چطور به کودکان بیاموزیم به غریبه‌ها اعتماد نکنند؟
آموزش رفتار ایمن در برابر غریبه‌ها یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که والدین باید از سنین پایین به فرزندان خود یاد بدهند. هدف از این آموزش، ایجاد ترس نیست؛ بلکه توانمندسازی کودک برای تشخیص موقعیت‌های خطرناک، اعتماد به حس درونی و حفظ مرزهای شخصی است.
در دنیای امروز، کودکان ناگزیر با افراد ناآشنا در ارتباط هستند، اما نمی‌دانند چه زمانی باید احتیاط کنند. بنابراین، والدین باید به جای ترساندن، با روش‌هایی ساده و قابل درک، به آن‌ها یاد دهند که چطور هوشیار باشند و در موقعیت‌های ناآشنا درست رفتار کنند.
چند نکته برای آموزش مؤثر:
مفهوم «آدم ناآشنا» را به‌طور ساده توضیح دهید؛ بگویید هرکسی که او و خانواده‌اش نمی‌شناسند، باید با احتیاط با او رفتار کند.
قانون «نه، برو، فریاد بزن» را تمرین کنید: اگر کسی باعث ناراحتی‌اش شد، باید «نه» بگوید، سریع دور شود و موضوع را به بزرگسال مطمئن اطلاع دهد.
به او بیاموزید که در برابر رازهایی که باعث ناراحتی یا ترسش می‌شوند، سکوت نکند و آن‌ها را فوراً با شما در میان بگذارد.
فهرستی از «افراد امن» مانند معلم، پلیس یا آتش‌نشان تهیه کنید تا کودک بداند در شرایط اضطراری به چه کسی مراجعه کند.
اشتباهات رایج والدین:
بسیاری از والدین ناخواسته با ایجاد ترس، آموزش ایمنی را به تجربه‌ای اضطراب‌آور تبدیل می‌کنند. گفتن اینکه «غریبه‌ها ترسناک هستند» یا استفاده از تهدید («می‌سپارمت دست غریبه‌ها») باعث می‌شود کودک احساس امنیت خود را از دست بدهد.
همچنین نباید فقط به ظاهر افراد اعتماد یا بی‌اعتماد بودن را نسبت داد. کودک باید بداند رفتار نگران‌کننده—not ظاهر افراد—نشانه خطر است.
در نهایت، بهترین شیوه آموزش، الگو بودن است. وقتی والدین در تعاملات روزمره با احتیاط و احترام رفتار می‌کنند، کودک نیز همان رفتار را می‌آموزد. هدف این است که دنیا را برای او مکانی امن اما آگاهانه معرفی کنیم، نه پر از خطر و ترس.
