عزت اللهی: گاهی خبرنگاران یکپارچگی تیم ملی را مختل می‌کنند
لژیونر ایرانی آمکار گفت: در ایران رابطه خوبی بین خبرنگاران و تیم ملی هست اما گاهی خبرنگاران یکپارچگی تیم ملی را مختل می‌کنند.
به گزارش فارس، سعید عزت اللهی بازیکن ایرانی تیم فوتبال آمکار روسیه این روزها به مهره کلیدی تیمش تبدیل شده و رسانههای روسیه نیز به او توجه ویژه‌ای دارند. او چند روز پیش با ماهنامه باشگاه آمکار مصاحبه کرد و روی جلد این نشریه آمد. متن مصاحبه این بازیکن نیز امروز از طریق وب سایت رسمی باشگاه آمکار منتشر شد:
عزت اللهی تا 21 سالگی افتخارات زیادی را در فوتبال حرفه‌ای خود کسب کرد، او در اتلتیکومادرید تجربیان خوبی کسب کرد و در سطح اروپا نیز خوش درخشید، سپس به تیم ملی فوتبال کشورش دعوت شد و این بهترین اتفاق برای یک فوتبالیست است. مقصد بعدی عزت اللهی روسیه بود و آمکار.
سعید از عشق غیر قابل وصف مردم ایران به فوتبال گفت و چگونگی راهیابی ایران به جام جهانی روسیه و این که حالا اخبار مربوط به آمکار نیز در رسانههای ورزشی ایران و تبع آن مردم فوتبال دوست، پیگیری می‌شود.
– چگونه با آمکار آشنا شدی و چه شد که این انتقال به صورت رسمی شکل گرفت؟
– این برای من بسیار مهم است زیرا تیم ملی کشور من در تابستان در مسابقات بزرگی رقابت خواهد کرد. حضور من در روسیه به این دلیل بسیار اهمیت دارد و وقتی متوجه شدم می‌توانم در کشوری که میزبان جام جهانی است حضور داشته باشم، خوشحال شدم. در “روستوف” من فرصت درخشش چندانی نداشتم. آنها قول دادند که من به صورت ثابت و تمام وقت در تمرینات و ترکیب ثابت تیم حضور داشته باشم اما آنها این کار را نکردند. من می دانستم که آمکار یک تیم خوب است. آنها یک سازماندهی خوب در باشگاه دارند و یک مربی خوب در این تیم فعالیت دارد. من برای آموختن چیزهای جدید آمده ام و به فوتبال بازی کردن نیاز دارم.
– شما پیش از این نیز درباره کادر فنی و مربی خوب تیم حرف زده‌اید.
– بله، می دانستم که حاجیف در مدت زمان زیادی در روسیه کار کرده و تجربه زیادی دارد. به عنوان مثال، در آنژی، او با بسیاری از بازیکنان خوب و معروف فوتبال مانند “اتوئو” و “روبرتو کارلوس” کار کرده است.
– چطور به روسیه رسیدی؟
– وقتی که من در “اتلتیکومادرید” بودم، واقعا می خواستم برای تیم ملی بازی کنم، بنابراین مجبور شدم در لیگ های بزرگ و معتبر بازی کنم. تیم اتلتیکومادرید البته مرا به مقاطع سنی مختلف می‌فرستاد و کمتر دیده می‌شدم، بنابراین برای تغییر باشگاه یک الزام جدی وجود داشت. حتی قبل از رفتن به اسپانیا، Berdyev به من درباره “روبین” گفت، که در آن تیم او خود را برای مربیگری آماده می‌کرد. اما در کل و با دانستن همه جوانب، من اتلتیکومادرید را انتخاب کردم و پس از یک و نیم سال راهی “روستوف” شدم، زیرا می‌دانستم که آنها در لیگ های بزرگ حضور پیدا کرده‌اند. بسیاری از مردم از من پرسیدند چرا من به این تیم رفتم، پاسخ این است که در گذشته این تمی مدام در قعر جدول بود اما وقتی اوج گرفت، ارزش بررسی پیشنهادش وجود داشت. در واقع همه چیز به تدریج تنظیم شد. ما در اروپا بازی کردیم و برای من، این توسعه و پیشرفت خیلی خوب بود.
– قبل از اینکه به اتلتیکو منتقل شوی، آیا بردیوف را می‌شناختی و با او ارتباط داشتی؟
– بله، ما یکدیگر را می‌دیدیم. او می خواست من را حتی در “روبین کازان” ببیند، اما در آن زمان من “اتلتیکو” را انتخاب کردم. برای دومین فصل در اسپانیا ماندم و سپس تصمیم گرفتم در “روستوف” به او ملحق شوم.
– آیا درست است که در فوتبال بزرگسالان شما با 16 سال سن وارد میدان شدید؟
– بله، درست است حالا من جوانتر از بازیکنان متوسط در این تیم هستم، چون از 16 سالگی در این سطح بازی کرده‌ام.
