کابوس گوانتانامو در استرالیا

استرالیا از سال 2013 با اتخاذ سیاست های سختگیرانه و نژادپرستانه مهاجرتی سه اردوگاه کریسمس، مانوس و نائورو را در این کشور ایجاد کرد تا این بازداشتگاه های دور افتاده در اقیانوس آرام و هند به کابوس مهاجران غیرقانونی تبدیل شود.

دولت استرالیا در حالیکه همواره از سیاست های ضد مهاجرتی خود به عنوان اقدامی برای محافظت از مردم کشورش یاد کرده، اما بسیاری از رسانه های جهان از ایجاد اردوگاه های مهاجر ستیز در این کشور به عنوان گوانتاناموهای استرالیایی یاد کرده اند.
دولت این کشور روز جمعه گذشته (13 مهرماه) اعلام کرد سیاست های ضد مهاجرتی ثمربخش بوده و موجب شد تا ورود مهاجران غیرقانونی به این کشور قاره اقیانوسیه کاهش یابد.
کانبرا که اردوگاه کریسمس را روز جمعه بست، این اقدام را نتیجه موفقیت آمیز بودن سیاست های سختگیرانه برای جلوگیری از ورود قایق های مهاجران غیرقانونی دانست.
اردوگاه کریسمس یک بازداشتگاه دورافتاده در مرزهای مشترک اقیانوس هند و آرام به وسعت 2 هزار و 300 کیلومتر مربع است که با استرالیا از طریق غرب شهر «پرت» ارتباط دارد.
این بازداشتگاه وسیع مهاجران غیرقانونی در سال 2008 در جزیره کریسمس شروع به فعالیت کرد، اما از سال 2013 پذیرای حضور تعداد زیادی از مهاجران بود و در این سال ها گزارشهای مختلفی از وقوع جرایم مختلف مانند غارت، تجاوز ، قتل و خودکشی در رسانه های منطقه منتشر شده است .
مقام های استرالیایی تاکنون آمار دقیقی از تعداد مهاجران غیرقانونی این اردوگاه اعلام نکرده اند، اما دیوید کالمن سخنگوی وزارت مهاجرت استرالیا اعلام کرد: تعداد 30 نفر از پناهجویان مستقر در کریسمس به 2 اردوگاه دیگر مانوس و نائورو منتقل شده اند.
طبق گزارش گاردین استرالیا، کالمن تاکید کرده که این مرکز بخش مهمی از سیاست ها و اقدامات کانبرا برای مقابله با قایق های مهاجران بود، زیرا در آن زمان استرالیا شاهد ورود روزانه قایق های پراز مهاجران غیرقانونی و اتباع کشورهای مختلف خاورمیانه بود که بطور عمده از اندونزی و سری لانکا وارد مرزهای این کشور می شدند.
سیاست های ضد مهاجرتی استرالیا که به ‘ تحمل صفر در قبال مهاجران غیرقانونی’ دراین کشور شهرت یافته ، درسال های گذشته سبب دستگیری و بازداشت هزاران نفر شده است.
وزارت مهاجرت استرالیا اعلام کرده که این منطقه به صورت پایگاهی برای بازگرداندن احتمالی مهاجران غیرقانونی حفظ خواهد شد.
طبق آمارهای ارائه شده توسط وزارت مهاجرت استرالیا این کشور درسال 2013 ، در اوج سیاست های ضد مهاجرتی، بیش از 10 هزار نفر را که به طور غیرقانونی وارد آبهای این کشور شده بودند، بازداشت کرده که افزون بر 2 هزار نفر از آنها کودک بودند.
علاوه بر مهاجران غیرقانونی در اردوگاه کریسمس، تعدادی از اتباع بیگانه و مجرمان و محکومان اجتماعی در دادگاه های استرالیا، نیز زندگانی در تبعید خود را در این مکان سپری می کنند که این موضوع پیامد درگیری های مختلف در آن شده بود.
بازداشتگاه کریسمس در سال 2015 شاهد درگیری و شورش گسترده ای بود که منجر به کشته شدن یک نفر مهاجر غیرقانونی در آن شد.
طبق گزارش رسانه های آسیایی ، آبهای خروشان اطراف اردوگاه کریسمس نیز همواره یکی از مناطق بسیار خطرناک برای مهاجران غیرقانونی بوده و طبق گزارش رسانه های استرالیایی درسال 2010 حدود 50 نفر از مهاجران غیرقانونی با شکسته شدن قایق های کوچک ماهیگیری حامل آنها دراین آبها غرق شدند.
این حادثه پس از سال 2001 با غرق شدن 353 نفر در این آبها، بزرگترین فاجعه انسانی دراین منطقه محسوب می شود.
استرالیا در مرداد ماه امسال پنجمین سال آغاز سیاست های سختگیرانه و ضد انسانی را علیه مهاجران غیرقانونی در بازداشتگاههای دورافتاده اقیانوس آرام پشت سرگذاشت. اقدامی که سازمان ملل و نهاد های حقوق بشری تاکنون چندین بار آن را محکوم کرده اند.
این سیاست که در دوره مالکوم ترنبول «نخست وزیر سابق »آغاز شده با شدت بیشتری در دولت کنونی اسکات موریسون مورد پیگیری قرار دارد.
موریسون که خود وزیر مهاجرت دوران ترنبول بوده به عنوان یکی از طراحان و مجریان اصلی سیاست های مهاجرستیزانه در این کشورشناخته شده می شود.
نخست وزیر جدید این کشور در 2 ماه گذشته چندین بار بر تداوم سیاست های سختگیرانه علیه پناهجویان تاکید کرد.
برخی از گروههای راست افراطی معتقد به ‘استرالیای سفید’ حتی خواستار جلوگیری از ورود مهاجران قانونی به این کشور به جز مهاجران اروپایی و آمریکایی شده اند.
طبق سیاست ‘استرالیای سفید’ که از سال 1901 تا پایان دهه 1960 در این کشور به اجرا گذاشته شد،مهاجرت افراد غیر اروپایی به این کشور اقیانوسیه بسیار محدود شد.
برخی از گزارش های رسانه ای ا زجمله گزارش شبکه ای بی سی استرالیا حاکی است: حدود 50 هزار نفر پناهجو در مدت پنج سال منتهی به سال 2013 با 8 هزار قایق وارد استرالیا شدند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل درسال های گذشته همواره علیه سیاست های ضد مهاجرتی استرالیا انتقادهای شدیدی را مطرح کرده و درعین حال کانبرا را مسئول اصلی سلامت و امنیت مهاجران بازداشت شده در بازداشتگاه های مانوس، نائورو و کریسمس معرفی کرده است.
شورای یادشده حبس مهاجران غیرقانونی توسط کانبرا را در شمار بازداشت های ‘خودسرانه’ دانسته و اعلام کرد، دولت استرالیا تعداد زیادی از مهاجران غیرقانونی را که برخی از اتباع ایرانی نیز در بین آنها قرار دارند، سالها بدون محاکمه در حبس نگهداشته است.