جودو و ادامه روند شکست و ناکامی/ زنگ خطر جدی برای بازیهای آسیایی
آخرین مسابقات گرند اسلم جودو در حالی به میزبانی ژاپن برگزار شد که تیم سه نفره ایران در غیاب سعید ملایی به مدالی نرسید تا نگرانی‌ها را برای آینده افزایش دهد.
به گزارش مهر، این دوره از مسابقات با حضور جمعی از بهترین های جهان در سطح فنی بالایی برگزار شد که میزبان با کسب ۱۲ مدال طلا عنوان قهرمانی را در مجموع مردان و زنان به خود اختصاص داد. اما نکته ای حائز اهمیت برای جودو ایران نمایش ضعیف جودوکاران کشورمان بود.
در چنین رقابتهایی شاید توقع کسب مدال از سوی جودوکاران کشورمان دور از انصاف بود، ولی حداقل کسب چند پیروزی و ماندن در جدول را باید برای نمایندگان کشورمان متصور بود که متاسفانه چنین نشد.
سعید ملایی به عنوان تنها جودوکار مدال آور یکی دو سال اخیر ایران به صلاح دید کادر فنی، در این مسابقات شرکت نداشت و مربیان تیم ملی باید توجیه مناسبی برای آن داشته باشند. چرا که رقیب هلندی او به میدان آمد و با کسب مدال برنز فاصله خود را با نماینده کشورمان افزایش داد.
اما جدول مسابقات حکایت از آن دارد که با احتساب تنها پیروزی بریمانلو در وزن ۷۳- کیلوگرم که چهار دقیقه به طول انجامید، سه جودوکار کشورمان چیزی بیش از ۹ دقیقه روی تاتامی توکیو برای نمایشی توانایی خود در اختیار داشتند. سئوالی که مطرح است اینکه جودوکاری که در کمتر از ۹۰ ثانیه «ایپون» شده، چه پیشرفتی داشته است؟
جودوکاران ایران در یک سال اخیر بیشترین حضور در تورنمنت های معتبر را داشته اند که تنها دستاورد آن شکست بود. در واقع باید عنوان داشت جودو مسیری را طی می‌کند که هیچ نشانی از پیشرفت و آینده ای روشن در آن دیده نمی شود.
درخشان که ۱۳ ماه قبل از حضور مربی خارجی صحبت کرده بود، هنوز موفق نشده یک مربی طراز اول را به تیم ملی اضافه کند. با این روند صحبت از مدال در بازیهای آسیایی بیشتر به «وعده» می ماند.
از سوی دیگر شنیده می شود که مسئولان فدراسیون در جلسات خود با مسئولان کمیته ملی المپیک صحبت از کسب دو مدال در جاکارتا ۲۰۱۸ کرده اند. دو مدالی که به نظر می رسد به ملایی و محجوب برای تحقق آن دلبسته اند. همین موضوع در کنار اعزام های اخیر نشان از بازگشت به عقب در جودو دارد.
جوانانی که می توانستند با حضور در چنین تورنمنت های تجربه کسب کنند، کنار گذاشته شده و همانند سالهای قبل نگاه گلخانه ای به جودو بازگشت است. ورزش دوستان نیک می دانند که در سالهای قبل این سعید ملایی و جواد محجوب بودند که به همراه یکی دو نفر دیگر یک پای ثابت همه سفرها بودند. پشتوانه سازی که مسئولان فدراسیون و کادر فنی تیم ملی از آن صحبت می کردند به کجا رسید؟ ملک زاده و یا خجسته چرا در سفرها و تورنمنت ها تیم ملی را همراهی نمی کنند؟
به جرات باید عنوان کنیم که جودو ایران پتانسیل موفقیت را دارد ولی روند فنی و تصمیم سازی غلط در راس تیم های ملی و فدراسیون این پتانسیل را از مسیر موفقیت خارج کرده است. جودو همچنان می بازد و ایپون می شود ولی مربیان تیم ملی و مسئولان فدراسیون در مصاحبه های خود از این روند ابراز رضایت می کنند.
در فاصله نزدیک به یکسال تا بازیهای جاکارتا، باید هشدار داد که حال جودو ایران خوب نیست. این وضعیت به حدی است که جودوکاران را ترغیب به خروج از کشور کرده و بعد از گذشت چند هفته روز هنوز کسی از رشنونژاد خبری ندارد.
