پشت پرده استعفای سعد حریری و کودتای سعودی ها در لبنان
گفتگوهایی که میشل عون، رئیس جمهور لبنان، پس از استعفای حریری با برخی مسئولان انجام داد، از صحبت درباره چگونگی استعفا و شرایط آن فراتر رفته و به مساله اقدام بعدی لبنانی، سعودی و ایرانی رسید؛ چرا که دانستن علت استعفا واقعیت را تغییر نمی دهد.
این نقشه سعودیها در یک ساعت طرح ریزی نشده است؛ به گزارش منابع آگاه، حریری زمانی که از سفر دوم خود به ریاض بازگشت، در جریان همه چیز بود؛ زیرا صحبت در مورد شرایط داخلی لبنان تنها در ساعتهای اخیر پیش از استعفا نبود؛ مناقشه سعودی ها در مورد آینده لبنان و تغییر معادله در آن با سفر رئیس حزب نیروهای لبنانی، دکتر سمیر جعجع و دیگر شخصیتهای لبنان اغاز شده بود؛ اما هیچکس این مساله را علنی نکرد. با سفر جعجع به استرالیا، نغمه انتقادها از حکومت لبنان به اوج خود رسید تا اینکه استعفای حریری مورد بحث قرار گرفت.
به گزارش انتخاب الاخبار نوشت: در خصوص استعفای حریری آنچه بیش از هر چیز مورد سوال است، دلیل انتخاب این زمان برای اعلام استعفاست. این استعفا سه جنبه منطقه ای، داخلی و سعودی دارد و زمان بندی آن بیهوده اینگونه انتخاب نشده است؛ این اتفاق زمانی رخ داد که محدوده جغرافیایی حضور داعش در سوریه و عراق به شدت روبه کاهش است و سعودی ها نگران آن هستند که ایران مناطق آزاد شده از دست داعش را اشغال کرده و بر انها مسلط شود.
لذا سعودی ها به اقدام بزرگی نیاز داشتند که همزمان با پایان یافتن مأموریت ائتلاف بین المللی در مبارزه با داعش و برنامه ترامپ برای مقابله با ایران از طریق اعمال تحریمهای اقتصادی بر حزب الله، باشد.
در این شرایط، فرصتی دست داد تا دو نقشه سعودیها انجام شود؛ استعفای حریری و شکستن احتکار و سیطره ایرانی در لبنان از یک سو، و اعلام جنبش اصلاحی بزرگی با پوشش وسیع تبلیغاتی و جلب حمایت بین المللی و آمریکایی با مطرح کردن نقش جدیدی برای عربستان در منطقه، از سوی دیگر.
عربستان امید زیادی دارد که دو نقشه اش به موازات هم در داخل این کشور و نیز در لبنان با موفقیت روبه رو شود. در حقیقت نمی تواند اجازه دهد یکی از این دو برنامه با شکست مواجه شود و قطعا هرگز اجازه نمی دهد استعفای حریری به هدف مورد نظر سعودیها ختم نشود؛ چرا که این شکست بر صلابت حرکت اصلاحی سعودیها در داخل نیز تاثیر گذاشته و باعث آشفتگی می شود؛ در این حالت عربستان باید در انتظار تبعات چنین شکستی باشد.
عربستان ظاهرا از مقابله منطقه ای اش با ایران عقب نشینی نمی کند، بویژه پس از پرتاب موشک به سمت ریاض. سعودی ها همچنین از موضع خود در مورد لبنان نیز عقب نشینی نخواهند کرد؛ چرا که این عقب نشینی برنامه های داخلی آن را نیز تحت الشعاع قرار می دهد و باعث می شود در نظر دولتهایی که به تحرکات آن توجه دارند، ناتوان جلوه کند.
بدین معنا، اقدام بعدی در رابطه با مساله استعفای حریری توسط لبنان صورت می گیرد؛ شکی نیست که سخنان نصرالله زمینه را برای دادن زمان بیشتری برای بررسی اقدام بعدی فراهم کرده است و بحث و مشاوره های عون نیز در همین چارچوب قرار می گیرد.
به نفع نصرالله، دولت لبنان و هم پیمانان آنهاست که زمان بیشتری برای بررسی سرنوشت لبنان پس از استعفای حریری اختصاص دهند؛ حتی به عقیده برخی سیاستمداران این شرایط برای حزب الله راحت تر است؛ زیرا زمانی که تصمیمی در مورد جنگ فراگیر اعلام شود، فرصتی برای تاویل های دیگر باقی نمی ماند.
در این میان، رئیس جمهور لبنان جز مهار و کنترل شرایط داخلی گزینه دیگری ندارد؛ همچنانکه به گفته افراد نزدیک به او، استقرار و آرامش لبنان برای وی از دیگر مسائل با اهمیت تر است.
اما در صورت ادامه فشارهای عربستان و امریکا در زمینه اقدامات اقتصادی که برای برهم زدن اوضاع داخلی لبنان وارد می شود، شرایط به همین شکل باقی نمی ماند و هنگامی که این فشارها تشدید گردد، از اقدامات سریع و ضروری برای پاسخگویی به کودتای سعودی ها صحبت می شود.
