همه چیز درباره پژو 2008؛ شاسیبلندی که چنگی به دل نمیزند
2008 شاسیبلند بحثبرانگیز پژو است که ایرانخودرو با سوءمدیریت فروش در همان ابتدای کار، لطمه بزرگی به ماهیت آن زد. این خودروی اروپایی از نظر آپشن و طراحی حتی از رقبای کرهای و چینی خودو نیز عقبتر است.
به گزارش ایسکانیوز؛ چند ماهی است که یکی از بزرگترین خودروسازان کشور سنگ محصولات جدید شریک فرانسویاش را بار دیگر به سینه میزند. باز هم داستان عاشقانه ایرانخودرو و پژو سر زبانها افتاده است. اسب جاده مخصوص و شیر پاریس بار دیگر میخواهند در بازار تشنه ایران یکهتازی کنند. البته تجربه نشان داده طرف ایرانی برای این معاشقه دست و پای بیشتری میزند. چراکه پژوییها در کمال خونسردی از ترس آمریکاییها در زمان تحریمها خیلی راحت از ایران رفتند و انگار نه انگار که قراردادی بوده و تعهدی داشتهاند. البته که بعد از برجام به ایران آمدند، به گفته داخلیها اظهار ندامت کردند ولی کسی از مفاد قرارداد جدید آنها با ایرانخودرو خبری ندارد. روابط عمومی و مرکز اطلاعرسانی ایرانخودرو نیز با ضعف هرچه تمامتر نتوانست در مقابل این هجمه انتقادات بایستد. هرچه هست ایرانخودرو با پژو برای بازار ایران روی سه محصول جدید به توافق رسیده است. شاسیبلند 2008، سدان 301 و هاچبک 208. در نظر داریم سه پرونده ویژه برای این خودروها برای مخاطبان ایسکانیوز تهیه کنیم تا اطلاعاتی بهتر درباره این خودروها به دست بیاورند.
2008 از کجا آمد؟
ابتدا اجازه بدهید بگوییم که شاید لفظ شاسیبلند برای این خودرو چندان مناسب نیست. پژو 2008 یک مینی اس.یو.وی و یا به عبارتی بهتر یک کراساوور است. چیزی در حد و اندازههای رنو کپچر. حتی کوچکتر از سوزوکی ویتارا. این خودرو از سال 2013 میلادی آمد که جانشین باشد برای ویرایش استیشن واگن همان 207 هاچبک. دلیل اصلی ابعاد نهچندان بزرگ این خودرو آن است که زیرساخت و پلتفرم آن برگرفته از هاچبک جدید شرکت پژو یعنی 208 است. حتی از نظر طراحی نیز میتوان بین این دو خودرو شباهتهایی را کشف کرد. پژو 2008 برای بازار ایران تافته جدا بافتهای نیست. فرانسویها پیش از آنکه منت ساخت این خودرو را در ایران به سر ملت بگذارند، این کراساوور را در برزیل، چین و حتی مالزی نیز تولید میکردند. تولید جهانی این خودرو در سال گذشته میلادی تنها چیزی حدود 250 هزار دستگاه بوده است.
2008 زیر ذرهبین
این روزها حتی چینیهای زیر 100 میلیون بازار نیز وقتی میخواهند یک شاسیبلند را روانه بازار کنند، روی تواناییهای دو دیفرانسیل آن حساب باز میکنند. این همان چیزی است که ایرانخودروییها به آن اشارهای نکردند. در واقع این 2008 مانند یک خودروی سواری ساده دارای یک دیفرانسیل آن هم روی محور جلو است. بنابراین روی تواناییهای خارج جادهای و حرکت روی پستی بلندیهایش خیلی حساب باز نکنید.
