کارگردان «آشغالهای دوست داشتنی»: اعتراض دارم ولی رای می‌دهم
محسن امیر یوسفی با تاکید بر اینکه «اعتراض دارم ولی به روحانی رای می‌دهم» گفت:«رای خاکستری‌ها را باید درک کرد و به آنها گفت که روحانی هدف نیست، عاملی برای پیشرفت است.»
19 اردیبهشت ماه در گردهمایی که با مدیریت حجت‌الله ایوبی در ستاد هنرمندان حامی روحانی برگزار شد،محسن امیریوسفی کارگردان فیلم به نمایش درنیامده‌ی «آشغالهای دوست داشتنی» حضور داشت؛ ایوبی رییس پیشین سازمان سینمایی در بخشی از سخنانش به این هنرمند اشاره کرد و گفت: به عنوان مدیر فرهنگی در این جلسه کسانی را می‌بینم که نتوانستیم مطالبات‌شان را برآورده کنیم و حتی فیلم‌شان نمایش داده نشد اما مسائل شخصی را کنار گذاشتند تا عقلانیت ادامه یابد و بین منافع شخصی و منافع ملی، تفکیک قائل شدند.
در پی حضور محسن امیر یوسفی و اظهارات مطرح شده، از این کارگردان درباره‌ی دلایل‌اش بابت حمایت از حسن روحانی و چرایی حضور در انتخابات پرسید که او در نوشتاری اینگونه به این سوالات پاسخ داد: «در چهارسال دولت روحانی فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» من توقیف شد همچنین در این چهار سال فیلمی هم نگذاشتند بسازم، البته نه با خشونت با لبخند و تعارف! پس چه دلیلی وجود دارد که بخواهم به روحانی رای بدهم؟ دلیلش ساده است او از بین شش نامزد محترم که برای ریاست جمهوری داریم از همه مناسبتر است و کارنامه کاری او در این چهارسال نشان داد که با امر کشورداری بیشتر از دیگر نامزدها آشناست. من به روحانی رای می‌دهم کسی که امیدوارم جهانگیری همچنان معاونش باشد و ظریف وزیر امور خارجه و زنگنه وزیر نفتش و….
اعتقاد دارم در این مدت اگر فیلمهای توقیفی دولت روحانی که لکه تیره‌ای در کارنامه فرهنگی ایشان است، می‌توانستند اکران شوند آنگاه آرای خاکستری و مردد جامعه این چنین باعث نگرانی نمی‌شدند. حسرتم از این است که فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» برای این روزهای ما بود برای یادآوری نیازمان به وحدت ملی و گفتگو و دوری کردن از فضای دوقطبی بود و نیز برای طرفداران هر شش نامزد انتخابات و مهمتر از همه برای صاحبین آرای خاکستری بود که باید زودتر از این حرفشان شنیده می‌شد.
به نظرم درمدت باقیمانده تا انتخابات باید از دو قطبی کردن فضای جامعه بیشتر از این پرهیز کرد، حتی اگر گروهی به غلط در پی این کار باشند و مردم را درصد بندی و یارانه طلب کنند. هم جمعه انتخابات مهم است، هم شنبه بعد از انتخابات که همه مردم با هر عقیده و مرام فکری باید در کنار هم زندگی کنند.
برای روحانی جذب آرای خاکستری بسیار مهم است که این با ترساندن آنها از نامزدهای دیگر مهیا نمی‌شود، ولی با درک آنها میسر است. رای خاکستری‌ها هم ساکنین همین مملکت هستند و حتی بیشتر از بقیه توقع تحول و اتفاقات خوب را دارند. باید به آنها امید و اطمینان و شور داد که فقط وقت انتخابات به فکرشان نیستید، آنها عمل می‌خواهند نه حرف. فراموش نکنیم همانقدر که آرای خاکستری در انتخابات سال 84 مهم بود، عملکرد کمتر از انتظار دولت اصلاحات در چهارسال دوم هم تاثیر زیادی در افزایش این آرای خاکستری داشت.
به آرای خاکستری باید گفت روحانی هدف نیست بلکه عاملی مناسب برای پیشرفت کشورمان در این جهان بحرانی است.
به همین خاطر من ضمن اینکه به برخورد با فیلمم در این چهارسال اعتراض دارم ولی به روحانی رای می‌دهم، چون او را مناسبتر از دیگران می‌دانم.»
