هفت نکته قابل توجه در مورد تروریست های تهران

وزارت اطلاعات کمتر از 24 ساعت بعد از پایان عملیات تروریستی در مجلس شورای اسلامی، هویت 5 تروریست کُشته شده را افشا کرد. ذکر چند نکته شاید خالی از لطف نباشد:

1️⃣ از دیروز در شبکه های مجازی برخی نوشتند « ساده نباشید! کار خودشونه!»، « مگه میشه با این همه مهمات وارد مجلس شد؟ حتماً خودشون خواستن»!… پیش تر هم نوشته بودم که خطرناک تر از تهدید اسرائیل و تحریم آمریکا ، «بی اعتمادی مردم» به نظام و به همدیگر است. این تحلیل های رقیق بی مایه، ریشه در بی اعتمادی دارد. آن را از عملیات های تروریستی داعش جدی تر بگیریم.

2️⃣ در عملیات های تروریستی که در کشورهای مختلف توسط داعش صورت گرفت، آنها همواره از اعضای بومی شان در آن کشورها استفاده کردند. یکی زاده و بالیده فرانسه، یکی رشد کرده در انگلستان، یکی… این افراد به دلایل مختلف بهترین گزینه برای انجام عملیات در کشورشان هستند. بهترین؟! می شود نوشت چندش آورترین! آنها زبان، فرهنگ، راه و چاه، رابط های داخلی و .. کشور خودشان را خوب می شناسند. کمتر مورد شک قرار می گیرند و می توانند برای یک عملیات تروریستی چند وقتی در کشور هدف زمان بگذرانند و اهداف، معابر و … را شناسایی کنند. بعید نیست یکی از همین تروریست های تهران قبلاً حتی به مجلس رفته باشد. فیلم های مداربسته رازهای زیادی در دل دارند.

3️⃣ عضوگیری گروه های افراطی امر تازه ای نیست. مدتها گفتیم و گفتند که هیچ ایرانی عملیات انتحاری نمی کند. نام هیچ ایرانی در میان انتحاری کنندگان دنیا نیست، اما حالا اعلام می شودچند ایرانی جلیقه انفجاری شان را در داخل کشور و علیه هموطنان شان منفجر کردند! گروه های افراطی از قبیل داعش، پژاک، جیش العدل در پاکستان، طالبان افغانستان همیشه طعمه هایشان را صید می کنند. هر که در داخل کشورش ناراضی تر و عصیانگرتر، چرب تر و سهل الوصول تر!

4️⃣ دستکم از روی نام کوچک یکی از این پنج نفر می توانم حدس بزنم که به کدام منطقه کشور تعلق دارد. اما تعلق هرکدام از این تروریست ها به هر منطقه کشور دلیل نمی شود مردم آن مناطق را با ادبیات تلخ، با توهین و … برنجانیم. وزارت اطلاعات هم به با ذکر « ملاحظات اجتماعی، امنیتی» نام خانوادگی آنها را فاش نکرده است. حماقت یک نفر را به گردن قوم و قبیله و مردم سامانش نیندازیم.

5️⃣بخش هایی از زوایای عملیات های تروریستی و ضدتروریستی هیچگاه فاش و رسانه ای نمی شود. خاص ایران نیست و نهادهای امنیتی در همه جای دنیا این کار را می کنند. از نقدهای غیرمنصفانه به نهادهای امنیتی و نظامی خودداری کنیم. یادمان نرود که «امنیت» آسان به دست نمی آید اما می تواند آسان از دست برود. این کشور همان اندازه که به «سردار قاسم سلیمانی» نیاز دارد به «دکتر جواد ظریف» هم نیاز دارد. برای حب و بغض فردی و سیاسی سرمایه های داخلی مان را مقابل هم قرار ندهیم. آنها را نسوزانیم. در دنیای سیاست آن هم وسط خاورمیانه ی خون آلود هم باید در جیب «گُل» داشت، هم «گلوله»!

6️⃣ این پنج تروریست را قبل از گلوله، جهل کُشت! جهلی که باعث می شود هموطنت را به گلوله ببندی و بگویی به «اذن خدا»! جهلی که باعث این همه کینه توزی می شود. مواظب افراط باشیم. افراط در هر چیزی. افراط در هر باوری. افراط در هر عشق و نفرتی!

7️⃣ فارغ از موضعگیری های برخی که دهانشان بوی مرگ می دهد، عموم مردم ایران از دیروز به هم نزدیک تر شدند. همیشه تهاجم های بیرون باعث «اتحاد» در درون می شود، اما انتظار مردم این است که این «اتحاد» را در میان مسئولان هم شاهد باشند. انتظار زیادی است؟ نمی شود مردم را به وحدت دعوت کرد و خود به آن عمل نکرد. تمامیت ارضی ایران، آبادی و آزادی ایران، آرامش و امنیت ایران از هر فرد، گروه، حزب، دسته و جناحی مهمتر است. همه در کنار هم باشیم. همه!

احسان محمدی