وقتی خشکی پوست خبر از بیماری می دهد
اگر لایه اپیدرم پوست خشک و خارشدار باقی بماند و با استفاده از لوسیونها برطرف نشود، نشان دهنده ابتلا به مشکلات جدی سلامت است.
در صورت ادامهدار بودن خشکی پوست با پزشکتان برای تشخیص ۴ مشکل و وضعیت پزشکی زیر مشورت کنید:
دیابت
یکی از تظاهرات بیماری دیابت، تظاهرات پوستی است. هنگامی که سطح قند خون شما بیش از حد بالا میرود، بدن دچار کمآبی میشود. دیابت همچنین منجر به دخالت در فرایند تعریق معمول و کاهش رطوبت پوست میشوند. خشکی و ترک پوست و آسیب پذیری آن در برابر باکتریها و عفونتها از عوارض شایع دیابت است. استفاده از نرم کنندهها در فصول خشک سال، استفاده از دستگاه بخور در منزل، پرهیز از حمام و دوش گرفتن با آب بسیار گرم و در نهایت مراجعه به پزشک در بیماران دیابتی که از عوارض پوستی رنج میبرند، ضروری است.
بیماری کلیوی
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کلیوی از وجود آن بیاطلاع هستند در حالی که نشانههایی مانند خستگی، مشکل در تمرکز یا خواب، افزایش ادرار، پف کردگی و … را تجربه میکنند. خارش و خشکی پوست نیز زمانی اتفاق میافتد که کلیهها دیگر قادر به حفظ تعادل مواد معدنی و مواد مغذی موجود در خود را ندارند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، پوست خشکی دارند که گاهی اوقات ممکن است همراه با پوسته باشد. کوچک شدن اندازه غدد عرق در این بیماران ممکن است در ایجاد این مشکل دخالت داشته باشد. گرچه مصرف مقادیر بالای داروهای مدر (ادرارآور) در این بیماری نیز، یک عامل تشدیدکننده خشکی پوست است. کرمهای مرطوب کننده در افرادی که پوست خشک دارند ممکن است سبب تسکین خارش شود. در طولانی مدت، تنها پیوند کلیه میتواند سبب تسکین دائمی این عارضه ناراحت کننده در این بیماران شود.
سرطان پوست
ضخامت و خشکی پوست که در نهایت باعث خونریزی میشود، میتواند نشانهای از ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی باشد؛ یعنی دومین فرم رایج سرطان پوست. این سرطان خود را با زگیل یا زخمهای باز نیز نشان میدهد. سرطان سلول سنگفرشی در اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض اشعه یو وی آفتاب ایجاد میشود و به راحتی قابل درمان است. به ندرت این نوع سرطان بدشکل و کشنده است.
کم کاری غده تیروئید
هنگامی که سطح هورمون تیروئید بیش از حد پایین میآید، علائمی مانند کاهش متابولیسم، احساس سردی، فراموشی، افسردگی و یبوست ظاهر میشوند. هورمونهای تیروئید نقش مهمی در سلامت سلولهای جدید پوست دارند. اگر کم کاری غده تیروئید برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، تأثیر خاصی را روی پوست و موی فرد به جا میگذارد مانند خشک شدن، ریزش، بد رنگ شدن و از بین رفتن جلای موها. البته این عوارض بر پوست نیز قابل مشاهدهاند که از مهمترین آنها میتوان به پوستهپوسته شدن و خشک شدن پوست اشاره کرد. در کم کاری تیروئید با استفاده از داروی لووتیروکسین به تدریج مشکل پوسته پوسته شدن، زبری و خشکی پوست و همچنین ریزش مو و تنک شدن آن برطرف خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود.