همکاریهای صنعتی دو کشور در مقایسه با پیش از “برجام” و دوران تحریمهای اقتصادی “تا حدودی بهتر شده، اما امیدهای بزرگی که داشتیم برآورده نشده است”.
یک سخنگوی فولکسواگن در ماه ژوئیه گذشته اطلاع داد که این کمپانی آلمانی در حال حاضر قصد تولید در ایران را ندارد و این امر را به شرایط بهتری موکول میکند.
در همین راستا شرکت خودروسازی سیات SEAT اسپانیا اطلاع داد که برخلاف تصمیمهای اولیه از سرمایهگذاری در ایران منصرف شده است. کارخانه سیات که شعبه اسپانیای شرکت خودروسازی فولکسواگن آلمان است، اعلام کرد که قصد دارد در “زمینههایی مطمئنتر” سرمایهگذاری کند.
باراک اوباما توافق هستهای با ایران را “پیشرفت تاریخی” نامید، اما او به زودی در کاخ سفید جای خود را به دونالد ترامپ داد، که همان توافق را “بدترین توافق تاریخ دیپلماسی امریکا” دانست.
تا کنون مؤسسات صنعتی و مالی زیادی به خاطر همکاری اقتصادی با ایران خسارت پرداخته و زیان دیدهاند. با شدت گرفتن لحن ترامپ علیه ایران، و احتمال برگشتن تحریمهای اقتصادی، ایران مشکل بتواند در غرب شریک اقتصادی مهمی بیابد. به ویژه شرکتهای کوچک از هر نوع ریسکی در رابطه با ایران خودداری میکنند.
به نظر کارشناسان بحران صنایع ایران وجه دیگری از انزوای سیاسی این کشور است، که به ویژه از یک سیاست خارجی غیرسازنده ناشی میشود: تا وقتی ایران در لحن خصمانه و تهاجمی خود با غرب تجدیدنظر نکند، نمیتواند به روابط محکم اقتصادی و همکاریهای پایدار صنعتی امیدوار باشد.