پادزهری بی‌سابقه از خون مردی که خود را بیش از ۲۰۰ بار در معرض نیش مار قرار داد
بازتاب– دانشمندان اعلام کردند با استفاده از خون مردی آمریکایی که طی دو دهه گذشته بیش از ۲۰۰ بار نیش مار خورده و بیش از ۷۰۰ بار زهر مار را به خود تزریق کرده است، موفق به تولید پادزهری بی‌سابقه شده‌اند که می‌تواند راه را برای ساخت درمانی جهانی برای نیش مار هموار کند.
تیم فرید (Tim Friede)، ساکن ایالت ویسکانسین و مکانیک سابق کامیون، سال‌ها به‌طور داوطلبانه بدن خود را در معرض زهر مرگبارترین مارهای جهان از جمله مامبا، کبرا، تایپان و کرایت قرار داده است. این تلاش‌ها گاه تا مرز مرگ او پیش رفته‌اند؛ در یکی از موارد، دو نیش پیاپی از کبرای هندی، او را به کما برد.
با وجود این خطرات، فرید ادامه داد: «نمی‌خواستم بمیرم. نمی‌خواستم انگشتم را از دست بدهم. فقط می‌خواستم برای کسانی که هزاران کیلومتر دورتر از من هر روز قربانی نیش مار می‌شوند، کاری کرده باشم. این کار برایم تبدیل به یک سبک زندگی شد».
تاکنون، پادزهرهای موجود باید به‌طور دقیق با نوع مار مطابقت داشته باشند، زیرا زهر مارها در ترکیب سموم تفاوت زیادی دارند. اما پژوهشگران شرکت زیست‌فناوری Centivax به سرپرستی دکتر جیکوب گلنویل با بررسی آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرید، موفق به شناسایی دو آنتی‌بادی منحصر به‌فرد شدند که توانایی خنثی‌سازی دو دسته اصلی از نوروتوکسین‌ها را دارند. این آنتی‌بادی‌ها با ترکیب یک داروی مکمل، توانستند در آزمایش‌های حیوانی، موش‌ها را در برابر دوزهای کشنده زهر از ۱۳ گونه از ۱۹ مار سمی محافظت کنند.
به گفته دکتر گلنویل، «این سطح از گستردگی در محافظت تاکنون در هیچ پادزهری مشاهده نشده است و می‌تواند پوشش‌دهنده بسیاری از گونه‌هایی باشد که هم‌اکنون هیچ درمانی برای نیش آن‌ها وجود ندارد.»
این تحقیقات بر گروهی از مارهای سمی به‌نام «الاپیدها» تمرکز دارد که سم آن‌ها عمدتاً از نوروتوکسین تشکیل شده است و با فلج کردن عضلات حیاتی مانند عضلات تنفسی، موجب مرگ می‌شود. هدف نهایی دانشمندان تولید پادزهری است که بتواند با تمامی سموم مارهای الاپید مقابله کند و در مرحله بعدی نیز پادزهرهایی برای گروه دیگر مارها، یعنی «وایپرها»، توسعه یابد.
پروفسور پیتر کوانگ از دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: «در صورت تداوم این روند، در ده تا پانزده سال آینده احتمالاً درمانی جامع برای تمام گروه‌های اصلی زهر مارها در دسترس خواهد بود.»
این تحقیق که نتایج آن در نشریه معتبر Cell منتشر شده، به‌عنوان گامی مهم در مسیر تولید پادزهر جهانی تلقی می‌شود. پروفسور نیک کیس‌ول، رئیس مرکز تحقیقات نیش مار در دانشکده پزشکی گرمسیری لیورپول نیز با تأیید این یافته‌ها گفت: «این مطالعه شواهد قوی‌ای ارائه می‌دهد که توسعه چنین پادزهری ممکن است، اما هنوز راه زیادی تا استفاده بالینی آن باقی مانده است.»
با این حال، تیم فرید از اینکه تلاش‌هایش به نتیجه‌ای مفید برای جامعه بشری منجر شده، ابراز خوشنودی کرده و می‌گوید: «اینکه بتوانم برای نجات انسان‌ها کاری کرده باشم، برای من افتخار بزرگی است.»
منبع bbc
