هومن خلعتبری و حسین زمان، حبیب و قیصر میشوند یا پرواز همای و عجم باند؟
با علنی شدن تلاش سه خواننده ایرانی برای بازگشت به ایران و موضعگیری علنی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره این خوانندهها، باید پرسید آیا واقعاً زمینه بازگشت این چهرهها به کشورمان و از سرگیری فعالیتشان وجود دارد و یا در صورتی که این اشخاص به ایران بازگردند به سرنوشت حبیب محبیان، بینش بلور و امیر تتلو دچار خواهند شد؟ پرسشی که شاید سیدعباس صالحی نیز در این مقطع نتواند پاسخ قاطعی به آن دهد.
به گزارش تابناک؛ سیدعباس صالحی امروز در گفت و گویی در پاسخ به این سوال که برخی خوانندهها و موزیسینها مانند حسین زمان، آریا آرامنژاد و هومن خلعتبری به شدت خواهان بازگشت به کشور و عرصه کار رسمی هستند. آنها در انتظار موضع رسمی وزارت ارشاد درباره بازگشت به کار خود هستند؛ پاسخ شما به آنها چیست؟ گفت: «برخی از اتفاقاتی که برای برخی از هنرمندان افتاده توسط پارهای از مراجعی است که آن مراجع نقطه نظراتی را در خصوص این هنرمندان ابراز کردهاند.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: «تلاش ما این است که تجدیدنظر و تغییر دیدگاهی ازسوی این مراجع نسبت به کسانی که در حوزه هنر فعالیت داشته و دارند، صورت بگیرد و در این رابطه، انشاالله ما گفتوگوهای متقابلی را ادامه میدهیم… این گفتگوها حتما امیدوارکننده بوده است که ما تلاش میکنیم.»
موضع گیری صالحی به رسمیت یافتن خبرهای غیررسمی درباره تلاش گروهی از هنرمندان از جمله این سه خواننده برای بازگشت به ایران را منجر شد و بدین شکل در فضای رسمی درباره سرنوشت این خوانندهها سخن به میان خواهد آمد. این اتفاق البته برای نخستین بار رخ نمیدهد و تجربیاتی در این زمینه وجود دارد که عمدتاً موفق نبوده است. در این زمینه شاید بتوان به پرواز همای یا گروه عجم به عنوان مجموعههایی اشاره کرد که به واسطه عدم موضع گیری سیاسی و همراهیهای صورت پذیرفته، توانسته به فعالیت رسمی در کشور بازگردند.
هومن خلعتبری و حسین زمان، حبیب و قیصر میشوند یا پرواز همای و عجم باند؟
گروه «اوهام» با محوریت شهرام شعرباف نیز برای دورهای توانست به فضای رسمی بازگردد و حتی شعرباف در انتهای دولتهای دهم و یازدهم نیز دو کنسرت موسیقی داشت اما در نهایت مسیر ناهموار برای فعالیت او به وجود آمد که باعث شد این خواننده در نامهای شدیدالحن خطاب به مدیرکل وقت دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتقاد از او، از عرصه خوانندگی خداحافظی کند. شعرباف هنوز به صحنه بازنگشته و در عین حال در خارج از ایران نیز فعالیتی نداشته است.
در کنار این اتفاقات، شاهد موارد ناموفقی نیز بودهایم. در دورههای پیشین برخی دولتمردان به دنبال بازگرداندن سیاوش قمیشی و نصرالله معین نجفآبادی (معین) به ایران بودند و حتی برای سنجش میزان حساسیت ساختارهای رسمی و غیررسمی تاثیرگذار بر چنین فرآیندهایی موضع گیریهایی نیز داشتند؛ با این حال در نهایت هیچکدام از این دو خواننده به این بازنگشتند.
البته گاهی خبرهایی درباره رفت و آمد برخی خوانندگان و موزیسنهای ساکن کشورهای غربی به ایران شنیده میشود و بعضاً برخی از آنها نیز مورد پیگیرد قضایی قرار میگیرند که بینش بلور (قیصر) یکی از این موارد بود اما معمولاً این برخوردها منجر به رفع اشکال و حتی خوانندگی آنها نمیشود. مشخصاً برخی تلاش کردند بینش بلور در ایران مجوز فعالیت نیز دریافت کند اما با توجه به عقبه خوانندگیاش، چنین اقدامی در فضای کنونی امکان پذیر نبود.
در این میان اشخاصی چون حبیب محبیان (حبیب) و یا امیر تتلو نیز به ایران بازگشتند اما به دلیل عقبه فعالیتهایشان نتوانستند در فضای رسمی فعالیت کنند. حبیب در نهایت پس از خواندن چند موزیک ویدیو غیررسمی درگذشت و امیر تتلو نیز به واسطه رفتارهای ناهنجارش، علی رغم خواندن چندین کلیپ در راستای مواضع رسمی کشور نتوانسته به فضای رسمی بازگردد و بعید به نظر میرسد وضعیتش نیز تغییر کند.
در میان سه اسم مطرح شده، برخلاف تصور عمومی، شاید شانس بازگشت هومن خلعتبری به فضای رسمی بیشتر است، چرا که او فعالیت سیاسی علیه مواضع رسمی کشور نداشته و در سالهای گذشته در شبکه من و تو و آکادمی گوگوش فعال بوده است اما حسین زمان و آریا آرامنژاد به واسطه مواضع سیاسی شان از فضای رسمی خارج شدهاند و حتی کشور را ترک کردهاند؛ بنابراین بازگشت شان پیچیده تر از خلعتبری خواهد بود. باید دید در ماههای آینده اتفاقی رخ میدهد و با رفع مشکل برای این خوانندگان، مسیر بازگشت چنین اشخاصی هموار میشود؟