خانم بازیگر از دلیل قطع همکاریش با تلویزیون می گوید

آناهیتا همتی می‌گوید آنچه این روزها در تلویزیون ساخته می‌شود از زندگی واقعی بسیار دور است.

به گزارش افکارنیوز، آناهیتا همتی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون این روزها با نمایش “تنهایی پرهیاهو” بر صحنه تئاتر و با فیلم سینمایی “قهرمانان کوچک” بر پرده سینما حضور دارد. همتی که زمانی جزو بازیگران پرکار و مطرح تلویزیون بود، مدت‌هاست که دیگر علاقه‌ای به حضور در تلویزیون ندارد.

او درباره حضورش در “قهرمانان کوچک” گفت: “قهرمانان کوچک” فیلمی درباره کودک است که متاسفانه در سال‌های اخیر بسیار کم در سینما به آن پرداخته شده است. نقش من هم در این فیلم خیلی نقش بزرگ و خاصی نیست. نقش مادر بچه‌ها را دارم اما مادری که تحت تاثیر شرایط مجبور به گرفتن تصمیمی می‌شود و در نهایت بچه‌ها هستند که باعث می‌شوند این تصمیم تغییر کند.

بازیگر سریال “کهنه سوار” درباره تجربه پذیرفتن ایفای نقش مادر در آثار سینمایی اظهار کرد: قبلا هم این تجربه را در فیلم سینمایی “بر بال‌های خوشبختی” به کارگردانی بهروز شعیبی داشتم، اما در این فیلم بچه‌ها بزرگتر بودند و خیلی تجربه خوبی بود. خط فکری که این فیلم برای بچه‌ها ایجاد کرد بسیار خوب بود و دوست داشتم. این فیلم به بچه‌ها دوستی، محبت و همدلی را بدون اینکه مستقیم درباره آن صحبت کند تا تبدیل به نصیحت شود و بچه‌ها آن را پس بزنند، آموزش می‌دهد. حتی اینکه در این فیلم پسرها خودشان را برعکس فیلم‌های بزرگسالان که زن‌ها همیشه تحت ظلم هستند و مردان اغلب به آنها خیانت می‌کنند و زنها را مورد بی مهری قرار می‌دهند، برتر از دختران نمی‌دانند. ما در این فیلم از این که کنار بچه‌ها بودیم بسیار لذت بردیم.

همتی در پاسخ به این سوال که دلایل دوری‌اش از تلویزیون چه بوده است، عنوان کرد: در تلویزیون دیگر کار نمی‌کنم و دوست ندارم همکاری داشته باشم، چرا که دیگر فیلمنامه‌ها خوب نیستند و آن چیزی که ساخته می‌شود به اندازه‌ای از زندگی واقعی همه ما دور و متفاوت است که قابل پذیرش نیست. از سوی دیگر مردم هم، دیگر علاقمند به دیدن سریال‌های تلویزیونی نیستند و همه این‌ها در مجموع باعث شده است که من هم انگیزه‌ام را از دست بدهم. در طی این سال‌ها زحمات بسیاری برای این عرصه کشیدم، اما تنها اذیت شدم و امروز دیگر خسته هستم. تعداد کارهایی که انجام دادم بسیار زیاد است و اگر کار نکنم اتفاق خاصی نمی‌افتد. به جای آن تئاتر کار می‌کنم و گهگاهی در سینما حضور دارم. حداقل در این دو فضا تا این اندازه محدودیت‌های تلویزیون وجود ندارد و اینقدر هم آدم را رنج نمی‌دهند.

وی ادامه داد: ما امروز به لحاظ قصه درباره هرچیزی بخواهیم صحبت کنیم با محدودیت مواجه می‌شویم و به دلیل نبود تعدد موضوع، سوژه‌ها تکراری هستند.