خانجانی : قالیباف با تقسیم بندی اش نظام و انقلاب را زیر سوال برد

مسئول کمیته اطلاع‌رسانی ستاد انتخاباتی حسن روحانی معتقد است محمدباقر قالیباف با ادعاهایی که در خصوص تقسیم‌بندی جامعه به درصدهای فقیر و غنی انجام داد و وعده‌هایی که داد، نشان از که درک نادرست او از معادلات کشور و جامعه داشت.

جهانبخش خانجانی در گفت‌وگو با «جماران»، با اشاره به ادعاهای قالیباف مبنی بر تفکیک جامعه به 96 درصدی‌ها و 4 درصدی‌ها، گفت: اگر طبق ادعای آقای قالیباف در جامعه 96 درصد در استضعاف نگه داشته شده باشند و فقط 4 درصد در تنعم هستند، یعنی نظام ما اساساً مشکل داشته، چراکه دولت آقای روحانی فقط چهار سال است اداره کشور را در دست گرفته و حدود 40 سال است که انقلاب پیروز شده است.

وی با بیان اینکه “آرمان انقلاب ما حمایت از مستضعفان بوده است”، اظهار کرد: اگر این حرف آقای قالیباف را بپذیریم که 96 درصد مردم ما مستضعف هستند، به اینجا می‌رسیم که انقلاب در مسیر رسیدن به اهداف خودش موفق نبوده و چه‌بسا شکست خورده است.

خانجانی تاکید کرد: قالیباف بیشتر برای تبلیغات و گذران دوران تبلیغات این حرف‌ها را می زد و این سخن او بیانگر شکاف عمیق طبقاتی و گسست اجتماعی است. درست است که افراد آسیب‌پذیر و مستضعفی در جامعه داریم و مشکلاتی در زندگیشان هست اما وجود چنین شکافی در کشور دور از واقعیت است.

این فعال سیاسی تاکید کرد: آقای قالیباف فهم درست و مناسبی از معادلات جامعه و کشور نداشت و انسان نباید برای رسیدن به قدرت همه آنچه را که کِشت کرده و داشته‌ها را زیر پا بگذارد و از بین ببرد.

مسئول اطلاع‌رسانی ستاد انتخاباتی روحانی تاکید کرد: یک اشتباه فاحش که آقای قالیباف می‌کند این است که ناخوداگاه انقلاب و رهبری نظام را زیر سؤال می‌برد. از سال 68 تاکنون مقام معظم رهبری، رهبر این کشور هستند و بعید می‌دانم که ایشان قبول داشته باشند ما جامعه 96 درصدی و 4 درصدی داریم.

وی تصریح کرد: این حرف‌های قالیباف یک خطای استراتژیک است و اگر فرض بگیریم که وی رئیس‌جمهور شود، چگونه می‌خواهد به جامعه 96 درصدی که در استضعاف و محرومیت هستند توجه کند و با یک جامعه 4 درصدی برخورد کند؟ گرچه به عنوان عقیده شخصی بیان می‌کنم که در وی رئیس‌جمهور شدن را نمی‌بینم، چراکه مردم به چنین حرف‌هایی اعتماد نمی‌کنند.

خانجانی با تاکید بر اینکه “این تقسیم‌بندی غلط و خطرناک است”، خاطرنشان کرد: اگر این تبلیغ ادامه داشته باشد، می‌تواند کشور را دچار کنش‌های خطرناک کند به‌گونه‌ای که این خطر دامن کل نظام را می‌گیرد، نه دولتی خاص را.