تهدید و گاز اشک‌آور سهم کارگران معترض اراکی شد/ کارگرانی که ماه هاست از دریافت دستمزدهای خود محروم بوده اند
در روزهای گذشته ویدئو ها و تصاویری از اعتراض کارگران دو کارخانه آذراب و هپکو در اراک دست به دست شد و صدای اعتراض این کارگران در سراسر کشور به گوش مردم رسید. گفته می شود این کارگران 7 ماه است که دستمزدشان را از کارفرمایان خود دریافت نکرده اند. دستمزدی ناچیز که با وجود تورم و شرایط نابسامان اقتصادی کشور پرداخت به موقع آن هم رفاه حداقلی برای این کارگران فراهم نخواهد کرد.
به گزارش بازتاب،اعتراض چند هزار نفری کارگران کارخانه های هپکو و آذراب اراک که به گفته آنها اعتراض به تضییع حقوق مادی و معنوی آنهاست موجب بسته شدن جاده و راه آهن سراسری اراک شد. اعتراضی همگانی که البته بازخورد بسیار وسیعی هم در فضای رسانه به همراه داشت. در پاسخ به این اعتراضات شورای تامین استان مرکزی با همکاری سایر مقامات مرتبط در پایتخت پلیس ضد شورش را راهی مقابله با کارگرانی کردند که بدون اعمال هیچ خشونتی سعی در رساندن صدای خود به گوش مسئولین داشتند.
بر اساس اصل بیست و هفت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ها بدون حمل سلاح,به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است» با این حال اما اجتماع معترضانه کارگران اراکی با ضرب و شتم و برخورد تند پلیس رو به رو شد. اتفاقی تاسف بار که واکنش وسیع کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی و همچنین چند مقام مسئول را نیز در پی داشت.
ناصر چمنی، فعال حوزه کارگری دراین باره به خبرنگار بازتاب گفت: «متاسفانه با کارگرانی که حقوق حقه خود را مطالبه می کنند با باتوم برخورد می کنند. در حالی که با کارفرمایی که چند ماه است دستمزد کارگران کارخانه خود را پرداخت نکرده است کوچکترین برخوردی نمی شود.» او افزود: «اتفاقی که افتاده است باعث از بین رفتن آبروی کشور ایران در مجامع جهانی خواهد شد و این اعمال چهره بدی را از کشور ما در نگاه دیگر مردم جهان خواهد ساخت.»
چمنی همچنین گفت: «اگر در کمیسیون کارگری استان با همکاری به موقع بخش صنایع و معدن جلسه ای برگزار می شد و این کارفرمایان مورد سوال قرار می گرفتند چنین اتفاقی در اراک نمی افتاد.»
او گفت:« پیغمبر اسلام(ص) گفته اند تا عرق کارگر خشک نشده است باید دستمزد او را پرداخت کرد اما ما می بینیم که در کشور ما که یک کشور اسلامی است تا چندماه دستمزد کارگری را که باید مخارج سنگین خانواده خود را بپردازد پرداخت نمی کنند.»
نمایندگان مجلس به فکر کارگران باشند
از جمله کسانی که بدون شک می توان آنها مورد انتقاد قرار داد نمایندگان شهر اراک در مجلس شورای اسلامی هستند که تا الان اقدامی در خصوص احقاق حقوق کارگران نداشته اند. سیدمهدی مقدسی نماینده مردم اراک در مجلس در این خصوص گفته بود: «حل مشکلات واحدهای صنعتی به اهتمام جدی نیاز دارد درحالی که ما شاهدیم علیرغم جلسات متعددی که تشکیل شده؛ هنوز هیچ گشایشی در کار نیست و کارگران حقوقی دریافت نکرده‌اند.» او همچنین کارگران اراکی را به خویشتن داری دعوت کرد. این در حالی است که این دست اظهارات و کلی گویی ها تاثیری در احقاق حقوق کارگران نخواهد داشت و بدون شک داغی هم از داغ برخورد قهرآمیز پلیس با کارگران بی دفاع کم نمی کند. ناصر چمنی درباره لزوم توجه بیشتر نمایندگان مجلس به مشکلات عدیده کارگران در کشور نیز به بازتاب گفت: «نمایندگان اراک موظف بودند در محل اعتراض کارگران حاضر شده و مستقیم با معترضین مکالمه کنند.» چمنی افزود: «اگر این اتفاق افتاده بود و نمایندگان مستقیما کارگران معترض را ملاقات می کردند رفتارهای زننده پلیس نیز پیش نمی آمد»
گفتنی است نماینده نامبرده اراک عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس است و امکان بیشتری برای ورود به این موضع را در پارلمان کشور دارد.
