پیش بینی چامسکی از انتخابات 2020 آمریکا

نوام چامسکی نویسنده آمریکایی با کم اهمیت دانستن هرگونه مداخله روسیه در انتخابات 2016 آمریکا تاکید کرد که دمکراتها با تاکید بر این مساله در حقیقت یک هدیه بزرگ به ترامپ داده و ممکن است انتخابات 2020 را به او تقدیم کرده باشند.

به گزارش نامه نیوز، در حالی که ‘ویلیام بار’ دادستان کل آمریکا گزارش رابرت مولر درباره مداخله روسیه درانتخابات سال 2016 آمریکا را منتشر کرده است ما با نوام چامسکی مخالف سیاسی، زبان شناس و نویسنده درباره خطرات سیاسی’روسیه گیت’گفتگو کردیم.

– ‘آمی گودمن'(خبرنگار):تحلیل خودتان را از پرزیدنت ترامپ با ما در میان بگذارید. شما در زمان روسای جمهوری زیادی زندگی کرده اید. درباره ترامپ و پاسخ های گسترده به او توضیح دهید.
– چامسکی: به گمان من چند توهم درباره ترامپ وجود دارد. اگر به پدیده ترامپ نگاهی بیاندازید این مساله خیلی تعجب آور نیست. درباره انتخابات مقدماتی حزب جمهوریخواه درمدت 10 یا 15 سال گذشته فکر کنید و به یاد بیاورید که در آن انتخابات های مقدماتی چه روی داد.در انتخابات مقدماتی زمانی که برخی از نامزدها از پایه حزبی بالا می آمدند به اندازه ای عجیب و غریب بودند که سران حزب جمهوریخواه سعی می کردند آنها را نابود کنند و موفق به این کار شدند – میشله باکمان، هرمان کین ، ریک سنتوروم. هر کسی که از پایه حزبی بالا می آمد برای سران حزب غیرقابل قبول بود. تغییر اتفاق افتاده در سال 2016 این بود که نتوانستند فرد مطرح شده را نابود کنند.

اما سوال جالب این است که چرا این اتفاق روی داد؟ چرا در هر انتخاباتی، پایه رای دهندگان حزبی نامزدی را تولید می کردند که برای رهبران حزب غیر قابل تحمل بود؟

پاسخ این است که اگر درباره این مساله فکر کنید ، کشف پاسخ خیلی دشوار نیست. از دهه 1970 در این دوره نئولیبرالی هر دو حزب سیاسی به سمت راست گرایش یافته اند.دمکراتها تا دهه 1970 تا حد زیادی طبقه کارگر را رها کرده بودند. منظورم این است که آخرین پیشنهاد کم و بیش پیشروی حزب دمکرات در زمینه قانونگذاری پیشنهاد ‘قانون استخدام کامل همفری – هاوکینز’ در سال 1978 بود که کارتر این طرح را بسیار رقیق کرد بطوری که هیچ اثری نداشت و داوطلبانه شد.
اما دمکرات ها تا حد زیادی طبقه کارگر را رها کرده بودند وتا حد زیادی به چیزی تبدیل شده بودند که از آنها به عنوان جمهوریخواهان میانه رو یاد می شد. در همین حال، جمهوریخواهان تا حدی به سمت راست گرایش پیدا کردند که بطور کامل از طیف خارج شدند. توماس مان و نورمن اورنستیان دو تن ازتحلیلگران سیاسی ارشد’موسسه امریکن اینترپرایز’ حدود 5 یا 10سال پیش حزب جمهوریخواه را’شورشگری افراطی’توصیف کردند که سیاست پارلمانی را رها کرده است.
خوب چرا این اتفاق افتاد؟

این اتفاق افتاد زیرا جمهوریخواهان با یک مشکل دشوار رو به رو هستند. آنها یک حوزه رای اصلی دارند : ثروتمندان و قدرت شرکتها. اینها کسانی است که جمهوریخواهان باید به آنها خدمت کنند. این حوزه رای آنها است.شما از این طریق نمی توانید رای جمع کنید بنابر این باید برای رای گرفتن کار دیگری بکنید.

برای رای گرفتن چه می کنید ؟

این کار با ریچارد نیکسون و با ‘استراتژی جنوبی’ آغاز شد: تلاش کنید نژادپرستان را در جنوب جمع کنید.اواسط دهه 1970، ‘پل وایریچ’ یکی از استراتژیستهای جمهوریخواه به ایده ای عالی رسید. کاتولیک های شمالی دمکراتیک رای می دادند و بسیاری از آنها طبقه کارگر بودند. جمهوریخواهان با وانمود کردن به اینکه مخالف سقط جنین هستند می توانستند آن رای ها را جمع کنند.با وانمود سازی مشابهی می توانستند رای انجیلی ها را هم جمع کنند.اینها آرای قابل توجهی است:انجیلی ها و کاتولیکهای شمالی.
به این کلمه ‘وانمود’ توجه کنید بسیار مهم است. به دهه 1960 بازگردید، همه چهره های مهم جمهوریخواه به شدت طرفدار انتخاب بودند. موضع حزب جمهوریخواه – رونالد ریگان ، جرج اچ دبلیو بوش و همه رهبران حزب – این بود که سقط جنین ربطی به دولت ندارد و مساله ای شخصی است و دولت هیچ حرفی درباره آن ندارد.
آنها در تلاش برای جذب رای در موضوعات فرهنگی تغییر موضع دادند. همین مساله درباره قانون سلاح وجود دارد. حق سلاح به یک موضوع مقدس تبدیل می شود زیرا از این طریق می توانید بخشی از مردم را همراه کنید.در حقیقت ، کاری که آنها انجام داده اند ، در کنار هم قرار دادن ائتلافی از رای دهندگان بر اساس موضوعاتی است که بطور اساسی برای رهبران حزب قابل تحمل است اما آن را دوست ندارند. و آنها باید آن دو حوزه رای را کنار هم نگاه دارند. حوزه انتخابیه واقعی ثروت و قدرت شرکتها است که با قوانین واقعی محافظت می شوند.
بنابر این اگر به قانونگذاری در زمان ترامپ نگاه کنید، اینها صرفا هدیه هایی به ثروتمندان و بخش شرکتی است. اینها کار افرادی مانند میچ مک کانل و پل رایان است. اینها خدمت به حوزه انتخابیه اصلی است. در همین حال ترامپ باید پایگاه رای خود را حفظ کند و این کار را با مواضع شجاعانه ای که برای بخشی از رای دهندگان جذابیت دارد انجام می دهد و این کار را با مهارت انجام می دهد. برای ثروتمندان و قدرتمندان کار کنید و دیگران را گول بزنید اما رای آنها را بگیرید این کار ساده ای نیست اما او انجامش می دهد.
و من باید بگویم دمکراتهابه او کمک می کنند. واقعا این کار را می کنند.به این تمرکز بر مساله’روسیه گیت’ توجه کنید این همه جنجال برای چیست ؟

از اول معلوم بود کهشما مدارک بسیار جدی درباره مداخله روسیه در انتخابات پیدا نخواهید کرد.در انتخابات 2016 مجالس سنا و نمایندگان هم همانند قوه مجریه تغییر کردند اما کسی مدعی نشد که روسیه در آنجا دخالت کرده است. در حقیقت مداخله روسیه در انتخابات اگر وجود داشته باشد بسیار اندک بوده و بسیار کمتر از مداخله مثلا اسرائیل بوده است.
نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به کنگره می رود و در جلسه مشترک مجلس نمایندگان و سنا سخنرانی می کند تا به سیاست های اوباما حمله کند بدون اینکه حتی به کاخ سفید اطلاع داده باشد . منظورم این است که این مداخله شدید در انتخابات است. روسها هر کاری هم کرده باشند همانند آن نیست. روسها هر کاری هم کرده باشند قابل قیاس با آن نیست. و در حقیقت هیچ مداخله ای در انتخابات قابل مقایسه با تامین مالی کارزارهای انتخاباتی نیست.
به یاد داشته باشید که تامین مالی کارزارهای انتخاباتی پیش بینی بالایی درباره نتیجه به شما می دهد.هر کاری که روسها ممکن است کرده باشند در قیاس با اینها هیچ است.تا جایی که به تبانی ترامپ با روسها مربوط است این هرگز نمیتوانست چیزی بیش از یک فساد کوچک باشد شاید در حد ساخت یک هتل ترامپ در ‘میدان سرخ’ یا چیزی شبیه آن ولی به هر حال مساله خیلی مهمی نبوده است.
دمکراتها همه چیز را در این مساله سرمایه گذاری کردند و مشخص شد که چیز زیادی در این نبوده است و آنها یک هدیه بزرگ به ترامپ دادند. در حقیقت ممکن است که بااین کار، انتخابات بعدی را تقدیم به ترامپ کرده باشند. این مساله به این معنا است که آنها تمایلی به پرداختن به مسائل اساسی ندارند و به دنبال مسائل حاشیه ای هستند که شاید به نوعی به موفقیت سیاسی برسند.
موضوعات واقعی چیزهای دیگری هستند. مسائلی مانند تغییرات آب وهوایی، گرم شدن زمین ، گزارش بازبینی وضعیت هسته ای ، مقررات زدایی مسائل مهم هستند. اما دمکرات ها به دنبال اینها نیستند و به فکر چیز دیگری هستند – تشکیلات سیاسی دمکراتیک . البته من از گروه جوانانی که در حال ورود هستند و کاملا متفاوت هستند صحبت نمی کنم. اگر قرار است یک اپوزیسیون سیاسی مشروع در برابر چرخش به راست در حال وقوع وجود داشته باشد ، کل این وضعیت باید تغییر کند. و این می تواند روی دهد قطعا می تواند روی دهد اما کار می برد.