منیزیم؛ نیاز ضروری یا بازی تبلیغاتی؟
این روزها مکمل‌های منیزیم همه‌جا دیده می‌شوند؛ از توصیه‌های شبکه‌های اجتماعی گرفته تا تجویز برخی مشاوران تغذیه. اما سؤال مهم این است: آیا واقعاً بدن ما به مکمل منیزیم نیاز دارد یا موج تبلیغات، مصرف آن را بالا برده است؟
به گزارش همشهری آنلاین، منیزیم یکی از مواد معدنی ضروری برای بدن است که در عملکرد بیش از ۳۰۰ آنزیم نقش دارد؛ از جمله تولید انرژی، تنظیم عملکرد عضلات و اعصاب، ساخت پروتئین، و کنترل قند خون.
بدن منیزیم تولید نمی‌کند، بنابراین باید آن را از طریق غذا دریافت کنیم. غذاهایی مانند مغزها، دانه‌ها، سبزیجات برگ سبز، غلات کامل، غذاهای دریایی، گوشت، و حتی شکلات تلخ سرشار از منیزیم هستند.
کمبود منیزیم؛ چه کسانی در معرض خطرند؟
افرادی با رژیم‌های غذایی محدود، بیماری‌های گوارشی (مانند کرون یا سلیاک)، دیابت نوع ۲، الکلی‌ها و سالمندان در معرض خطر کمبود منیزیم قرار دارند. نشانه‌هایی مثل گرفتگی عضلات، پرش‌های عضلانی، بی‌اشتهایی، تهوع و حتی ضربان نامنظم قلب می‌توانند هشداردهنده باشند.
مکمل منیزیم؛ واقعاً مفید است یا نه؟
اگرچه مکمل‌های منیزیم به کاهش گرفتگی عضلات، بهبود خواب و تسکین میگرن نسبت داده می‌شوند، اما شواهد علمی درباره کارایی آن‌ها هنوز قطعی نیست.
برای مثال:
گرفتگی عضلات: ارتباط کمبود منیزیم با این مشکل وجود دارد، اما بیشتر گرفتگی‌ها علت نامشخص دارند.
بی‌خوابی: برخی مطالعات کاهش زمان خواب رفتن را گزارش کرده‌اند، ولی شواهد یکدست نیستند.
میگرن: برخی تحقیقات نشان داده‌اند دوزهای خاصی از منیزیم می‌توانند شدت و دفعات حملات میگرن را کاهش دهند.
آیا مصرف مکمل منیزیم خطر دارد؟
در اغلب افراد، مکمل‌های منیزیم ایمن هستند اما ممکن است باعث عوارض گوارشی مانند اسهال، دل‌درد و تهوع شوند. مصرف دوزهای بسیار بالا (مثلاً ۵۰۰۰ میلی‌گرم در روز) می‌تواند منجر به مسمومیت منیزیم شود.
جمع‌بندی:
اگر رژیم غذایی شما متنوع و متعادل است، احتمالاً نیازی به مکمل منیزیم ندارید. اما در صورت بروز علائم کمبود، تشخیص دقیق و تجویز مکمل تنها باید با نظر پزشک انجام شود.
