بازی مرموز صدا و سیما با «#پشیمانم»!
رسانه ملی که در چهار سال گذشته بار‌ها از مرز نقد فراتر رفته و دولت را تخریب کرده بود، اکنون تغییر رویه داده و از در دفاع از دولت در مقابل منتقدان در آمده است.
به گزارش اعتماد، این همان رویکردی است که برخی فعلان رسانه‌ای اصولگرا پیش‌تر آنونس آن را رفته بودند. مثلا وحید یامین پور نوشته بود:
«منتقدان روحانی اظهار پشیمانی سلبریتی‌ها از رای خود را به‌طور گسترده پوشش می‌دهند؛ آن‌ها تمام راه‌ها برای اصلاح امور را بسته می‌بینند، کار به اینجا که برسد لاجرم ما منتقدان باید مردم را به خدمات دولت روحانی امیدوار کنیم. اگر امیدواری به پایان برسد، همه بازنده‌ایم.»
گزارش اخیر بیست و سی تحت عنوان «سهم‌خواهی سیاسی با دغدغه‌های لاکچری» نخستین کنش صدا و سیما در راستای تحقق هدف جدیدش یعنی تخریب حامیان اصلاحطلب دولت است؛ گزارشی که مدعی است پویش پشیمانم از لندن و واشنگتن خط می‌گیرد.
این در حالی است که پویش مذکور طی یک هفته گذشته در میان کاربران فضای مجازی بالا گرفته و بعضا چهره‌های معروف غیر سیاسی در میان آن به چشم می‌خورند. شادمانی از پشیمانی برخی از حامیان روحانی در گزارش بیست و سی به وضوح دیده می‌شود، اما حرف چیز دیگری است.
رسانه ملی همانطور که یامین‌پور پیش‌تر نوشته بود تغییر موضع داده و در برابر این انتقادات از دولت حمایت می‌کند. صدا و سیما دغدغه‌های مردم حول محور افزایش نرخ عوارض خروج و… را لاکچری و دغدغه قشر مرفه و خارج برو می‌خواند و در عین حال منتقدان را به ارتباط با شبکه‌های بیگانه متهم می‌کند.
پویش مورد اشاره اگرچه خارجی و وابسته به بیگانه نیست، اما از سوی فعالان سیاسی اصلاحطلب مورد استقبال قرار نگرفته است. در هفته گذشته بسیاری از رسانه‌های داخلی به مساله پشیمانی پرداخته و از قول چهره‌های سیاسی شناخته شده نوشتند که جای پشیمانی نیست. اصلاح‌طلبان این پرو‍ژه را تلاش برای عبور از روحانی و خطا خواندند.
آنان که از پرو‍ژه عبور از خاتمی در دولت اصلاحات خاطره خوبی ندارند و نمی‌خواهند شاهد ظهور یک احمدی‌نژاد دیگر باشند؛ خیلی محکم در مقابل پشیمان‌ها ایستاده و تلاش دارند که با بیان استدلال‌های خود آن‌ها را قانع کنند که نباید پشیمان بود.
به عنوان مثال عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفت‌وگویی با نامه‌نیوز ضمن تاکید بر اینکه به هیچ وجه جای پشیمانی نیست، گفته بود: «ما تا ١٤٠٠ کنار روحانی خواهیم ماند».
صفایی فراهانی، دیگر فعال سیاسی اصلاحطلب نیز در گفت‌وگویی با روزنامه ایران توضیح داده بود که هشت سال دولت نهم و دهم ثمره پرو‍ژه عبور از خاتمی بود و نبود همان خطا را دوباره تکرار کرد. محمد حق شناس، عضو شورای شهر تهران نیز در گفت‌وگویی با ایسنا از پشیمانان پرسیده بود که اگر در سال ٩٦ به روحانی رای نمی‌دادند به چه کسی رای می‌دادند؟
حسین مرعشی، عضو حزب کارگزاران نیز در گفت‌وگو با نامه نیوز تاکید کرده بود که اگر به گزینه‌ای غیر از روحانی رای می‌دادند اکنون نتیجه بهتری حاصل نشده بود.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی، اما بی‌توجه به این استدلال‌ها و توضیحات، رسانه‌ها و حامیان اصلاحطلب روحانی را متهم می‌کند که نه تنها تا ١٤٠٠ با روحانی نمانده‌اند بلکه دولت را قبل از پایان سال نخست، تنها گذاشته‌اند.
بیست و سی در گزارش اخیر خود مدعی شده است که رسانه‌های اصلاحطلب نقد به روحانی را در راستای مطالبات خود آغاز کرده‌اند. رسانه ملی در عین حال رسانه‌های داخلی را به دو‌رویی در مواجهه با دولت متهم می‌کنند. بیست و سی در گزارش خود می‌گوید: «می‌نویسند که عبور از روحانی خطا است و، اما تیتر می‌زنند که اصلاح‌طلبان سرخورده شده‌اند».
این گزارش مشخصا به مصاحبه محسن میردامادی با روزنامه اعتماد و ایده او یعنی زیاده‌روی دولت در شعارهای انتخاباتی اشاره کرده است. در این گزارش برخلاف رویه گذشته صدا و سیما که روحانی و دولت او را هدف می‌گرفت، در زمین حامیان اصلاحطلب دولت بازی می‌شود.
بیست و سی با پخش بخشی از حرف‌های روحانی در هنگام ارایه بودجه در مورد سهم محرومین مدعی است که گلایه‌ها نسبت به افزایش عوارض خروج، دغدغه‌های لاکچری است.
بنا‌بر این گزارش هدف رسانه‌های اصلاحطلب از پرداختن به موضوع پشیمانی و دلایل رد آن جست‌وجوی سهم خودشان است؛ سهمی که به اعتقاد آن‌ها از جنسی غیر از جنس سهم محرومین است. این در حالی است که رسانه‌های اصلاحطلب نه خط و ربطی به واشنگتن و لندن و دارند و نه دنبال سهم خواهی از دولت هستند.
اصلاح‌طلبان همه تلاش خود را می‌کنند تا با حفظ مطالبه‌گری، منتقدان منصفی باشند و دولت روحانی را بر اساس واقعیت‌های موجود و توانایی‌های آن قضاوت کنند.