وزارت کار امنیت شغلی کارگران را فراهم کند
با اتفاق پیش آمده برای کارگران هپکو و آذراب، یک بار دیگر وزارت کار و رفاه مورد انتقاد قرار گرفت. در این خصوص ناصر چمنی ضمن تاکید بر اینکه بخش های زیادی از مشکلاتی که جامعه کارگری با آن رو به روست به وزارت کار ختم می شود. به بازتاب گفت: «اگر آقای دکتر ربیعی قصد دارد تا کار مفیدی برای کارگران کشور انجام دهد قطعا باید در دیدگاه های خود تجدید نظر کند.»
این فعال کارگری ادامه داد: «چهارسال پیشِ روی آخرین فرصت دولت آقای روحانی و وزارت آقای ربیعی برای اصلاح امور جامعه کارگری است. باید از شعار دادن دست کشید و شبانه روز برای رفاه کارگران فعالیت کرد.»
چمنی در خصوص دیدگاه اقتصادی به کار گرفته شده در این خصوص گفت: «متاسفانه در کشور ما نئولیبرالیستی عمل می شود و ابتدا امنیت سرمایه و سرمایه دار تامین می شود و امنیت اجتماعی و شغلی کارگران در الویت قرار نمی گیرد. اگر با این رویه کار وزارت کار و رفاه آقای ربیعی تداوم داشته باشد من آینده روشنی برای جامعه کارگری در آینده نمی بینم.»
این فعال حوزه کارگران همچنین گفت: «وقتی معاون آقای ربیعی در رسانه ملی رسما اعلام می کند بیش از 93 درصد کارگران کشور قرارداد موقت با کارفرمایان خود دارند این نشان دهنده شرایط نامناسب کار در ایران است. فاجعه است برای وزارت کاری که مطابق قانون کار، مسئولیت منع بسته شدن قراردادهای موقت برای کارگران به عهده اوست.»
چمنی تصریح کرد: «اگر آقای ربیعی همین یک کار را برای کارگران انجام دهد و قراردادهای موقت را از بین ببرند، جامعه کارگری هیچ مطالبه دیگری از او نخواهد داشت. درست است که بسیاری از مشکلات جامعه کارگری از دولت های پیش از آقای روحانی به این دولت رسیده است اما با این حال این رافع مسئولیت وزرات کار دولت کنونی نیست که به این وضع سامان دهد.»
چمنی در پایان گفت: «اگر مشکلات جامعه کارگری در این دولت حل نشود و به دولت بعدی منتقل شود ما شاهد اتفاقات بدتری در آینده خواهیم بود.»
آنهایی که «ژن خوب» ندارند
عدم پرداخت دستمز ناچیز کارگران، که بعید هم بنظر می رسد به این زودی افزایش منطقی و قابل قبولی داشته باشد در حالی اتفاق می افتد که بسیاری از آقازاده ها با استفاده از رانت هایی که به دلیل ارتباطات خود دارند رقم های میلیاردی دریافت می کنند و کمترین نیاز مالی ای هم تا به حال در زندگی خود نداشته اند. فاصله طبقاتی در کشور هر روز بیشتر و بیشتر می شود و اقشار کم درآمد با شرایط نابسامان تری رو به رو می شوند. در آینده نزدیک افزایش فاصله طبقاتی از جامعه ایران کشوری دو قطبی خواهد ساخت و شرایط فرهنگی وخیمی به بار می آورد که تبعات آن برای مردم و آیندگان این کشور جبران ناپذیر خواهد بود. اگر دست رانت خواران از اقتصاد این کشور کوتاه شود و کسانی که به واسطه داشتن «ژن خوب» دارایی های کلانی را به دست آورده اند جای خود را به صاحب نظران و انسان های اخلاق مدار دهند شاهد اتفاقات این چنینی مثل سرکوب اعتراض کارگران، شلاق زدن به آنها و رفتارهای دیکتاتورمآبانه ای که در کارخانه چسب هل با کارگران می شود نخواهیم بود. باید فکری به حال اوضاع کسانی کرد که جای تکیه کردن به ژن خوب یا بد نان شب را از کار روز در می آورند. کارگران زحمت کشی که روز به روز بر مشکلاتشان افزوده می شود.
