چند روز بعد از نابودی دریاچه ولشت…

افزایش معادن شن و ماسه در اطراف یک دریاچه رانشی مانند دریاچه “ولشت”، خسارت جبران ناپذیری را به محیط زیست و اکوسیستم آن وارد می‌کند.

دریاچه «ولشت» که یکی از مقاصد مهم گردشگری طبیعت برای گردشگران داخلی و خارجی است این روزها حال و روز خوشی ندارد و خطر شکافتن و رانش دیواره کوهی در قسمت جلویی این دریاچه به لحاظ فعالیت دو کارگاه معدن شن و ماسه و برداشت از کوه‌های پایین دست در امتداد تاج، این دریاچه را تهدید می‌کند و می‌تواند شبه سونامی فاجعه‌باری را برای چالوس و نوشهر رقم بزند.

*برداشت شرکت های شن و ماسه “ولشت” را تهدید می کند

سعدی فاخری یکی از فعالان زیست محیطی در گفت وگو با ایسنا با بیان این که یکی از کارخانه های شن و ماسه در 150 متری دره چالوس و پل ذغال قرار دارد اظهار کرد: پساب این کارگاه شن و ماسه علاوه بر آلودگی که برای رودخانه ایجاد می کند، دقیقا در هزار متری “ولشت” قرار دارد.

وی با اشاره به این که ارتعاشات و انفجارات شبانه روزی و برداشت خاک در این کارگاه باعث رانش دریاچه می شود خاطرنشان کرد: “ولشت” بر اثر یک رانش بسیار بزرگ به وجود آمده و برداشت از خاک های این منطقه تا دو کیلومتر اطراف دریاچه ممنوع است.

این فعال زیست محیطی با بیان این که برای جلوگیری مرگ حتمی دریاچه ولشت باید در اطراف آن پوشش گیاهی ایجاد شود تصریح کرد: دو کارگاه شن و ماسه اطراف دریاچه که در پایین دست، حدود 15 سال فعالیت می کنند و متاسفانه یک کارگاه دیگر در قالب شهرک شن و ماسه قرار است به زودی در همین حوالی احداث شود.

فاخری گفت: متاسفانه 54 هکتار از اراضی اطراف “ولشت” برای احداث این شهرک در نظر گرفته شده که این موضوع خطر رانش را چند برابر می کند.

وی با بیان این که ریزگردهای تولیدشده، خسارات جبران ناپذیری را به همراه داشته و شعار “مرزن آباد شهر اکسیژن” با این تفاسیر دیگر معنایی نخواهد داشت یاداور شد: افزایش معادن شن و ماسه در اطراف یک دریاچه رانشی، خسارات جبران ناپذیری را به محیط زیست و اکوسیستم وارد می کند.

فاخری نامشخص بودن میزان مجوز منابع طبیعی برای برداشت این دو شرکت شن و ماسه از مهم ترین دغدغه ها دانست و خاطرنشان کرد: طی چند سال گذشته برای جلوگیری از برداشت بی رویه معادن شن و ماسه در اطراف “ولشت” با مسئولان مکاتبات بسیاری از سوی انجمن های زیست محیطی انجام گرفت اما با وجود وعده های بسیار،هنوز هیچ اقدامی برای نجات “ولشت” از این چالش مرگ بار صورت نگرفته است.

*ریزگردها بلای جان ساکنان اطراف دریاچه ولشت

فرج‌الله طاهرنژاد عضو انجمن حامیان زیست محیطی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به این که دو کارگاه شن و ماسه در منطقه پل ذغال چالوس که از سالیان گذشته فعال و همچنان مشغول به برداشت شن و ماسه اطراف دریاچه ولشت هستند اظهار کرد: برداشت های بی رویه شن و ماسه، سبب مشکلات زیست‌محیطی و مخاطرات زیادی از جمله ریزگردها شده‌اند.

وی افزود: وجود گرد و غبار و ریزگرد معادن تمامی محصولات و باغات اطراف را هم تحت تأثیر قرار داده است.

این حامی فعال زیست محیطی با بیان این که زندگی گونه‌های جانوری و آبزیان در این منطقه در معرض خطر جدی است خاطرنشان کرد: اکنون فعالیت‌ کارگاه های شن و ماسه و انفجارهای آن علاوه بر آلودگی‌های زیست‌محیطی، گونه‌های جانوری و آبزیان را به نابودی کشانده است.

*رانشی بودن خاک‌های اطراف دریاچه

طاهرنژاد تأکید کرد: مهم‌ترین خطری که ” ولشت” را تهدید می‌کند، بروز رانش‌هایی است که در جلوی دریاچه منتهی به پل ذغال ایجاد شده است. عمق رانش از نقطه صفر جاده تهران در پایین دست تا تاج این دریاچه 800 متر بوده، در حالی که عمق دریاچه 35 متر است.

این فعال زیست محیطی با اشاره به این که حفظ و نگهداری “ولشت” در دستان لایه‌های ضعیف و ظریف آهکی خاک اطراف آن است تصریح کرد: متاسفانه این لایه ها نیز بر اثر ارتعاشات ناشی از انفجارها و برداشت‌های بی‌رویه کارگاه شن و ماسه در پایین دست دریاچه و در کنار آن وقوع سیلاب‌های فصلی، با تهدید جدی رو به رو شده اند. اگر وضع به همین روال ادامه یابد این خطر جدی وجود دارد تا شکاف‌های مویی خاک اطراف دریاچه، تبدیل به شکاف‌های بزرگ‌تر شود.