نشریات معتبر خارجی بعد از آزمون رانندگی با این خودرو مواردی را اشاره کردهاند که شاید از نظر مشتری ایرانی قابل توجه باشد. اول آنکه طراحی داخلی این خودرو با آنچه از یک خودروی بهروز اروپایی انتظار میرود، تفاوت دارد. چیدمان عناصر روی کنسول قدیمی به نظر میرسد. لذت رانندگی با این خودرو به دلیل فنربندی سنتی و موتور کمحجم آن نسبت به رقبایش، پایینتر است و لذت کمتری دارد. پژو در قسمت جعبهدنده کملطفی کرده و از یک گیربکس تنبل با تعویض دندههای طولانی بهره گرفته است.
این خودرو در بازار اروپا یعنی جایی که در آن متولد شده، خودروی معتبری نیست. حداقل آمار فروشش که اینطور نشان میدهد. اروپاییها برای خودرویی که به سلیقه مشتری احترام قائل نشود، ارزشی قائل نیستند. این کراساوور میخواهد با آن ظاهر جسور، جوانان را به سمت خود بکشد، ولی در عمل با شتاب و سرعت پایینش همه را دلزده میکند. فضای داخلی این خودرو از آنچه از بیرون به نظر میرسد، کوچکتر و تنگتر است. قسمت باری که در انتهای کابین این خودرو تعبیه شده، احتمالاً در مسافرتهای طولانیمدت شما را به مشکل میاندازد. شاید باورکردنی نباشد ولی حتی رنو ساندرو استپوی نیز از این این پژو فضای بیشتری دارد.
پوشش روی صندلیها و ایربگهای سنتی و امکانات محدود برای رفاه راننده و سرنشین کاری کرده است که 2008 تنها در بازارهای معمولیتر دیده شود. یکی از معتبرترین وبسایتهای خودرویی دنیا به اسن Car Advice بعد از بررسی این پژو نکته فنی قابل قبولی را در آن کشف کرد. این خودرو در روزهای سرد با مشکلاتی در قسمت قوای محرکهاش روبهرو خواهد شد. شتابگیری آن در دور موتورهای پایین واقعاً آزاردهنده است.
2008 در بازار
تابستان شروع نشده بود که مدیران ایرانخودرو در اقدامی شتابزده قیمت این خودرو را چیزی بین 57 تا 78 میلیون تومان اعلام کردند. بسیاری از کارشناسان از همان ابتدا هم مطمئن بودند که 2008 هرگز نمیتواند در این بازه قیمتی باشد. البته شرکت تجربه چنین تناقضهایی را در اظهار نظرهایش داشته است. مدتی که گذشت و ایرانخودروییها دیدند که این اعلام قیمت نهتنها باعث تحریک مشتریان نشده بلکه باعث بروز نوعی از بیاعتمادی اجتماعی نیز شده است.
ایرانخودرو یک گل به خودی اساسی را با پیشفروش این خودرو زد. عدم مدیریت فروش مناسب و عدم اطلاعرسانی منطقی از سوی روابط عمومی این شرکت، سرانجام معلوم نکرد که قیمت نهایی این خودرو چقدر است؟ البته این را هم میدانیم که به لطف وجود دلالانی عظیمی که در شبکه فروش ایرانخودرو وجود دارد (و ایرانخودرو همیشه آنها را نفی میکند)، بازار سیاه حول این خودرو حتمی است. سناریوی اعلام قیمت این خودرو کمکم حالتی مخفیانه به خود گرفت. دیگر کسی جرات نمیکرد که درباره قیمت آن حرفی بزند، چراکه مدام هزینهها بالا میرفت و قیمت تمامنشده افزایش پیدا میکرد. تا اینکه سرانجام قیمت زیر 100 میلیونی به گوش رسید. اما باز هم در واپسین روزهای تابستان اخبار تاییدنشدهای مبنی بر قیمت 108 تا 115 میلیونی آن به گوش رسید. البته پیشتر نیز چنین بازیهای قیمتی را روی پروژه دنا پلاس و تندر پلاس نیز دیده بودیم. حال باید پرسید تکلیف آنهایی که 60 میلیون پیشپرداخت برای خرید این خودرو به حساب ایرانخودرو واریز کردهاند، چه میشود؟