پشت صحنه شایعه کشته شدن سی حاجی و مسموم بودن آب زمزم
با وجود تلاشهای تندروهای داخلی برای برگزار نشدن حج امسال، تا کنون مراسم حج با برنامه ریزی و تمهیدات اندیشیده شده پیش رفته، اما همچنان تلاشها برای ایجاد نگرانی در میان هموطنان ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، این تلاشها حتی تا سطوح بالای تصمیم گیری کشور را نیز تحت فشار قرار داده بود، اما با هدایت مراجع تقلید و تاکید آنان و گفت و گوهایی که تا چندی پیش ادامه داشت، اجماع در میان مسئولین کشور برای برگزاری حج ایجاد شد.
حجت الاسلام والمسلمین سید جواد ورعی، از استادان حوزه علمیه قم که در مکه حضور دارد، در شرح دیداری که با سرپرست حجاج ایرانی در بعثه رهبری داشته، به بخشی از این تلاشها اشاره کرده و می نویسد: در این دیدار آقای قاضی عسگر اجمالی از روند تصمیم گیری برای اعزام حجاج بیت الله الحرام به حج سال جاری ارائه کرد. ضمن ارج نهادن به تلاش ایشان و بقیه دست اندرکاران، ذکر چند نکته در این زمینه خالی از لطف نیست.
۱. از ماهها قبل بخاطر تیرگی روابط ایران و عربستان، مسئله برگزاری حج، نقل محافل و مجالس بود. تندروهای داخلی به شدت مخالف اعزام زائران ایرانی بودند و از هر فرصتی برای جلوگیری از این امر بهره برده و برخی از مسئولان دیپلماسی کشور را هم دچار تردید کردند. افزون بر آن، تبلیغات ضد دینی هم از طریق شبکه های اجتماعی به جو موجود دامن زده و بسیاری را نسبت به انجام حج در سال جاری به تردید انداخت. همان طور که حدس زده می شد، این جماعت برای اثبات حرف خود در طول برگزاری حج تحرکاتی خواهند داشت. در همین ایام، انعکاس وسیع دو خبر دروغ “کشته شدن سی زائر در مکه” و “مسموم بودن آب زمزم” نمونه ای از این تحرکات است.
۲. عزم سرپرست حجاج ایرانی که بیشترین تجربه را در زمینه حج دارد، و نیز توجه به اینکه فریضه بسیار مهم حج نباید تعطیل شود، مگر مصلحت اهمی به طور موقت موجب تعطیلی آن گردد، موجب شد تا با ارائه تحلیلی واقعی و بیان دلایل منطقی، نسبت به برگزاری حج میان مسئولان، اجماعی تحقق یابد و نظام جمهوری اسلامی تصمیم واحدی اتخاد کند.
۳. این امر نشان داد که در موضوعات مورد اختلاف داخلی یا خارجی، چنانکه “عقل و تدبیر”، و “گفتگو و اقناع” مبنا قرار گیرد، می توان از میدان دادی تندروها جلوگیری کرده و مجموعه اجزای نظام به تصمیم واحدی دست یابند.
۴. نکته حائز اهمیت دیگر آنکه، حتی دولتهایی که روابط شان قطع است، می توانند در موضوعات مشترک و مورد توافق، گفتگو کرده و با تعامل، از تنشها کاسته و بر مشترکات تکیه نموده و دست کم در موضوعات محدودی که به نفع طرفین است، همکاری کنند.
۵. امیدواری به حل موضوعات مورد اختلاف، و توکل بر خدای متعال، قدم نخست در فائق آمدن بر مشکلاتی است که به حسب ظاهر حل ناشدنی می نمایند.
امید آنکه این تجربه موفق در سایر زمینه ها الگو قرار گرفته و معضلات دیگر داخلی و خارجی گشوده شوند.
