مسلمانان روهینگیا؛کشتار و آوارگی در 2017 و آینده ای مبهم در پیش رو

سال 2017 برای مسلمانان روهینگیایی که به طور پیوسته هدف حملات ارتش، نیروهای امنیتی و افراط گرایان بودایی میانمار قرار گرفتند،سال کشتار و آوارگی در کشورهای مختلف آسیایی بود. از نخستین روزهای سال آینده قرار است بازگشت آنها از بنگلادش شروع شود ،روندی که نبود زیرساخت های قانونی و فرهنگی درمیانمار آن را بسیار ناامن و مبهم ساخته است.

حملات ارتش و نیروهای امنیتی میانمار به مسلمانان روهینگیا که از ماه اوت سال جاری (شهریور96) تشدید شد، بنا به گزارش پزشکان بدون مرز تاکنون 6 هزار و 700 کشته برجای گذشته است.
خشونت نیروهای دولت و همچنین بوداییان افراط گرا در این دوره چهار ماهه همچنین باعث آوارگی بیش از 655 هزار نفر از روهینگیایی ها به ارودگاههای مرزی بنگلادش شده است.
آنگونه که این آمارها نشان می دهند در چهارماه گذشته به طور میانگین روزانه 56.3 نفر روهینگیایی کشته و پنج هزار و 504 نفر نیز آواره شده اند.
با در نظر گرفتن آوارگانی که از سال 2012 تاکنون وارد اردوگاه ‘کوتوپالونگ’ در بنگلادش شده اند،اکنون بیش از یک میلیون نفر در این مکان که بزرگ ترین اردوگاه پناهجویان جهان محسوب می شود، زندگی می کنند.
علاوه بر این ، شمار قابل توجهی از مسلمانان روهینگیا نیز از سال 2012 تا ماه اوت
2017( شهریور 96) به تدریج برای نجات خود عازم کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا از جمله تایلند، اندونزی و مالزی شده اند.
حضور گسترده مسلمانان روهینگیا که اکنون در مرز بنگلادش بیش از سایر کشورها محسوس است، خطر بحران انسانی را در این منطقه گسترش داده، اما با این وجود، مقامات دولت میانمار از جمله ‘آنگ سان سوچی’ تاکنون در قبال آنچه که ‘نسل کشی’ مسلمانان روهینگیا خوانده می شود، سکوت معناداری در پیش گرفته اند.
فشارها نهادها و سازمان های بین المللی و منطقه ای تاکنون به خشونت های میانمار پایان نداده، و بازگشت آوارگان بر اساس توافق میان میانمار و بنگلادش در دستور کار است.
بر اساس این توافق، قرار است که آوارگان روهینگیایی از ماه نخست سال آینده میلادی
2018 بر اساس شرایط خاصی به استان راخین بازگشت داده شوند و پس از مدتی اقامت در ارودگاههای موقت در خانه های خود اسکان داده شوند.
برخی فعالان حقوق بشر و مدافعان روهینگیا معتقدند که نخستین پیش شرط بازگشت پناهجویان به رسیمت شناخته شدن حقوق شهروندی آنهاست، در غیر این صورت بازگشت آنها با تهدیدات امنیتی کنونی اقدامی غیرمعقول است.
به اعتقاد این فعالان، دولت میانمار بدون اینکه در قوانین حمایت از این اقلیت تغییر ایجاد کند و بدون کوچکترین تلاش برای افزایش هماهنگی مذهبی و بررسی خسارات خانه ها و روستاهای روهنیگیایی ها خواستار بازگشت آنها است که بی توجهی به این موضوعات ،نگرانی اصلی آوراگان را درپی داشته است.
به گزارش ایرنا،این فعالان حقوق بشر پیش بینی کرده اند، بازگشت داوطلبانه پناهجویان در شرایط فعلی با استقبال روبرو نمی شود و نیاز است که دولت میانمار بسترهای عملی بازگشت این آوارگان را فراهم سازد.