*اولویت اول سلامت محیط زیست و مردم است

محمد ناصر، فرماندار چالوس در گفت و گو با ایسنا با تاکید بر پیگیری جدی وضعیت شرکت های شن و ماسه پل ذغال اظهار کرد: این که منطقه نوشهر و چالوس به تولید مصالح نیازمند است شکی در آن وجود ندارد اما نباید به محیط زیست و سلامت مردم آسیب وارد کند.

وی با اشاره به این که تجربه تلخی از وجود آلودگی شرکت های شن و ماسه مرزن آباد و دشت کجور به داخل رودخانه چالوس وجود دارد افزود: هر شرکت شن و ماسه‌ای که به سلامت محیط زیست و مردم آسیب وارد کند یا باید عملکرد اش اصلاح شود و یا به حالت تعطیل درآید.

*نگرانی ها بابت دریاچه ولشت باید رفع شود

فرماندار چالوس با بیان این که دریاچه ولشت جزء مناطق مهم گرشگری بوده و باید نگرانی‌ها درباره این دریاچه برطرف شود، تأکید کرد: کارشناسان باید در زمینه رانشی بودن و خطرات احتمالی دریاچه ولشت تحقیقات کاملی انجام داده و برای جلوگیری از اتفاقات ناگوار راه حل ارائه کنند.

زندی با اشاره به این که فعالیت معادن شن و ماسه نباید به محیط‌زیست منطقه آسیبی وارد کند، خاطرنشان کرد: شبکه بهداشت و درمان چالوس نیز باید در موضوع آلایندگی معادن منطقه ورود پیدا کرده و نظرات کارشناسی خود را اعلام کند، اگر خطری از سوی معادن شن و ماسه سلامتی مردم را تهدید کند، همه معادن شن و ماسه منطقه را تعطیل می‌کنیم.

*فعالیت معادن شن و ماسه در پل زغال نیاز به استعلام محیط زیست ندارد

ابوالقاسم محمد پور، رئیس اداره محیط زیست شهرستان چالوس نیز در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد:‌ پل ذغال جز عرصه های ملی و مناطق آزاد است و برای فعالیت معدن در این منطقه نیازی به استعلام از این نهاد نیست.

وی افزود : این که گفته می شود فعالیت معادن شن و ماسه در پل ذغال ممکن است دریاچه ولشت را مورد تهدید قرار دهد، دراین حوزه باید کارشناسان ذیربط نظر دهند.

* دستکاری در اکوسیستم به دریاچه آسیب وارد می کند

حامد عبدالهی، مدیرامورمنابع آب شهرستان های نوشهر، چالوس و کلاردشت نیز که پیش تر از احتمال تخریب دریاچه ولشت به دلیل فعالیت کارگاه های تولیدی شن و ماسه در قسمت پائین دست بخش مرزن آباد – چالوس هشدار داده بود اظهار کرد:”ولشت” بنا به دلایلی از جمله فعالیت کارگاه های تولیدی شن و ماسه در قسمت پایین دست آن مورد تهدید جدی لغزش قرارگرفته است.

وی با اشاره به این که هرگونه دستکاری در اکوسیستم دریاچه، به طور قطع به آن آسیب وارد می کند تصریح کرد: پیشنهاد می شود قبل از هر اقدامی جهت اعطای مجوز شهرک شن و ماسه، خطرات احتمالی ایجاد این شهرک برای دریاچه و اکوسیستم آن مورد بررسی قرار گیرد.

* دادن مجوز معادن شن و ماسه بدون استعلام از منابع طبیعی

مهرداد خزایی رئیس اداره منابع طبیعی چالوس نیز در این باره گفت: پیرو دغدغه و شکایت بر علیه فعالیت شرکت های شن و ماسه و خطری که برای دریاچه ولشت ایجاد می کند، طی چند سال گذشته پیگیری های لازم صورت گرفت و شکایتی نیز تنظیم شد، اما متاسفانه این شکات به نفع منابع طبیعی رای نیاورد.

وی با اشاره به اختلاف نظر بین منابع طبیعی و سازمان صنعت، معدن و تجارت در دادن مجوز افزود: این شرکت تنها مجوز بهر برداری 10.3 هکتار را داشت که با محدوده 12 هکتار موافقت شد.

خزایی با بیان این که قرار بود بعد از هر 4 هکتار برداشت از زمین های اطراف دریاچه ولشت، با جنگل کاری اکوسیستم آن احیا شود که متاسفانه این امر محقق نشد خاطرنشان کرد: سازمان صنعت، معدن و تجارت بدون استعلام از منابع طبیعی اقدام به دادن مجوز به معادن شن و ماسه می کند و این چالش های زیست محیطی فراوانی را برای عرصه‌های طبیعی به وجود اورده است.

به گزارش ایسنا، به نظر می رسد برای نجات “ولشت” از مرگ حتمی باید تیم کارشناسان زبده از وضعیت زمین دریاچه ولشت و اطراف آن بررسی و آزمایشات دقیق به عمل آورند و مسئولان نیز با شرکت های ناقض قانون برداشت،برخورد جدی انجام دهند.