نقد بخشنامه «ممنوعیت ادامه تحصیل بیش از یکبار پس از استخدام»
درمهرماه سال94بخشنامه ای به ادارات آموزش وپرورش ارسال شدبا این محتوا که: کارمندان دولت، باهرمدرکی که استخدام شوندفقط تایکبارمی توانند مدرک تحصیلی خودراارتقاء دهندو بیش ازآن ، درحکم کارگزینی لحاظ نشده وبه تبع آن ازمزایای حقوقی آن بهره مندنمی شوند.
جالب است که اگر کسی تا17مهر94 دردانشگاه برای تحصیل ثبت نام کرده؛ شامل این قانون نمی شود ولی از18 مهر94 به بعد ارتقا مدرک پذیرفته نمی شود.
نکته: دراین متن منظوراز «آپ» آموزش وپرورش است. بنده به عنوان یک فرهنگی ، به اختصار به نقائص و ایرادات شکلی ومحتوایی این بخشنامه منحصرا در «آپ» پرداخته ام؛اگرچه اجرای بخشنامه مذکوردر وزارت بهداشت هم تاحدودی ایراداتی ازهمین دست دارد .
الف) اهمیت آموزش وپرورش: دنیا می داندکه بنای ساخت وپیشرفت هرکشوری مستقیما دروهله امر،به کیفیت نظام «آپ» آن بستگی دارد.(اگرچه درایران هنوزبه این تفکرباور نداریم). پس هرآنچه به بالندگی نظام آموزشی کمک کنیم ثمره آن را نیز چندین برابر برداشت می کنیم.
ب) پیشرفت علوم: درعصرحاضر،زایش علم آنی شده است.لحظه به لحظه بردانش بشرافزوده می شود ومعلومات نه صدسال پیش،بلکه یک سال قبل؛ بلکه کمتر، عموما به بایگانی سپرده می شود. هررشته ای ازعلم؛ بسترقضایا و قوانین وتعریفات جدیدترشده و این روال مدام تکرار می شود. لااقل درمقام حرف(و نه درعمل) همه اذعان داریم که ما هم باید «آ پ » پویا وبه روزی داشته باشیم. واضح است که پی وبست نظام آموزش درمرتبه اول واصلی، معلم است.
ج) تبعیض درون سیستمی: تبعیض ناپسنداست.فارق از مبحث دینی آن، خودبه خودناپسنداست.نیازی به دلیل و شاهد وحدیث ندارد. تااوایل دهه ی80 عموما آموزگاران ازدانشسراها با مدرک دیپلم فارغ التحصیل شده و سپس مشغول تدریس می شدند.گروهی ازمعلمان نیزاز مراکز تربیت معلم بامدرک کاردانی (فوق دیپلم) فارغ التحصیل می شدند(تااوایل دهه90)وبه تدریس می پرداختند.غالب قشرفرهنگی شامل این دوگروه هستند.
چندسالی است که مجرای دیگری برای استخدام در«آپ» بازشده است به اسم آزمون استخدامی.اغلب مستخدمین این شیوه بامدرک لیسانس یافوق لیسانس استخدام می شوند. حال مستخدمین دانشسراهایا مراکز تربیت معلم می توانند به ترتیب فقط به کاردانی (فوق دیپلم) و کارشناسی (لیسانس) ارتقاءمدرک دهند ومستخدمین جدید به کارشناسی ارشد یادکترا. به تبع آن نیز گروهی ازمزایای مادی و پیشرفت های اداری و… بیشتری برخوردارمی شوند وگروهی خیر. بدون دلیل عقل پسندی. چرا؟!!!! تبعیضات برون سیستمی بماند…
د) خود رایی: عموما بخشنامه نویس وتبصره نویس واجراکننده موارد استخدام و ارتقاء و… معاونت های نیروی انسانی وسازمان برنامه وبودجه ونهایتا مجلس می باشد. ایشان گویی؛ باب میل خویش این قانون وبخشنامه را نوشته اند بدون لحظه ای درنگ وتامل! فقط نوشته اند وارسال کرده اندبرای اجرا. لااقل دراین یک مورد هیچ دیدگاه کارشناسی وجودندارد و بخشنامه ای باری به هرجهت نگاشته شده است.
جالب است که عموم این عزیزان خود پله پله ارتقاء مدرک داده اند ( کافی است چگونگی اخذمدرک مسولان بالارده بررسی شود)و اکنون اکثرا باعناوین دکتر و… درنظام اداری برای دیگران بخشنامه می نویسند.
نتیجه گیری: بخشنامه ای ارسال شده است که هم شامل تبعیض وبی عدالتی است،هم جلوی به روز شدن معلومات فرهنگیان را می گیرد و به نظام آموزشی ضربه می زند،هم برخلاف ادعاهاست. ازهرطرف که به این قانون می نگریم پرازنقص وعیب وایراداست . قانون وحکم اولیه شرع هم نیست که قابل تغییرنباشد.مناسب است که دست اندرکاران امر،بادید بازتر به قضیه نگاه کنند.
