شلغم، آنتی بیوتیک هست حتی بی سر و ته!

شلغم از پر مصرف‌ترین سبزیجات دنیاست و نقش مهمی در رژیم غذایی مردم در کشورهای مختلف دنیا از جمله ایران دارد. شلغم دارای خواص درمانی بسیار زیادی است و مصرف قسمت‌های مختلف این گیاه در طب سنتی برای درمان امراض مختلف توصیه شده است.

زمستان را با شلغم سر کنید
شلغم در فصل زمستان رویش خوبی دارد و در درمان سرماخوردگی در فصول سرد تاثیر بسزایی دارد؛ مصرف این گیاه، چه به ‌صورت خوراکی و چه بخور آن می‌تواند اکثر سرماخوردگی‌ها را درمان کند. این گیاه دارویی مانع بروز برخی بیماری‌ها مثل آرتریت روماتویید، سرطان و بیماری‌های دستگاه تنفس می‌شود.
ویتامین‌ها (از جمله ویتامین A و ویتامین C)، املاح مثل آهن، روغن‌های فرار و … از مهمترین مواد موثر دارویی شلغم است؛ شلغم دارای فلاونویید است که این ماده اثرات مفیدی خصوصا در درمان دیابت دارد. برگ‌های شلغم دارای کلسیم و فولات و فسفر است.

یک ضدسرفه طبیعی!
در پزشکی سنتی از شلغم به عنوان ضد سرفه، نرم کننده سینه، پیشگیری کننده از بیماری‌های کبدی و کلیوی، ملین، دفع کننده سنگ‌های کلیوی و اشتهاآور استفاده می‌کردند. این گیاه دارویی، برای درمان نقرس و سایر دردهای مفصلی و سرمازدگی اندام‌ها نیز مفید بوده و مصرف پخته یا حتی خام آن در تقویت چشم موثر است. حتی مصرف موضعی این گیاه می‌تواند در التیام زخم‌ها موثر باشد.
عصاره شلغم پخته، چربی خون(کلسترول و تری‌گلیسرید) را هم پایین می‌آورد و این خاصیت همراه با خاصیت آنتی‌اکسیدانی موجود در این گیاه دارویی، سبب کاهش چشمگیری در بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود.
سر و ته شلغم ربطی به خاصیتش ندارد!

شلغم ضدعفونی کننده، ضد قارچ و ضد باکتری است، اثرات ضد باکتریایی این گیاه از گذشته‌های دور در پزشکی بومی مطرح شده است؛ با توجه به اثرات ضد میکروبی شلغم روی باکتری‌ها به ویژه باکتری‌های گرم مثبت می‌توان از آن به عنوان فرآورده گیاهی طبیعی ضد عفونت استفاده کرد. بعضی‌ها می‌گویند نباید سر و ته شلغم را زد چون خاصیت آن از بین می‌رود. این ادعا نادرست است و زدن سر و ته این سبزی مشکلی در خاصیت آن ایجاد نمی‌کند.
شلغم خوب را بشناسید

شلغمی مناسب و خوب است که:

سفت باشد و با فشار انگشت فرو نرود.
درونش روشن و شفاف باشد.
پوست بیرونی آن باید براق و شفاف باشد.
بدبو نباشد.
در صورتی که به آن زبان بزنیم احساس تندی نکنیم.
البته شلغم نفاخ و دیر هضم است و بهتر است با موادی چون خردل، سرکه، آویشن و زیره مصرف شود.

خوردن شلغم راه دارد!
روش رایج استفاده از شلغم، پختن آن با مقدار کمی آب و حالت بخارپز است. در زمان پختن آن، از بخور دادن با بخار حاصل از آن نباید غفلت کرد. ابوعلی سینا در کتاب قانون، بهترین روش استفاده از شلغم را وقتی می‌داند که به همراه گوشت چرب پخته و مصرف شود که این نوع مصرف شلغم در تقویت نیروی جنسی نیز بسیار موثر است. به‌طور کلی شلغم در آش‌ها و شورباهای مصرفی بیماران همیشه می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد. مصرف شلغم، سلامت انسان را به طور کلی تامین می‌کند و بهتر است از این گیاه دارویی مفید هر چه بیشتر استفاده شود.‌

مربای شلغم برای تقویت قوای جنسی
شلغم‌های مناسب و سالم را جدا کرده و از ریشه‌های فرعی پاک کرده و آن را به چهار تکه تقسیم کنید. سپس شلغم‌ها را در آب نمکی که خیلی هم شور نباشد، بیندازید و برای چند روز به همین حال بگذارید و یک روز در میان هم آب نمک را عوض کنید. بعد از چند روز شلغم‌ها را با آب معمولی خوب شستشو دهید تا مزه شوری کاملا برطرف شود، سپس آنها را در آب و عسل چند مرتبه ‎بجوشانید تا در نهایت قوام بیاید. در حین جوشیدن ادویه‌هایی مثل زعفران، دارچین یا زنجبیل را در پارچه‌ای بپیچید و به مدت 30 دقیقه در ظرف حاوی شلغم در حال جوشیدن قرار دهید. بعد از آماده شدن مربا 4 یا 5 روز آن را کنار بگذارید، اگر شکرک زد دوباره آب ریخته و آن را بجوشانید یا از ابتدا برای جلوگیری از شکرک به آن آبلیمو اضافه کنید، مصرف این مربا برای تقویت نیروی جنسی توصیه شده است.