– مردم به این ماجرا چگونه واکنش نشان دادند؟ آیا این یک شیوه معمول در فوتبال ایران است؟
– نه، در هر صورت غیر معمول است. وقتی که من در چنین سنی وارد میدان شدم، همه شوکه شدند و می‌گفتند که پسر 16 ساله با بزرگسالان تیم بازی می‌کند. برای من آسان نبود اما بعد مربی تیم به من کمک زیادی کرد. او جایگاه مطمئن و ثابتی در ترکیب به من داده بود و می دانستم که او به من اعتماد دارد. من هم برای او کار کردم و با تمام وجود در خدمت تیم بودم.
– آیا در ایران امکانات زیادی برای آماده سازی بازیکنان جوان وجود دارد؟
– وقتی جوان بودم و شروع به بازی کردم، وضعیت به طور کلی برای بازیکنان جوان خوب نبود. اما اکنون همه چیز خیلی بهتر شده است حالا شما می توانید ببینید که چگونه تیم جوان و زیر 17 سال ما مقابل آلمان و مکزیک پیروز می‌شود و در آستانه حضور در نیمه نهایی قرار می‌گیرد. بازیکنان فرصتی برای رشد دارند، به سیستم اعتماد می‌کنند و ما استعدادهای جوان زیادی داریم. پیش از این، همه چیز متفاوت بود.
– ترک کشور در 18 سالگی و حضور در یک محیط دیگر ساده نیست.
– البته، برای من یک چالش بود. قبل از آن، من ایران را بدون پدر و مادر و دوستانم ندیده بودم. وقتی به اسپانیا رفتم، کاملا تنها بودم. من اسپانیایی را نمی شناختم، مردم آنجا را نمی‌شناختم. سه یا چهار ماه اول بسیار دشوار بود و سپس، گام به گام، همه چیز شروع به بهتر شدن. فوتبال اروپا با کیفیت بالا شما را مجبور می کند چیزهای زیادی را یاد بگیرد. بنابراین شما باید این چالش ها را تجربه و از آنها عبور کنید، البته اگر بخواهید فوتبالیست خوبی باشید.
– چگونه این جوان 18 ساله ایرانی در سیستم اتلتیکومادرید ظاهر شد؟
– آنها بازی من را در جام جهانی تماشا کرده بودند، جایی که من قبل از سن 17 سالگی برای تیم نوجوانان بازی کرده بودم، بسیاری از بازی های من را دیده بودند. وقتی آنجا رفتم، بسیاری از امور مربوط به فوتبال را دیدم که در کشور من خبری از آنها نبود. آنها شروع به کار با بازیکنان به صورت جداگانه می‌کردند. بسیاری از تئوری‌ها تغییر کرده است: در جنبه های تاکتیکی، در درک صحیح از فوتبال.
-آیا هنوز دوستان خود را در اتلتیکومادرید داری؟ آیا ارتباط با آنها هنوز حفظ شده است؟
– بله، دو بازیکن از اتلتیکومادرید دوستان خوب من هستند. لوکاس ارناندس از تیم‌های پایه “اتلتیکو” و همچنین برادرش تئو ارناندس، که اکنون برای رئال مادرید بازی می کند.
– آیا شما روسی را یاد می گیرید؟
– البته کمی یاد گرفته‌ام ولی کافی نیست و البته زبان دشواری است. البته معمولا با دوستان و هم تیمی‌ها انگلیسی حرف می‌زنم اما در کل مشکلاتی هم وجود دارد.
– چه نوع مشکلاتی؟
– به عنوان مثال، وقتی می خواهم به جایی بروم برای کسب و کار، به یک بانک یا جایی دیگر به هر حال مشکل زبان پیش می‌آید.
– چه چیزی از همه بیشتر در روسیه برایت جذاب و دوست داشتنی بوده است؟
– من فکر می کنم که روسیه هنوز کمی شبیه به کشور من است، در اینجا مردم فوتبال را دوست دارند. من این شرایط را می‌پسندم، زیرا فوتبال نمی تواند بدون طرفداران خود زندگی کند. این برای کل کشور بسیار مهم است، زیرا روسیه میزبان جام جهانی است و بسیاری از گردشگران از کشور شما بازدید خواهند کرد. البته با آب و هوا را مشکل دارم گاهی اوقات خیلی سرد است ،برای تیم ها و بازیکنان این اصلا خوب نیست.
– نظر شما درباره کارلوس کی‌روش چیست؟
– او یک مربی عالی و فوق‌العاده است. چیزهای زیادی از او آموخته‌ام. به عنوان یک مربی، شما می توانید عملکرد او را در مورد نتایج تیم ایران مشاهده کنید.
– وضعیت خبرنگاران و رسانه‌ها در ایران و نوع ارتباطشان با تیم ملی چگونه است؟
– ما ارتباط خوبی با خبرنگاران داریم ولی در ایران خبرنگاران گاهی جایی می‌روند که نباید بروند و کی‌روش چون حرفه‌ای است با آنها برخورد حرفه‌ای دارد و گاهی کدورت هایی هم پیش می‌آید. گاهی خبرنگاران یکپارچگی تیم ملی را مختل می‌کنند.
– آیا محبوبیت لژیونرهای تیم ملی بالاتر از بازیکنان داخل لیگ ایران است؟
– نمی‌شود این را 100 درصد تایید کرد. اما تقریبا این‌گونه است
