چرا اردن سفیرش را از ایران فراخواند؟
برای فهم تصمیم اردن باید چند هفته به عقب بازگشت. چندی پیش چندین استان اردن صحنه تظاهرات گسترده ضددولتی بود. معترضان که از لایحه مالیات بر درآمد خشمگین شده بودند، برای چندین روز و شب خیابان‌های امان و سایر شهر‌ها را تصرف کردند.
همزمانی موضع‌گیری ضدایرانی اردن با کمک‌های مالی عربستان و امارات، معنادار به نظر می‌رسد.
به گزارش فرارو، چند روز پیش، دولت اردن ناگهان اعلام کرد که سفیرش در ایران را فراخوانده و فعلا قصد ندارد سفیری به ایران اعزام کند. یک منبع بلندپایه اردنی روز جمعه گذشته، به شبکه خبری العربیه گفته پس از تصمیم‌گیری دولت اردن برای فراخواندن سفیرش- عبدالله سلیمان ابو رمان- از تهران به امان، این کشور سفیر جدیدی به تهران اعزام نخواهد کرد.
خروج سفیر اردن از تهران، با اظهارات ضدایرانی غیرمنتظره مقامات اردن همزمان شد.
در پی خروج سفیر امان از تهران، ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن، ضمن تاکید بر ارتباط امنیت اردن و عربستان، گفت:: ” موضع اردن در قبال مداخلات ایران در امور کشور‌های منطقه ثابت است. عربستان عمق اردن است کما اینکه اردن هم عمق عربستان به شمار می‌رود. در برابر هر آنچه که امنیت و ثبات کشور‌های ما را تهدید کند، موضع ثابتی داریم”.
مقامات اردن به گونه‌ای درباره خروج سفیرشان از تهران سخن گفته‌اند که گویی او در تهران حضور داشته است. در حالی که منابع اردنی تاکید کرده‌اند در هنگام اعلام این خبر؛ ابورمان عملا در امان به سر می‌برده است.
اما چرا اردن ناگهان علیه ایران موضع گرفت؟
برای فهم تصمیم اردن باید چند هفته به عقب بازگشت. چندی پیش چندین استان اردن صحنه تظاهرات گسترده ضددولتی بود. معترضان که از لایحه مالیات بر درآمد خشمگین شده بودند، برای چندین روز و شب خیابان‌های امان و سایر شهر‌ها را تصرف کردند.
اعتراضات به حدی شدید بود که نخست‌وزیر اردن تحت فشار پادشاه اردن، عبدالله دوم، مجبور به استعفا شد و یک اقتصاددان سابق بانک جهانی -عمر الرزاز – برای سامان دادن به اوضاع و آرام کردن خیابان‌ها به نخست وزیری رسید. اما به هرحال تغییر نخست‌وزیر اردن نمی‌توانست معترضان را آرام کند. زیرا اردن به لحاظ منابع اقتصادی، ثروت چندانی ندارد.
به همین دلیل، در ۱۱ ژوئن گذشته، در مکه مکرمه نشستی چهارجانبه با حضور سران عربستان، کویت، امارات و اردن برگزار شد. در این نشست، کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای کمک به اقتصاد بحرانی اردن، ۲.۵ میلیارد دلار اختصاص دادند.
تنها سه روز پس از دریافت کمک‌های میلیاردی، مقامات اردن ضمن اعلام فراخواندن سفیرش از تهران – که اساسا از یک سال پیش در اردن بود- و بدون اینکه اتفاق جدیدی در روابط تهران و امان رخ دهد، اظهارات تندی علیه سیاست منطقه‌ای ایران بیان کردند. همین امر این شائبه را ایجاد می‌کند که احتمالا یکی از شروط کشور‌های خلیجی برای کمک به اردن، اتخاذ موضع سرسختاتنه در قبال ایران باشد. امری که به احتمال زیاد در ماجرای فراخواندن سفیر از تهران نمود پیدا کرد.
