ترامپ هم تاریخ می داند هم جغرافی، ما ساده نباشیم

ترامپ و شرکایش در هیات حاکمه امریکا آخرین و قوی ترین فعالان اقتصادی بازمانده ماقبل انقلاب صنعتی چهارم اند.

سرمایه دارانی که به هر زحمتی بوده توانسته اند در مقابل کسب و کارهای نوین دنیای دیجیتال دوام بیاورند. آنها اما اینک به یمن قدرت سیاسی و نظامی ی که در دست گرفته اند در تلاش اند تا از یکسو آخرین برندگان “بازی آخر” نفت باشند و از سوی دیگر بتوانند با خرید زمان، خود را با مشخصات و مختصات چهارمین انقلاب صنعتی تطبیق دهند و در عرصه اقتصاد مبتی بر دانش نیز برای خود جایگاهی دست و پا کنند.
خروج از پیمان نامه زیست محیطی پاریس و خروج احتمالی از یونسکو که اصلی ترین برنامه آن در 12 سال آینده، برنامه توسعه پایدار 2030 می باشد؛ راه را برای نفس کشیدن صنایع آلاینده و البته اشتغال زای شرکای ترامپ باز می کند. تنها چیزی که باقی می ماند یک جنگ یا توهم جنگ است که بتواند به صنایع اسلحه سازی آمریکا هم جانی دوباره ببخشد و چه مکانی بهتر از خاورمیانه همیشه در آتش برای ایجاد جنگ یا سایه شوم همیشگی اش جهت فروش سلاح.
ترامپ و شرکایش تاریخ را می دانند و جغرافی هم بلد هستند انبار باروت کینه های بدر و احد و دعوای سقیفه بنی ساعده و جنگ قادسیه را می شناسند. پشت صحنه فتح فاو و حلب و موصل و نجات سوریه و عراق و لبنان را می دانند این را هم می دانند که این تاریخ پر از تخاصم و درگیری، برای فروش بیشتر سلاح کافی نیست و بسیار عالی دریافته اند که تنها چیزی که می تواند ایرانیان را از هر قوم نژاد و دین و مذهب در مقابل همه اعراب قرار دهد دعوای هویتی عربی- فارسی است و چه چیزی بهتر از نام خلیج فارس و خلیج عربی.
چه خوب هم این تاکتیک جواب داد و در حالی که با شرکت ایرانیان در حج تمتع امسال، کمی از تنش های بین اعراب به سرکردگی عربستان با ایران کاسته شده بود و امید می رفت شرایط بهتری برای ارتباط این دو قدرت منطقه ای ایجاد شود دعوای فارسی-عربی جدید در دنیای مجازی شروع شد. هر چند فعلا شاهد توفان فارسی آن هستیم اما آرام آرام باید منتظر واکنش های عربی هم باشیم یعنی رسیدن دوباره به نقطه شروع تخاصم.
ترامپ و شرکایش احمق نیستند ما نیز ساده نباشیم و آنها را نادان فرض نکنیم او کسانی که او را بالا کشیدند چه مردم عادی که از دنیای جدید و تحولاتش عقب مانده اند و چه صاحبان شرکت های بزرگ- امثال وزیر خارجه اش- اخرین برگ های برنده خود را در مقابل اقتصاد مبتی بر دانش و فناوری رو کرده اند به امید اینکه شاید با کند کردن شتاب آن، بتوانند خود را با شیوه جدید تولید و ثروت آفرینی دنیا وفق دهند. اگر حضرت عزراییل کمکی نکند باید خود را برای دور دوم ریاست جمهوری او و شرکایش هم اماده کنیم زیرا برنامه های فعلی اش به اشتغالزایی بیشتر افرادی که چون او فکر می کنند، خواهد انجامید و ما بازهم در محاسبات مان به خطا خواهیم رفت.

بابک مختاری دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز