قاچاق شاهین و هوبره و بالابان برای شیوخ عرب منطقه

در چند سال اخیر بازار قاچاق پرندگان بومی به کشورهای حوزه خلیج فارس رونق زیادی گرفته است. فصل زمستان معمولاً زمان مناسبی برای زنده‌گیری، قاچاق و حتی صید پرندگان مهاجر است که سپس در بازارهای محلی به فروش می‌رسند.

صیادان پرندگان شکاری معمولاً این پرندگان را به قیمت ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان به دلالان یا قاچاقچیان حیوانات می‌فروشند. با این حال، دلالان از فروش این پرندگان سود بیشتری به دست می‌آورند و در نهایت، فروش آنها به مقصد نهایی با ارز دلار انجام می‌شود.

روزنامه فرهیختگان به نقل از منابع خود نوشت که با وجود گزارش‌هایی مبنی بر کشف و توقیف محموله‌های پرندگان شکاری و زینتی، شواهد میدانی نشان می‌دهد که این تجارت از دست مدیریت محیط زیست و نهادهای مسئول خارج شده است و جوامع محلی بدون مسئولیت‌پذیری در قبال حیات وحش، به زنده‌گیری و فروش این پرندگان اقدام می‌کنند. پرندگان شکاری معمولاً به دلالان فروخته شده و سپس از طریق مسیرهای مختلف به کشورهای عربی قاچاق می‌شوند.

در این تجارت، پرندگان شکاری مانند شاهین، بالابان، بحری و هوبره به کشورهای حوزه خلیج فارس، به ویژه در میان شیوخ عرب، فروخته می‌شوند. این افراد برای پرورش و استفاده از پرندگان شکاری در مسابقات و شرط‌بندی‌ها علاقه‌مند هستند. در این مسیر، صیادان در مناطق مختلف ایران مانند گلستان، فارس و اصفهان به شکار این پرندگان می‌پردازند.

روش‌های شکار و قاچاق این پرندگان نیز شامل اعمالی چون دوختن چشم‌های پرندگان با نخ، چسب زدن به شاهپرهای آنها و استفاده از کلاه‌های چرمی برای جلوگیری از آسیب به پرنده است. این اقدامات برای حفظ قیمت بالای پرندگان و جلوگیری از کاهش ارزش آنها ضروری است.

در بازار قاچاق، دلالان به‌طور معمول این پرندگان را خریداری کرده و پس از انتقال آنها به مقصد نهایی، سود بالایی به‌دست می‌آورند. قاچاق پرندگان شکاری نه تنها به‌طور گسترده‌ای در ایران صورت می‌گیرد، بلکه ممکن است این پرندگان از کشورهای همسایه مانند افغانستان و پاکستان نیز وارد کشور شده و از طریق بنادر جنوبی به کشورهای عربی قاچاق شوند.

علاوه بر پرندگان شکاری، پرندگان زینتی و آوازخوان مانند سهره طلایی و طُرقه نیز در جنگل‌های هیرکانی و زاگرس به‌طور غیرقانونی شکار شده و برای قاچاق به کشورهای عربی یا فروش در داخل کشور به فروش می‌رسند.

شکار پرندگان نیز در برخی مناطق از جمله شمال و جنوب کشور به‌طور سنتی در میان جوامع محلی رایج است. بسیاری از مردم بومی به دلیل مشکلات اقتصادی و از دست دادن شغل‌های سنتی، به صید پرندگان روی می‌آورند. همچنین در مناطق مختلف، مردم با توجه به عدم آگاهی از اهمیت حفظ حیات وحش، اقدام به شکار پرندگان مهاجر می‌کنند.

در نهایت، باید توجه داشت که مشکل قاچاق و شکار غیرقانونی پرندگان به یک چالش پیچیده اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است که با ضعف قانون و کمبود نظارت‌های جدی از سوی نهادهای مسئول، ادامه دارد. در حالی که قاچاق حیوانات یکی از بزرگترین تجارت‌های غیرقانونی در جهان است، در ایران هنوز این موضوع به اندازه کافی جدی گرفته نمی‌شود.