یک نفر از پنج نفر ؛ آیا اصلاح طلبان این بار به محسن هاشمی می رسند؟

تحلیل غالب در شورای شهر آن بود که تغییر شهرداران بر فرایند تحقق ماموریت های مدیریت شهری خلل ایجاد می کند چون تا شهردار جدید بیاید و انتصابات مدنظرش را انجام دهد، حداقل 6 ماه دیگر فرصت از دست می رود بنابراین توفیق در رایزنی با مجلس برای نگهداشتن افشانی در شهرداری خسارت کمتری خواهد داشت.

به گزارش نامه نیوز، پنالتی آخر هم زده شد و معجزه ای رخ نداد. همه امیدهای افشانی برای ماندن در مهمترین ساختمان خیابان بهشت با رد طرح «استفساریه مستثنی شدن شهرداران از قانون منع به کارگیری بازنشستگان» در دو کمیسیون شوراها و اجتماعی مجلس به یاس تبدیل شد.

مسیری که زود بن بست شد

افشانی به لابی قوی با اعضای شورای شهر و بعضی چهره های پرنفوذ فراکسیون امید مجلس دلخوش بود تا آنها با اشون کشی به راهروهای پارلمان نظر نمایندگان را 180 درجه تغییر دهند اما این دلخوشی دوامی نداشت و خیلی زودتر از آنچه تصور می شد این مسیر به بن بست رسید.

از همان 26 شهریور ماه که این قانون برای اجرا ابلاغ شد، انتظار اکثریت قریب به اتفاق سلایق سیاسی اعم از اصولگرا، اعتدالی و اصلاح طلب از اعضای شورای شهر این بود که آنها در دو ماه باقی مانده همه هوش و حواس خود را برای انتخاب بهترین گزینه جمع کنند و به دور از گرایش های حزبی این بار ردای شهرداری را به تن کسی بپوشانند که در مدت 2سال و نیم باقیمانده با عملکردی چشم گیر خروجی و کارنامه درخور توجهی را برای اصلاح طلبان در حوزه مدیریت شهری رقم بزند.

یک تحلیل و یک ترس

اما یک تحلیل و یک ترس مانع این اتفاق شد. تحلیل غالب در شورای شهر آن بود که تغییر شهرداران بر فرایند تحقق ماموریت های مدیریت شهری خلل ایجاد می کند چون تا شهردار جدید بیاید و انتصابات مدنظرش را انجام دهد، حداقل 6 ماه دیگر فرصت از دست می رود بنابراین توفیق در رایزنی با مجلس برای نگهداشتن افشانی در شهرداری خسارت کمتری خواهد داشت.

علت ترس هم به آن بر می گشت که امکان دارد انتخاب شهردار به موضوع منازعه و اختلاف در جریان اصلاحات تبدیل شود که این مسئله اتفاق خوبی برای اصلاح طلبان آن هم یک سال قبل از انتخابات مجلس نخواهد بود.

اعضای شورای شهر نجفی را با اجماع به عنوان شهردار انتخاب کردند اما وقتی او استعفا داد و رفت، افشانی گرچه رأی مثبت 19 نفر از اعضای شورای شهر را برای شهردار شدن کسب کرد ولی وجود یک رأی ممتنع و یک رأی مخالف از پدیداری ترک های مویرگی در بدنه یک دست اصلاح طلب پارلمان شهر تهران حکایت داشت که حالا پیش بینی زیادترشدن فاصله دیدگاه ها و عمیق شدن ترک ها هنگام انتخاب شهردار سوم امری قریب به واقع ارزیابی می شود.

عزم جدی محسن هاشمی

به ویژه آنکه خروج محسن هاشمی از شورای شهر و رفتنش به سمت ساختمان بهشت دیگر موضوعی نیست که به سادگی قابل چشم پوشی باشد. دست اصلاح طلبان خالی است و شهردار بعدی حتما باید کسی باشد که بتواند با تمام نهادهای حاکمیتی اعم از دولت، مجلس، قوه قضائیه و حتی نهادهای نظامی ارتباط مثبت و تعامل راهگشا برقرار کند تا 2.5 سال باقی مانده جبران 1.5 سال بی فروغی مدیریت شهری را بکند.

البته محسن هاشمی جدی تر و صریح تر از گذشته جلو آمده و نمی خواهد فرصت شهردار شدن را برای بار سوم از دست بدهد. اگر در دو انتخاب قبلی مصلحت جناحی را درنظر گرفت تا شورای پنجم به سرنوشت شورای اول دچار نشود ولی این بار خیلی باید دلایل قوی باشد که او اعلام انصراف کند.

هاشمی به خبرنگاران گفته «پنج نفر نهایی را برای انتخاب شهردار معرفی خواهیم کرد. از سازمان امور استخدامی نیز درباره بازنشستگی کاندیداهای شهرداری استعلام کردیم که بیشتر آنها بیش از سه سال فرصت داشتند. با نظر اعضای شورا در این فهرست خواهم بود و چهار سال تا بازنشستگی وقت دارم». معنای این حرف آن است که او یکی از پنج گزینه نهایی خواهد بود و شانس زیادی را هم برای خود متصور است.برخی می گویند این میل به رقابت ممکن است نیم نگاهی هم به آینده داشته باشد . به انتخابات 1400.

چالش بزرگ انتخاب شهردار

26 آبان نزدیک است و اعضای شورای شهر تهران زمان زیادی ندارند، چرخ روزگار باب میل آنها نچرخید و ورود به چالش بزرگ انتخاب شهردار جدید دیگر حکم خوردن آش کشک خاله را برای آنها دارد، حالا باید دید باز کسی را انتخاب می کنند که شش ماه دیگر استعفا می دهد یا آنکه با پاگذاشتن روی حساسیت های جناحی به انتخاب بهترین گزینه مبادرت می ورزند اما تصمیم شان هر چه باشد تأثیر مستقیم بر نتیجه انتخابات شورای شهر آینده دارد یا جا پای اصلاح طلبان را در شورا محکم می کند یا درب خروج از پارلمان شهر را برای آنها باز می کند.