چشم‌انتظاری مادر کودک معلول برای نجات از زندگی در چادر
خانواده سه نفری هستند که در چادری در حاشیه محله شیرآباد زاهدان زندگی می‌کنند، پسر۷ ساله اش معلول و ناشنوا است و مادر توانی برای تامین معاش بچه هایش ندارد…
به گزارش تسنیم، خانواده سه نفری هستند که در چادری در حاشیه محله شیرآباد زاهدان زندگی می‌کنند. پسر7 ساله این خانواده معلول و ناشنوا است و مادر توانی برای تامین معاش بچه هایش ندارد.
از ناگفته‌های زندگیش می‌گوید از روزهای سخت زندگی؛ از روزهایی که یک تنه دو بچه‌اش را با نداری و بی سرپناه در چادری وسط بیابان، بزرگ کرده است.
چادرشان در حاشیه یکی از محلات قدیمی زاهدان (شیرآباد) علم شده است، چادری که دیگر توان مقاومت در برابر نور خورشید را ندارد.
شیرآباد از لحاظ بهداشتی شرایط نامساعدی را دارد،کوچه پس کوچه‌های محله پر از زباله‌های خشک و تر. سال‌ها پیش همسرش در تصادف فوت کرده و وی به همراه دو فرزند 7 و 10 ساله سرگردان حاشیه ها شدند.
زهرا مادر، امیر محمد 10 ساله و یاسین 7 ساله درباره زندگیش می‌گوید: همراه با بچه‌ها در یک چادر زندگی می کنیم.
وی می‌گوید: سال‌هاست که پس از فوت همسرم، زندگی برایم سخت شده اما با همه سختی‌هایی که کشیدم امیدم به خداست و دوست دارم بچه‌هایم را با نان حلال بزرگ کنم.
زهرا از بچه هایش می‌گوید، از امیرمحمد که هوای برادر کوچکترش را دارد، از یاسین پسر کوچکتر، معلول است و روی کالسکه‌ای آرام گرفته است او حتی ویلچر هم ندارد ، یاسین ناشنوا هم هست که با صرف هزینه می توان شنوایی را به او بازگرداند. علائم سوء تغذیه در رخسار کودکان مشهود است.
شبهای این منطقه از حاشیه شیرآباد امنیت ندارد و مادر باید شبها با هوشیاری زیاد خواب و بیدار باشد تا از گزند اراذل و معتادین متجاهر در امان باشد. با بلوک، حیاتی برای اطراف چادرش دست و پا کرده ، هر روز بلوک ها توسط اراذل محل فرو می ریزد و زهرا باید هر روز مجددا آنها را روی هم بچیند. اطراف چادر زهرا و دو فرزند یتیمش، بوی مشمئز کننده گنداب و فاضلاب مشام هر رهگذری را آزار می‌دهد.
امیر محمد برادر یاسین به سمت وی حرکت می‌کند و وی را به بغل می‌گیرد و گریه می‌کند. وقتی از او می‌پرسم برای چی گریه می‌کنی؟ می گوید: دلم برای دادشم می سوزد.
امیر محمد از آرزویش برای برادرش می‌گوید و ادامه می‌دهد: هر شب دعا می‌کنم روزی برسد برادرم روی پای خود راه برود و گوشهایش بشنود.
فاطمه دانشور مدیر عامل موسسه خیریه مهرآفرین در حاشیه بازدید از محل زندگی این خانواده، اظهار کرد: قطعا موسسه وضعیت این خانواده را پیگیری و بهبود خواهد بخشید .
وی تصریح کرد: تلاش می‌شود هرچه زودتر خانه‌ای برای این خانواده در زاهدان تهیه شود. اما مشابه این خانواده‌ها باز هستند که می‌طلبد نهادهای حمایتی ورود جدی تری به این مناطق داشته باشند.
دانشور اظهار امیدواری کرد وزارتخانه‌هایی مثل تعاون کار و رفاه اجتماعی و سازمان‌های حمایتی از جمله کمیته امداد و بنیاد مسکن و مستضعفین توجه بیشتری را به زندگی اینگونه خانواده داشته باشند مناطق حاشیه ای زاهدان عاری از پایگاههای خدمات اجتماعی است و دولت و دیگر نهادهای حمایتی خارج از سه قوه باید سریعتر در این مناطق این پایگاههای خدمات اجتماعی را مستقر کند .
